DRUKUJ
 
Ks. Mieczysław Piotrowski TChr
Hołd złożony wolności człowieka
Miłujcie się!
 


„Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca!”
(Mdr 1,1)
 
„Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, /o Nim/ pouczył”
(J 1, 18)
 
 
Pan Bóg, który najpełniej objawił się w Jezusie Chrystusie, pozostaje dla nas nieskończoną tajemnicą. Ciągle aktualne są słowa proroka Izajasza: „Prawdziwie Tyś Bogiem ukrytym, Boże Izraela, Zbawco!” (45,15). Pan Bóg pragnie, aby każdy człowiek zjednoczył się z Nim w miłości i osiągnął pełnię szczęścia w niebie, dlatego kontakt człowieka z Bogiem nie może wynikać z konieczności czy z przymusu, lecz z całkowicie wolnego wyboru. Stwórca, powołując ludzi do istnienia, pozostaje Bogiem ukrytym, aby nie zniewolić ich wszechmocą prawdy i piękna. Dzięki temu ludzie sami podejmują decyzję opowiedzenia się za Bogiem lub przeciwko Niemu. Boża miłość jest pokorna i bezbronna, gdyż można nią wzgardzić i ją odrzucić. Staje się wszechmocna tylko wtedy, gdy człowiek ją dobrowolnie przyjmie.
 
Chrześcijaństwo jest wyjątkową, jedyną religią, której fundamentem jest wiara w Boga narodzonego jako prawdziwy człowiek – w Betlejem, z Maryi Dziewicy, następnie umęczonego, ukrzyżowanego i trzeciego dnia zmartwychwstałego w Jerozolimie. Prawda o Bogu, który objawił całą prawdę o sobie w Jezusie Chrystusie i równocześnie pozostaje Bogiem ukrytym, należy do najważniejszych prawd chrześcijaństwa.
 
Trzeba jeszcze raz bardzo mocno podkreślić, że dlatego Bóg pozostaje dla nas „ukryty”, „nieoczywisty” w naszym poznaniu zmysłowym i rozumowym – to znaczy nienarzucającym się i niezmuszającym nas do przyjęcia swego istnienia – iż do końca szanuje i respektuje dar wolności, którym nas obdarzył.
 
Bóg pragnie nawiązać z nami relację miłości, a to jest możliwe tylko wtedy, gdy jesteśmy wolni. Dlatego prawda o tym, że Bóg, objawiając się, pozostaje dalej Bogiem ukrytym, jest największym dowodem Jego miłości i równocześnie hołdem złożonym wolności człowieka.
 
Fakt jedyny i niepowtarzalny
 
Wyjątkowość chrześcijaństwa wynika również z faktu, że przyjście Mesjasza było przepowiadane przez wielu proroków i oczekiwane w ciągu dwudziestu wieków przed Jego narodzeniem w Betlejem. Żaden z innych założycieli religii – jak na przykład Mahomet, Budda czy Konfucjusz – nie był zapowiadany i oczekiwany.
 
To właśnie zapowiadany w proroctwach Mesjasz – Jezus Chrystus – jest centrum Starego i Nowego Testamentu. Tak więc od samego początku dziejów Jezus był zapowiadany i do dnia dzisiejszego jest czczony jako Zbawiciel – Bóg-Człowiek. Do naszych czasów jest to blisko 40 wieków rozwoju czci oddawanej Mesjaszowi. Fakt ten wymyka się wszelkim prawidłowościom, którym podlegają zjawiska historyczne. Jest to fenomen jedyny i niepowtarzalny w historii wszystkich religii.
 
Mały i pogardzany naród izraelski w ciągu swoich dziejów miał zawsze świadomość wielkiej misji powierzonej mu przez Boga; panowało powszechne przekonanie, że to właśnie w tym narodzie przyjdzie na świat oczekiwany Mesjasz. Izraelici całą swoją nadzieję pokładali w wypełnieniu się tego proroctwa. To, co najbardziej zdumiewa historyków religii, to fakt, że Izrael od początku swoich dziejów wierzył tylko w jednego Boga, chociaż wszystkie starożytne religie oddawały cześć wielu bogom. Narody, które stworzyły całą kulturę i cywilizację starożytną, przewyższały Hebrajczyków we wszystkich dziedzinach życia (m.in. w sztuce, filozofii oraz technice), tylko w dziedzinie religii lud izraelski miał nieskończenie doskonalsze pojęcie Boga, który jest jedynym, świętym i sprawiedliwym Stwórcą oraz Panem całej stworzonej rzeczywistości. Jedynym wytłumaczeniem tego szokującego faktu jest przyjęcie wyjaśnienia Pisma Świętego – że to sam Bóg wybrał ten maleńki izraelski lud i objawił mu prawdę o sobie.
 
Jest to Bóg, który stworzył całą przyrodę – a więc przyroda nie jest Bogiem, lecz stworzeniem. Co więcej, Bóg-Jahwe stwarza człowieka na swój obraz i podobieństwo, obdarowuje go rozumem, wolnością i zdolnością do miłości, a więc również człowiek jest odrębny od przyrody, ma wolność wyboru i może Bogu się sprzeciwić. Natomiast wszystkie starożytne religie ukazywały całą przyrodę jako rzeczywistość, gdzie działają magiczne moce, gdzie roi się od wielu bogów, którymi są również gwiazdy i księżyc. Tymczasem dla prostego ludu izraelskiego słońce, gwiazdy, planety i wszystko, co istnieje, jest dziełem jednego Boga. W przyrodzie Hebrajczycy nie widzieli żadnej magii, a pierwsze przykazanie Dekalogu zakazywało im tworzenia sobie bożków, oddawania czci przyrodzie i wszelkiemu stworzeniu. Bóg-Jahwe jest Panem całego wszechświata, a jako jedyny sprawiedliwy i święty, wzywa ludzi, aby stawali się świętymi: „Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!” (Kpł 19,2).
 

 
 
strona: 1 2