Obecność Boga w naszej modlitwie

Zazdroszczę świętym, którzy odczuwają bliskość Boga, bo ja czuję, że jest od nas bardzo daleko. Nawet gdy się modlę, nie odczuwam Jego obecności. Czy zwykły śmiertelnik może odczuć bliskość Boga?

Każdy śmiertelnik powołany jest do świętości i może, podobnie jak święci, odczuwać bliskość Boga. Ludzie, którzy myślą, że Bóg daleki jest od świata, który stworzył, zapominają, że Bóg jest miłością. Miłość zaś nigdy nie jest daleka, obojętna i nie reagująca na wezwanie. Bóg sam do nas przychodzi, objawił nam swoją wolę i prawdę o sobie, jest zawsze z nami, ze swoimi uczniami, ze swoim Kościołem. Nieustannie nas woła - to my jesteśmy głusi i obojętni na Jego wołanie, przesadnie zapatrzeni w siebie i nie potrafiący poradzić sobie z miłością Niewidzialnego. Szczytem Bożej miłości było przyjście Chrystusa, przyjęcie przez Niego ludzkiej doli. Jego nauka i zbawienie świata; cud wcielenia był zarazem cudem cząstkowego ukazania się. Bóg jest w niebie, ale niebo jest wszędzie, gdzie On jest - a On jest obok nas i w nas samych, ogarnia nas i utrzymuje nasze istnienie, obdarza nas swą łaską i czeka; czeka na nasze zwrócenie się do Niego, na słowo: Ojcze. Musimy zrobić miejsce dla modlitwy w naszym sercu, uciszyć się wewnętrznie, by się z Nim spotkać. Odnaleźć Go, stanąć przy Nim. To jest konieczne. Wejść w modlitwę, skupić się. Już samo to jest modlitwą. Gdy myślą i sercem dosięgam Boga, jestem przy Nim - już się modlę. Mogę jeszcze nie wymawiać żadnych słów, ale już patrzę na mojego Pana, a On patrzy na mnie. To cudowne chwile. Można się w nich rozsmakować.

Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/