DRUKUJ
 
16 października: św. Jadwiga Śląska
 


16 października Kościół wspomina św. Jadwigę Śląską, czczoną jako patronkę Polski i całego Śląska. Ta święta pod wpływem duchowości franciszkańskiej mnożyła praktyki pokutne, opiekowała się chorymi, dbała o los więźniów i ubogich.


Jadwiga Śląska urodziła się około roku 1179 w Andechs w Bawarii, jako córka Bertolda VI von Andechs i Agnieszki von Rochlitz z rodu Wettynów. Miała czterech braci oraz trzy siostry, w tym Agnieszkę i Gertrudę (matkę św. Elżbiety Węgierskiej). Trzecia z jej sióstr była przełożoną klasztoru benedyktynek w Kitzingen koło Würzburga, dokąd Jadwiga została wysłana w młodym wieku, by zdobyć wykształcenie.

 

W wieku 12 lat została wydana za mąż za śląskiego księcia Henryka I Brodatego. Mieli siedmioro dzieci: Bolesława, Konrada, Henryka, Agnieszkę, Zofię, Gertrudę i Władysława. Oboje z Henrykiem byli ludźmi bardzo religijnymi, w roku 1209 złożyli śluby czystości, dbali o rozwój religii i byli fundatorami wielu kościołów.

 

Jadwiga prowadziła również działalność dobroczynną, pomagała chorym i ubogim – zorganizowała działalność wędrownego szpitala dla ubogich, otworzyła szpital dla trędowatych w Środzie Śląskiej, a później w Trzebnicy.

Po śmierci męża w 1238 r. zamieszkała w trzebnickim klasztorze, prowadzonym przez jej córkę Gertrudę. Zmarła w roku 1243 w Trzebnicy w opinii świętości i została pochowana w tamtejszym kościele.

 

Kult Jadwigi rozpoczął się zaraz po jej śmierci. 26 marca 1267 r. papież Klemens IV w kościele dominikanów w Viterbo dokonał jej kanonizacji. Jadwigę zaczęto czcić jako patronkę Polski i całego Śląska.

 

franciszkanie.pl