19 kwietnia franciszkanie wspominają bł. Konrada z Ascoli, którego żywot tak mocno przeplata się z życiorysem innego franciszkanina, Hieronima Masciego, późniejszego papieża Mikołaja IV, że w niektórych momentach ciężko określić o kim piszą kroniki.

Konrad urodził się 18 września 1234 r. w Ascoli Piceno. Franciszkański historyk, Luke Wadding umieścił życiorys Konrada w swoim Annales minorum. Napisał go w oparciu o domniemane akta procesu informacyjnego nad cnotliwością życia. Wszystkie późniejsze źródła dotyczące życia Konrada opierają się na tym tekście. Badacze wykazali jednak, że kolejność zdarzeń z jego żywota zbytnio przypomina biografię innego franciszkanina, Hieronima Masciego, późniejszego papieża Mikołaja IV, który żył w tym samym czasie.

Niestety nie udało się dotrzeć do oryginału akt wykorzystanych przez Waddinga. Uznano zatem, iż żywot Konrada został napisany bez odniesienia do prawdziwych źródeł, najprawdopodobniej z okazji odnowienia tradycji liturgicznej kultu błogosławionego, jakiej dokonali w roku 1619 franciszkanie z Ascoli.

Zatem według jedynego, choć niepotwierdzonego źródła, wielokrotnie nawiązującego do faktów z życia innego franciszkanina, Konrad miał wstąpić do Zakonu Braci Mniejszych wraz z Hieronimem Mascim w Klasztorze św. Wawrzyńca w Ascoli. Obaj zostali skierowani w celach formacyjnych, najpierw do Asyżu, a później do Perugii. Obaj mieli także być lektorami teologii w Rzymie.

W roku 1274 Hieronim został wybrany generałem franciszkanów, a Konrad miał udać się na misje do Libii, co jest nie jest potwierdzone, ponieważ nie zostało odnotowane w żadnej kronice misyjnej na tych terenach. Kiedy w roku 1277 papież Mikołaj III wysłał Hieronima z misją dyplomatyczną do Paryża, w grupie osób mu towarzyszących miał znajdować się Konrad. Po powrocie do Rzymu Hieronim został kardynałem, a Konrad pełnił posługę kaznodziei. Po dwóch latach powrócił do Paryża, ale gdy Hieronim został w roku 1288 papieżem, wezwał Konrada by mianować go kardynałem. Po drodze Konrad przybył 3 marca 1289 do Ascoli Piceno, gdzie po krótkiej chorobie zmarł 19 kwietnia. Beatyfikował go w roku 1783 papież Pius VI.

franciszkanie.pl