DRUKUJ
 
Konfraternia abpa Stanisława Gądeckiego
 


Abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, metropolita poznański został włączony do Konfraterni Zakonu Paulinów. Ceremonia ta miała miejsce we wtorek, 2 maja, podczas Mszy św. o godz. 7.30 odprawionej przed Cudownym Obrazem Matki Bożej. Uroczystej Eucharystii przewodniczył abp Stanisław Gądecki, a koncelebrował m.in. bp Milan Šašik, biskup eparchii mukaczewskiej Kościoła katolickiego na Ukrainie. 
 
Słowo wprowadzające wypowiedział o. Arnold Chrapkowski, generał paulińskiego Zakonu: „Pragniemy włączyć do konfraterni naszego Zakonu, do naszej duchowej rodziny przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, metropolitę poznańskiego ks. abp Stanisława Gądeckiego. Dziękujemy księdzu arcybiskupowi za przyjęcie tej naszej prośby o to, aby stał się naszym duchowym współbratem, i byśmy my w naszych codziennych modlitwach tu na Jasnej Górze i w każdym naszym paulińskim domu, pamiętali o jego posłudze, którą pełni dla Kościoła w Polsce i Kościoła powszechnego”. 
 
O. Arnold Chrapkowski wyraził wdzięczność abpowi Stanisławowi Gądeckiemu m.in. za wielką życzliwość i otwartość, jaką metropolita poznański darzy jasnogórskie sanktuarium, za duszpasterską posługę sprawowaną w paulińskich klasztorach w Polsce i zagranicą, za wspieranie duszpasterskich inicjatyw podejmowanych na Jasnej Górze, za wieloraką posługę wobec pielgrzymów w sanktuarium Narodu, za modlitewne trwanie wraz z całym Episkopatem w rekolekcjach na Jasnej Górze. 
 
O. Paweł Przygodzki, sekretarz generalny Zakonu Paulinów odczytał treść dyplomu konfraterni. Homilię wygłosił o. Michał Lukoszek, wikariusz generalny Zakonu Paulinów. 
 
Abp Stanisław Gądecki na zakończenie uroczystości zwrócił się do obecnych: „Dziękuję nie tylko za ten tytuł honorowy, na który nie zasłużyłem, ale dziękuję przede wszystkim za tę codzienną pracę i modlitwę, którą tutaj cały zakon i we wszystkich miejscach, w których pracuje na świecie, wznosi ku naszej Bożej Rodzicielce. Niech wszystko służy większej chwale Bożej, także to wyniesienie, na które człowiek nigdy nie jest w stanie sobie zasłużyć do końca”. 
 
o. Stanisław Tomoń 
 
 
Konfraternia paulińska jako nieformalne stowarzyszenie dobrodziejów i przyjaciół Zakonu sięga swym początkiem połowy XIV wieku. Nie stanowiła ona prawnej organizacji, ale była to duchowa łączność Zakonu z uprzywilejowanym gronem swoich dobrodziejów, przyjaciół i współpracowników. Dzięki tej wspólnocie z osobami duchownymi i świeckimi paulini mogli lepiej realizować swoje posłannictwo w Kościele. Konfratrzy stawali się współuczestnikami wszelkich dóbr duchowych Zakonu zarówno za życia, jak i po śmierci. Z biegiem lat wpływ sanktuarium jasnogórskiego przyczynił się do tego, że Konfraternia nabierała również charakteru maryjnego. W związku z tym w ostatnich stuleciach o przyjęciu do Konfraterni decydował szczególnie żywy i autentyczny kult do Jasnogórskiej Bogarodzicy Dziewicy oraz chęć współpracy z paulinami w realizowaniu maryjnych zadań apostolskich. 
 
Wracając do historii trzeba zaznaczyć, że w ciągu kilku wieków dyplom konfratra Zakonu Paulinów otrzymali m.in.: rodzina królewska Kazimierza Jagiellończyka, król Jan Kazimierz, konwent benedyktynów w Tyńcu, Henryk Sienkiewicz, Józef Ignacy Kraszewski, Prymas Tysiąclecia Kard. Stefan Wyszyński i obecny Prymas Polski kard. Józef Glemp, kard. Stanisław Dziwisz, kard. Francis George, bp Teodor Kubina i bp Stefan Bareła, abp Zagrzebia Franjo Kuharić, ks. prał. Zdzisław Peszkowski, prof. Edward Mąkosza, kard. Franciszek Macharski, abp Stanisław Nowak i bp Antoni Długosz, abp Bronisław Dąbrowski, Lech Wałęsa, ks. prał. Henryk Jankowski, bp Julian Wojtkowski, bp Jan Mazur, bp Adam Śmigielski, ks. prał. Ludwik Warzybok, kard. Henryk Gulbinowicz, Ryszard Kaczorowski, ks. inf. Janusz Bielański, ks. inf. Ireneusz Skubiś, Prymas Węgier Kard. Erdö Péter, prof. Wojciech Kurpik, abp Stanisław Ryłko, ks. prof. Jan Dyduch, ks. dr Andrzej Nowobilski, Mariusz Drapikowski i inni. 
 
Z biegiem lat wpływ sanktuarium jasnogórskiego przyczynił się do tego, że konfraternia nabierała również charakteru maryjnego. W związku z tym, w ostatnich stuleciach o przyjęciu do konfraterni decydował szczególnie żywy i autentyczny kult do Jasnogórskiej Bogarodzicy Dziewicy oraz chęć współpracy z paulinami w realizowaniu maryjnych zadań apostolskich, co również miało ogromne znaczenie w przypadku kard. Justina Rigaliego wprowadzonego w dobra duchowe wspólnoty Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika. 
 
Konfraternia paulińska, jako nieformalne stowarzyszenie dobrodziejów i przyjaciół Zakonu, sięga swymi początkami połowy XIV wieku. Nie stanowiła ona prawnej organizacji, ale była to duchowa łączność Zakonu z uprzywilejowanym gronem swoich dobrodziejów, przyjaciół i współpracowników. Dzięki tej wspólnocie z osobami duchownymi i świeckimi, paulini mogli lepiej realizować swoje posłannictwo w Kościele. Konfratrzy stawali się współuczestnikami wszelkich dóbr duchowych Zakonu zarówno za życia jak i po śmierci. 
 
Generał Zakonu lub prowincjał przyjmując osobę świecką lub duchowną do konfraterni chciał przede wszystkim wyrazić wdzięczność i uznanie za świadczone przez nią dotąd dobrodziejstwa względem naszej Wspólnoty i jednocześnie włączyć ją do udziału w dobrach duchowych i do większego jeszcze współuczestnictwa w wypełnianiu zadań i posłannictwa Zakonu.
 
 
www.jasnagora.com