Opinii publicznej. Boją się, że zostaną zaklasyfikowani jako nienowoczeni, kołtuńscy, jakby przybyli z ciemnogrodu. A tak naprawdę wartosci są nieprzemijające. Nie trzeba się ich wstydzić. Przeciwnie  trzeba się chwalić tym, że człowiek uznaje wartości.

 

 

Każde zabijanie jest przeciwko dobru człowieka. Człowiek potrzebuje czasami tych ostatnich chwil, nawet po to, żeby się zastanowić, co dalej. Odebranie mu tych możliwości może go skazać nawet wręcz na piekło. Trzeba wierzyć w potępienie wieczne tak, jak w wieczne szczęcie. Jest prawda o niebie i o piekle. Ludzie rozumnie myślący muszą to przyjąć.

 

 

Powstają reakcje frustracji i agresji. W listopadzie 2003 r. w Rzymie odbył się międzynarodowy kongres na temat depresji. Na całym wiecie rośnie liczba ludzi o obniżonym nastroju, na poziomie nerwicy, psychozy. Współczesnemu człowiekowi brakuje poczucia sensu życia,bo goni za mirażami, za wartościami materialnymi, które i tak zostawi, bo każdy umrze.

Tak, i zaraz dodaję, że chodzi o to, czy ta mieć jest końcem, czy początkiem. Życie nie kończy się ze śmiercią, ale ona musi być szczęśliwa...

 

 

O tym, że po śmierci decyduje jakość naszych dzisiejszych czynów miłości, życzliwość.

 

 

Nie musimy przeżywać strachu przed śmiercią. Jest tylko kwestia przygotowania. Znałam przypadki, kiedy ludzie oczekiwali na nią spokojnie, ponieważ to jest normalny koniec życia ludzkiego. Człowiek, który jest niepewny tego, co będzie - boi się. Natomiast człowiek, który jest głęboko wierzący, wierzy, że idzie do domu Ojca, w ręce kochającego Boga, i jest spokojny.

 

 

Zamiast ukrywać przed pacjentem, że jest to choroba, która zagraża życiu, trzeba powiedzieć spokojnie:  Przygotuj się na śmierć. Nie umrzesz! To bardzo dobrze, ale lepiej, żebyś był przygotowany... Wtedy lęk, napięcie znikają. Nie można udawać, że nie ma śmierci. Jestem z pokolenia, które już schodzi z tego świata, bo jest stare. I śmierci się nie boję.

 

 

Zachować poczucie humoru i... chodzić po górach...

 

 

Jestem optymistką. Jednak pesymistką co do Europy, ponieważ to, co słyszę na kongresach europejskich, wskazuje na regres. Europa jest zdemoralizowana. To jest kontynent, gdzie jest coraz więcej rozwodów, zabójstw, coraz mniej urodzonych dzieci. Wydaje się, że jest to kawałek świata skazany na zagładę. Ale... może Ktoś nas uratuje...