Takie słowa skierował metropolita górnośląski abp Wiktor Skworc podczas homilii do 18 diakonów mających przyjąć święcenia prezbiteratu.

 

Abp Wiktor Skworc przewodniczył uroczystej liturgii w czasie której 18 diakonów po okresie sześcioletniej formacji w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym przyjęło święcenia prezbiteratu. - Zadaniem kapłana jest ukazywanie innym Boga, który jest Ojcem – Stworzycielem świata, który w swoim Synu jest Odkupicielem człowieka, a przez Ducha Świętego objawia się jako Miłość - mówił podczas homilii.

 

- Kapłan, który nie zobaczy w Jezusie Ojca, będzie jedynie urzędnikiem Kościoła, być może sprawnym organizatorem życia religijnego, skutecznym działaczem charytatywnym, dobrym zarządcą dóbr materialnych wspólnoty wierzących. Zabraknie mu jednak tego, co najważniejsze – mocy świadectwa, które innych prowadzi do wiary, do spotkania z żywym Bogiem - mówił dalej hierarcha. - Trzeba to powiedzieć jeszcze mocniej. Kapłan, który nie ukazuje swoim życiem Boga, nie jest podobny do Jezusa, nie poprowadzi ludzi do zbawienia - zaakcentował.

 

Metropolita katowicki mówił do diakonów, że poprzez przyjęcie sakramentu święceń sami stają się niejako sakramentem czyli "widzialnym znakiem niewidzialnej łaski Pana". Podkreślił, że będzie ona ofiarowana ludziom w posłudze słowa, sprawowanych sakramentach oraz w miłości wobec potrzebujących.

 

Abp Skworc porównał osobę kapłana do monstrancji, która niesiona przez kapłana zakrywa jego twarz. - Ludzie nie widzą twarzy kapłana, lecz Ciało Jezusa, żywy znak Jego obecności w świecie. Sakramentalność życia kapłańskiego właśnie na tym polega, aby sobą Boga nie zasłaniać, nie stawać przed Nim, lecz dyskretnie Go ukazywać i nieść ludziom. Sakramentalność kapłana to być monstrancją, to być przezroczystym – żeby tylko Boga było widać - powiedział.

 

Hierarcha udzielił także diakonom, którzy mają przyjąć święcenia prezbiteratu pewnej przestrogi. - Wiemy, że słowu monstrancja można przeciwstawić słowo monstrum. Jeśli będziecie ludziom zasłaniać Boga, przeszkadzać im w dojściu do Niego, staniecie się karykaturą kapłana. Dlatego troszczcie się o jakość waszego kapłańskiego życia, o głęboką zażyłość z Panem, rozwijaną codziennie na klęczkach podczas brewiarza, rozmyślania, adoracji Najświętszego Sakramentu, podczas sprawowania Eucharystii. Odnawiajcie waszą komunię z Panem w częstej spowiedzi świętej - dodał.

 

Abp Skworc podkreślił także, że "w świecie, który – jak się wydaje – lepiej zna przekleństwo niż błogosławieństwo" kapłan jest szafarzem Bożego miłosierdzia, które ma rozdzielać proszącym i potrzebującym.

 

Nawiązując do 100 rocznicy objawień fatimskich, w którą diakoni przyjmują święcenia prezbiteratu metropolita katowicki przypomniał prośbę Matki Bożej, którą później w rozmowie przekazała s. Łucja. - Matka Boża zapytała dzieci: „Czy chcecie ofiarować się Bogu, aby znosić wszystkie cierpienia, które On wam ześle, jako zadośćuczynienie za grzechy, którymi jest obrażany i jako prośba o nawrócenie grzeszników?”. Dzieci odpowiedziały twierdząco… - mówił.

 

- Drodzy diakoni, obraliście sobie Maryję – Panią Fatimską za patronkę. Z tej racji święcenia kapłańskie przyjmujecie w samą 100. rocznicę pierwszego objawienia fatimskiego. Prośba Maryi jest nadal aktualna. Dziś Ona pyta każdego z was – czy chcesz ofiarować się Bogu, aby znosić wszystkie cierpienia, które On ci ześle, jako zadośćuczynienie za grzechy, którymi jest obrażany i jako prośba o nawrócenie grzeszników? - dodał kierując te słowa do kandydatów do święceń.

 

Święcenia prezbiteratu przyjęło w sobotę 13 maja w 100 rocznicę objawień Matki Bożej w Fatimie 18 diakonów formujących się w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym. Z początkiem czerwca podejmą oni posługę duszpasterską na terenie archidiecezji katowickiej. Będą sprawowali sakramenty w swoich rodzinnych parafiach, prowadzili rekolekcje wakacyjne oraz zastępowali duszpasterzy m.in. w szpitalach. Od września neoprezbiterzy będą pełnili posługę kapłańską w wyznaczonych im parafiach.