Mając zaledwie 17 lat rozpoczął studia na wydziale prawa na uniwersytecie w Pawii. W roku 1870 uzyskał tytuł magistra prawa. Był wykładowcą na uniwersytetach w Messynie, Modenie, Pawii i Mediolanie. Zmarł jako tercjarz franciszkański w opinii świętości 17 października 1902 r.

Urodził się 4 kwietnia 1859 r. w Mediolanie w skromnej i bardzo religijnej rodzinie. W wieku 12 lat (po otrzymaniu Pierwszej Komunii Świętej) wstąpił do Bractwa z Najświętszym Sakramentem. W roku 1866 (mając zaledwie 17 lat) rozpoczął studia na wydziale prawa na uniwersytecie w Pawii. W roku 1870 uzyskał tytuł magistra prawa. Następnie studiował przez dwa lata w Berlinie, gdzie uzupełniał swoją wiedzę. Był wykładowcą na uniwersytetach w Messynie, Modenie, Pawii i Mediolanie. W wieku 24 lat otrzymał pozycję wykładowcy prawa rzymskiego na uniwersytecie w Pawii. Od 1886 r. był członkiem Trzeciego Zakonu Świętego Franciszka.

W trakcie letniego odpoczynku w roku 1902 w okolicach jeziora Maggiore, zachorował na tyfus i zmarł mając 43 lata w opinii świętości. Nawet niewierzący uważali go za człowieka świętego.

W 1942 jego ciało spoczęło w krypcie kościoła Serca Jezusowego, przy uniwersytecie w Mediolanie. Pozostało po nim pięć tomów prac naukowych, materiały apologetyczno-ascetyczne oraz bogata korespondencja.

Guntard został beatyfikowany przez papieża Piusa XII w dniu 13 kwietnia 1947 r.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci.

franciszkanie.pl