W Zakonie Paulinów 16 stycznia obchodzone jest święto Najśw. Maryi Panny Królowej Pustelników, Matki i Opiekunki Zakonu. W tym dniu wspólnota ojców i braci uroczyście ponawia Akt Zawierzenia Zakonu Maryi. 

 

Święto pod tym tytułem, obchodzone przed odnową liturgiczną Soboru Watykańskiego II, zatwierdziła Święta Kongregacja Obrzędów 29 stycznia 1963 r. Paulińska rodzina wyraża przez ten obchód swą wielką wdzięczność dla Najświętszej Maryi Panny za Jej opiekę, zgodnie z Konstytucją Zakonu: „W posługiwaniu naszego Zakonu od początku jego istnienia Maryja spełnia wyjątkową rolę. Była obecna w życiu i działalności paulińskiej. Zakon nasz czcił Ją zawsze jako Matkę, Panią i Królową oraz gorliwie szerzył to nabożeństwo. Jesteśmy przekonani, że w ciągu burz dziejowych, których nie brakowało w historii Zakonu, Jej opieka stanowiła ostoję świętości i skuteczności posłannictwa wśród narodów, do których Opatrzność Boża nas posyłała. Stąd z całą ufnością wiążemy się nierozerwalnie z Maryją na przyszłość przez synowską miłość, pragnienie naśladowania Jej wierności Bogu i zobowiązujemy się być wszędzie głosicielami Jej wielkości, udziału w Chrystusowym zbawieniu i Jej więzi z Duchem Świętym”. 

 

Mszy św. odprawionej o godz. 11.00 w Kaplicy przed Cudownym Obrazem przewodniczył o. Kazimierz Maniecki, definitor generalny Zakonu Paulinów. Eucharystię koncelebrował m.in. o. Marian Waligóra, przeor Jasnej Góry. 

 

„Myślę, że intencją w wybraniu Maryi na Królową Pustelników jest to, że Maryja została dana przez Boga Kościołowi, jako szczególna pomoc w walce z szatanem i mocami ciemności – mówił podczas homilii o. Kazimierz Maniecki - Całe pokolenia przychodziły i przychodzą na Jasną Górę, aby się modlić w tej walce ze złem doświadczanym w różnych postaciach i wymiarach. Wszystkie wota zdobiące kaplicę jasnogórską są świadectwem matczynej opieki Matki Bożej nad naszym narodem, nad rodzinami, nad tymi, którzy tutaj z taką wielką wiarą przychodzili”. 

 

„Św. Jan Paweł II powiedział, że miłość jest jedyną naszą siłą w walce z mocami ciemności, dlatego jest rzeczą bardzo ważną, abyśmy byli zjednoczeni z Niewiastą, która kocha największą miłością. Jeśli zostaniemy zjednoczeni z Tą Niewiastą, to będziemy kochać i będziemy zwyciężać” – podkreślił o. Maniecki. 

 

„My, duchowi synowie św. Pawła I Pustelnika, dziękujemy za tę niezwykłą pustynię, w której ustawicznie rozlega się wołanie Maryi: uczyńcie wszystko, cokolwiek wam powie Mój Syn. To wołanie, w tym miejscu, zagłusza wszystkie inne wołania, które słyszy współczesny człowieka – podkreślił paulin - Dziękujemy za to, że to właśnie nas, paulinów, Maryja wybrała, abyśmy na tej pustyni byli z Nią i Jej pomagali. Odnawiając dzisiaj nasze przymierze z Maryją, odnawiamy zarazem gotowość współpracy z Nią na tak wielu odcinakach jasnogórskiej ewangelizacji”. 

 

Po homilii, w postawie klęczącej, paulini odnowili Akt Zawierzenia Matce Bożej. 

 

Kazanie nowennowe w środę, 16 stycznia, wygłosił o. Marcin Ciechanowski: „Św. Paweł, nasz wielki patriarcha, wybrał ucieczkę (na pustynię), bo bał się, że mógłby nie wytrzymać tortur i wyprzeć się Chrystusa – mówił paulin - My wszyscy bracia i siostry jesteśmy wezwani do naśladowania Pawła. Aby wybrać Boga niekiedy trzeba uciec, wyjść gdzieś, z różnych nawet działań, niekoniecznie złych (…), żeby wybrać Boga trzeba niekiedy wycofać się nawet z dobrych przedsięwzięć, ale pozbawiających nas tego, co najważniejsze”. 

 

 

 

W święto Królowej Pustelników, Matki i Opiekunki Zakonu, corocznie 16 stycznia, każda wspólnota odnawia zawierzenie się Maryi. W akcie tego zawierzenia wyrażamy Jej podziękowanie, oddajemy się całkowicie na dalszą Z Nią współpracę w służbie Kościoła oraz wzywamy Jej opieki nad nami’ (norma 66). Ponowienie przymierza Z Maryją należy połączyć ze Mszą świętą konwentualną, której przewodniczy przeor danego klasztoru. Po homilii celebrans wspólnie ze wszystkimi, będąc w postawie klęczącej, mówi: 

 

Matko i szczególna Opiekunko naszego Zakonu, W dniu Twego święta «Królowej Pustelników», pragniemy ponowić nasze przymierze miłości z Tobą. Przyjmij najpierw nasze gorące dziękczynienie. 

 

Będziemy wszyscy powtarzać: DZIĘKUJEMY Cl, MARYJO! 

 

- Za to, że błogosławiony Euzebiusz rozproszone sługi Twoje złączył razem w jeden wielki płomień. 

Dziękujemy Ci, Maryjo! 

 

- Za to, żeś w swojej dobroci obrała Jasną Górę i inne sanktuaria, jako miejsca Twojej szczególnej obecności. 

Dziękujemy Ci, Maryjo! 

 

- Za to, żeś nas synów św. Pawia Pustelnika powołała, abyśmy służyli ludowi Bożemu, 

Dziękujemy Ci, Maryjo! 

 

- Za to, żeś w trudnych chwilach, jako Matka miłosierdzia podtrzymywała istnienie Zakonu okazując nam swoją niezawodną pomoc. 

Dziękujemy Ci, Maryjo! 

 

- Za to, że nigdy nie brakowało wśród nas świątobliwych i wiernych Twoich czcicieli, 

Dziękujemy Ci, Maryjo! 

 

W porywie wdzięczności, przynagleni łaską naszego świętego powołania, oddajemy się dzisiaj Tobie na nowo, jako Twoja wieczysta własność, dlatego wołamy: 

Oddajemy się Tobie, Maryjo! 

 

- Weź w swoje władanie cały nasz Zakon, wszystkich Jego członków, wszystkie nasze wspólnoty, szczególnie naszą młodzież zakonną, 

Oddajemy się Tobie, Maryjo! 

 

- W dniach wielkich zmagań dobra ze złem, w godzinie próby wiernej miłości, chcemy Ci pomagać, dlatego, 

Oddajemy się Tobie, Maryjo! 

 

Prowadź każdego z nas oraz całą naszą Rodzinę Paulińską do pełnego rozwoju w świętości i działania apostolskiego, w służbie Kościoła i jego zbawczej misji. 

 

Czuwaj nad nami w każdej godzinie życia, a szczególnie w ostatniej chwili przejścia do wieczności, byśmy razem z Tobą wielbili Boga w Trójcy Świętej Jedynego na wieki wieków. 

Amen. 

 

Na zakończenie wszyscy obecni w kaplicy ojcowie i bracia paulini, ze wzniesionymi ku górze rękoma, klęcząc, odśpiewali trzykrotnie 'Monstra te esse matrem’ ('Okaż się nam Matką’).