9 grudnia obchodzimy wspomnienie św. Juana Diego - człowieka, któremu objawiła się Maryja, pozostawiając na jego płaszczu swój wizerunek znany i czczony jako Matka Boża z Guadalupe. Nie był franciszkaninem, ale jest postacią ważną dla misji franciszkańskich.

Juan Diego urodził się ok. 1474 r. w indiańskiej wiosce Tlayacac, na terenie dzisiejszego Cuautitlán w stanie Meksyk. Był człowiekiem świeckim i ojcem rodziny. Został ochrzczony przez pierwszych misjonarzy franciszkańskich, prawdopodobnie w 1524 roku. Był bardzo gorliwym chrześcijaninem. W każdą sobotę i niedzielę przemierzał pieszo kilkanaście mil ze swojej wioski do kościoła w Tenochtitlan, by uczestniczyć we Mszy św. i katechizacji. Podczas jednej z takich wypraw, w sobotni poranek 9 grudnia 1531 r., na wzgórzu Tepeyac objawiła mu się Matka Boża. Zgodnie z życzeniem Maryi, na wzgórzu wkrótce wybudowano kaplicę, w której umieszczono cudowny wizerunek Matki Bożej z Guadalupe odbity na płaszczu Indianina.

Juan Diego zamieszkał w pokoju, przygotowanym dla niego obok świątyni. Spędził tam resztę życia, opowiadając przybywającym do sanktuarium pielgrzymom o objawieniach, wyjaśniając prawdy wiary i przygotowując wielu do chrztu. Zmarł 30 maja 1548 r. w wieku 74 lat i został pochowany na wzgórzu Tepeyac.

Więcej o świętych i błogosławionych Ameryki Południowej można przeczytać tutaj

jasnagora.com