DRUKUJ
 
Matka Boża Dobrej Rady
 


26 kwietnia obchodzimy święto Matki Bożej Dobrej Rady. Uroczystość ta jest ściśle związana z włoskim miasteczkiem Genazzano położonym ok. 60 km od Rzymu. Jego największą chlubą jest pierwowzór otoczonego wielka czcią obrazu Matki Boskiej Dobrej Rady.
 
Matko nasza Dobrej Rady, w smutku wznosim serca swe.
Niechaj zniknie ból i trwoga, gdy do Ciebie modlim się.
Kiedy nie wiemy co czynić, niech doznamy rady Twej,
do Syna racz się przyczynić i kierować nami chciej.
 
Wyproś nam, Matko u Syna łaskę, siłę, światła moc.
Niech Twoja zjedna przyczyna, by pierzchnęła grzechów noc.
Matko droga, jam Twe dziecię, nie opuszczaj nigdy mnie,
w każdej życia mej godzinie Matko, Matko błagam Cię!
 
Matko nasza, dzieci Twoje dziś swe modły ślą do Cię.
Rozwiń swojej łaski zdroje, Matko, Matko zlituj się.
Wszak Tyś Matką jest jedyną, sam Bóg Ciebie Matką zwie.
Wiecznego szczęścia krainą, Matko, Matko zlituj się.
 
Maryja zasługuje na tytuł Matki Dobrej Rady w wielorakim sensie. Urodziła przepowiadanego przez proroka Izajasza „Przedziwnego Doradcę”, na którym spoczywa Duch Pański. Jej Syn, według Papieża Leona XIII, jest „zrządzeniem Bożego” zbawienia dla ludzi, i właśnie z tego powodu  nazywa się Ją „Matką Dobrej Rady”. Lecz sama Maryja jest także dobrą doradczynią. Słowami z Ewangelii św. Jana: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”, udzieliła ostatecznej porady; gdyż kto szukającemu porady wskaże na Chrystusa i Jego słowo, zawsze radzi dobrze.
 
26 kwietnia obchodzimy święto Matki Bożej Dobrej Rady. Uroczystość ta jest ściśle związana z włoskim miasteczkiem Genazzano położonym ok. 60 km od Rzymu. Znajduje się w nim zbudowana przez starożytnych Rzymian brama, kościół św. Krzyża z freskami  szkoły Giotta... Jednak jego największą chlubą jest pierwowzór otoczonego wielka czcią obrazu Matki Boskiej Dobrej Rady, znajdujący się w Santuario della Madonna del Buno Consiglio.
 
Ten obraz to tzw. Elouosa (Matka Czułości)
 
Na cudownym wizerunku umieszczono postacie Maryi i Dzieciątka Jezus, które z miłością przytula się do Swej Mamy, a lewą rączką trzyma rąbek Jej szaty. Czule dotykają się policzkami. Wizerunek jest freskiem namalowanym na podłożu przypominającym skorupkę jajka. Wydaje się jakby zawieszony w powietrzu, a  trwa w tej pozycji już ponad 500 lat. Odstęp pomiędzy obrazem a ścianą wynosi 2,5 cm. Jedynym punktem podparcia jest dolny narożnik. Obraz fascynuje pielgrzymów i naukowców.  Nie jest w żaden sposób przymocowany do ściany. Podobno twarz Madonny w zależności od sytuacji zmienia wyraz.
 
Skąd wziął się w tym miejscu?
 
Jego historię przybliżą dwie splatające się ze sobą legendy: albańska i włoska.
 
Katolicy albańscy od wieków otaczali wielką czcią Matkę Bożą, zawierzając się Jej w trudnych chwilach wojen, okupacji i prześladowań religijnych. Błogosławionej Pani stawiano liczne kościoły i kaplice. Jednym z maryjnych sanktuariów był kościół Zoja e Bekume w fortecy Shkodra. Właśnie tam nad głównym ołtarzem wisiał znajdujący się aktualnie we Włoszech obraz.
 
W jaki sposób zawędrował do Włoch? Dlaczego opuścił Albanię?
 
Był tam wszak bardzo czczony i nazywany „Aniołem przychodzącym do żywych”. Legenda mówi, że gdy w XV w. do miasta zbliżały się wojska tureckie, kościół stał się schronieniem dla miejscowej ludności i uciekinierów. Turcy szybko zajęli Albanię, zaś Shkodra była jedynym punktem oporu. Pewnego dnia w kościele  zjawiło  się dwóch uciekinierów, żarliwe błagając  Zoja e Bekume o szczęśliwą podroż do Italii. Nagle zauważyli, że obraz unosi się w górę. Wyruszyli do Rzymu, a podczas całej wędrówki towarzyszył im obraz wyglądający jak gwiazda. U bram Wiecznego Miasta zniknął im z oczu. Wkrótce usłyszeli, że w niedalekim Genazzano pojawił się wizerunek Madonny. Przybyli tam i rozpoznali ukochaną Zoja e Bekume. Od tego czasu to miasto stało się ich domem.
 
Nowa Mieszkanka
 
W miasteczku od wieków znajdował się kościół Matki Bożej Dobrej Rady. Mieszkańcy początkowo otaczali go opieką, lecz z czasem obiekt wymagał remontu. Niestety tylko jedna kobieta  zdecydowała się finansować to przedsięwzięcie, więc prace postępowały powoli. To właśnie w tym kościele „zamieszkał” cudowny obraz. Według miejscowej legendy 25 kwietnia 1467 r. ludność miasteczka zgromadziła się na corocznym festynie na cześć patrona – św. Marka. Około godz. 16 zebrani usłyszeli dźwięki pięknej muzyki. Kiedy zaskoczeni wpatrywali się w niebo, szukając źródła dźwięku, spostrzegli tajemniczy obłok, który zstąpił ma zniszczone i niewykończone ściany kościoła. Tysiące zgromadzonych osób zobaczyło, jak obłok znika, odkrywając piękny wizerunek Madonny z Dzieciątkiem na rękach. W tym momencie kościelne dzwony z całego miasta zaczęły zgodnie bić w jednym rytmie, ściągając z całej okolicy ludzi, którzy ze łzami w oczach witali nową Mieszkankę i Jej Dziecko.
 
Co było dalej?
 
Zajmujący się kościołem ojcowie augustianie rozpowszechnili kult Matki Bożej Dobrej Rady na całym świecie. Kopie cudownego obrazu znajdują się we wszystkich augustiańskich świątyniach i kaplicach. Papież Leon XIII dodał do Litanii Loretańskiej wezwanie: „Matko Dobrej Rady, módl się za nami”. Archiwa i dokumenty klasztorne potwierdzają ogromny kult i cześć dla tego miana. Zaś mieszkańcy Albanii wiernie oczekują na powrót cudownego obrazu, modląc się: „Matko Dobrej Rady, wróć do nas, ścieżkami pokoju nas prowadź”. Św. Jan Paweł II odwiedził Genazzano w 1993 r. i podczas wizyty apostolskiej oddał Albanię pod opiekę Matki Dobrej Rady. Jej święto – na pamiątkę cudownego pojawienia się obrazu – zatwierdził 25 kwietnia 1727 r. papież Benedykt XIII, a papież Pius VI ze względu na przypadającą w tym dniu uroczystość św. Marka Ewangelisty przesunął je na 26 kwietnia.
 
Dla szerzenia kultu Matki Bożej Dobrej Rady powstawały liczne bractwa i stowarzyszenia, a także zgromadzenia zakonne.
W 1881 r. Jadwiga Zamojska założyła w Paryżu Stowarzyszenie Chrześcijańsko – Społeczne pod opieką MB Dobrej Rady dla kobiet niezamężnych pragnących poświęcić się Bogu i Ojczyźnie. W czasach zaborów, a następnie po odzyskaniu niepodległości, Stowarzyszenie prowadziło na ziemiach polskich szkoły gospodarcze oraz koła społeczno-religijne. Jedna ze szkół mieściła się w Zakopanem-Kuźnicach.
 
Gdyby zaś ktoś w Krakowie chciał poradzić się „Tej, która wszystko rozumie”,  może odwiedzić w Prokocimiu kościół pod Jej wezwaniem, w którym  znajduje się kopia cudownego obrazu.
 
Modlitwa do Matki Bożej Dobrej Rady.
 
Chwalebna Dziewico Maryjo,  Matko Dobrej Rady, błagamy Cię, prowadź nas po trudnych drogach życia.  Wyjednaj światło naszemu rozumowi,  gorącą miłość naszemu sercu,  siłę naszej woli.  O Matko Słowa Wcielonego,  powtarzaj nam słowa życia wiecznego,  które usłyszałaś od Twego Syna  i zachowałaś w swoim sercu.  Spraw, abyśmy żyli w miłości Bożej  i wypełniali zawsze Jego świętą wolę.  Uproś nam łaskę wytrwania do końca,  byśmy mogli cieszyć się z Tobą  wieczną radością w niebie. Amen.
 
Mariola Wiertek
www.franciszkanie.pl