Poza kościołem potrzeby religijne znajdują czasem swe spełnienie w religiach wschodnich, w kompilacji różnych wierzeń (religia według metody "zrób to sam" jak to określił w wyżej wspomnianej homilii papież) lub we wszelkich surogatach wiary takich jak ezoteryka, astrologia, horoskopy czy inne formy wróżenia. Te ostatnie nie znają przykazań.

 

Dobrobyt wskutek dobrego zarobkowania oraz duża ilość wolnego czasu (obok niedzieli od lat 70-tych także wolne soboty) sprawiły, że coraz więcej ludzi jest nastawionych na rozrywkę, podróże i konsumpcję (zakupy rzeczy coraz to nowszych i lepszych). Współczesne społeczeństwo określono jako „Konsum- und Erlebnis-, Spassgesellschaft“ (Erlebnis –przeżycie; Spass-rozrywka), a w końcu jako społeczeństwo egoistów (Ichgesellschat)(9), bo „ja” (ich) i „moje potrzeby”, „moja wolność” stoją w centrum mego życia i mają pierwszeństwo przed każdym i wszystkim, a dobre jest tylko to, co mi służy. Na ten temat wypowiedział się w roku 1996 obecny papież, a ówczesny prefekt Kongregacji Wiary kard. Józef Ratzinger w wywiadzie z dziennikarzem Peter Seewald („Sól ziemi”, str. 144):

 

„W panującym dziś światopoglądzie idea autonomii i idea antyautorytatywna stały się, jeśli można tak określić, skrajnie dominujące.(...) Następstwa tego są widoczne jak na dłoni: jeśli ostatnie słowo należy do autonomicznego podmiotu, to musi być tak, że on może chcieć wszystkiego, po prostu wszystkiego. Chce zatem pochwycić z życia tyle, ile tylko można. Myślę, że to naprawdę wielki problem dzisiejszej egzystencji. Niejeden mówi: Życie jest skomplikowane i krótkie, chcę mieć z niego tyle, ile tylko możliwe, i nikt nie może mi w tym przeszkadzać. Przede wszystkim muszę wyrwać swój kawałek, muszę móc realizować siebie, nikt nie może mi się tu wtrącać. Kto chce mnie ograniczyć jest moim wrogiem.”