Złość, smutek i rozczarowanie – te negatywne emocje towarzyszą rodzicom i wychowawcom, gdy zawiedzie nas dziecko lub podopieczny. Np., gdy na koniec roku okaże się, że wagarowało, okłamywało nas i w rezultacie nie zdało do następnej klasy. Na pytanie, czy jest jakaś recepta, jak sobie radzić z negatywnymi emocjami w takiej sytuacji, ktoś mądry powiedział, że jest. To wybaczanie…   Z Ewą Kosińską, psychologiem i terapeutą z Krakowa, rozmawia Grażyna Starzak

Maria Vadia jest katolicką ewangelizatorką. Odkąd otrzymała od Boga misję głoszenia Słowa Bożego, nieustannie podróżuje po Ameryce, Europie i Afryce, posługując zarówno podczas wielkich spotkań charyzmatycznych, jak i prowadząc formację grup modlitewnych, ewangelizując w więzieniach dla kobiet oraz w „Domu Chwały” – miejscu schronienia dla ofiar handlu ludźmi. Maria uczy katolików uwielbienia Boga i chodzenia w darach Ducha Świętego.   W rozmowie z Anną Lasoń-Zygadlewicz Maria Vadia opowiada, jakie niespodzianki robi Duch Święty tym, którzy oddają się Mu do współpracy  

Ludzie z reguły tworzą obraz Boga, który jest podobny do nich: starsi ludzie wyobrażają Go sobie jako człowieka sędziwego, mężczyźni jako mężczyznę, osoby czarnoskóre jako czarnego. To naturalny impuls. Ale jest w nim coś groźnego. Ubóstwiając siebie, możemy ubóstwić nasze zarówno dobre, jak i złe cechy.   z Rezą Aslanem rozmawia Michał Jędrzejek  

O kryzysie Kościoła mówi się dziś bardzo wiele, choć nie jest to w jego historii sytuacja nowa. Na kim jednak oprzeć jego odrodzenie po wspomnianym kryzysie?   Ks. Edward Staniek odpowiada na to pytanie w oparciu o tajemnicze pojęcie ze Starego Testamentu, w rozmowie z ks. Piotrem Prusakiewiczem CSMA

Żeby mówić o kierownictwie duchowym, trzeba najpierw wiedzieć, czym jest duchowość. Duchowość, mówiąc najprościej, to ta szczególna sfera w człowieku, dzięki której może on zrozumieć samego siebie. Zwierzęta nie mają sfery duchowej i dlatego nie mogą w świadomy sposób kierować swoim zachowaniem. Człowiek został obdarzony przez Boga sferą duchową po to, by mógł kierować własnym życiem w sposób świadomy i wolny...Z ks. dr Markiem Dziewieckim, psychologiem, rekolekcjonistą i wieloletnim krajowym duszpasterzem powołań rozmawia Przemysław Radzyński

Jak dobrze wiemy, nikt nie jest prorokiem we własnym kraju; Jezus, tak jak jego poprzednicy, spotkał się ze sprzeciwem wśród części Żydów. Jerozolimscy kapłani zdali sobie sprawę z ryzyka, jakie wynikało z próby reform, nawet jeśli mogli je uznać za konieczne. W I poł. I w. n.e. świat żydowski był rozdarty między różne kierunki religijne: saduceuszy, faryzeuszy, esseńczyków, zwolenników Jana Chrzciciela i Jezusa.   Z Armandem Abécassisem rozmawia Szymon Łucyk

Baśnie to nie bajki. Bajka jest wytworem czystej fantazji, to dzieło literackie, które pokazuje spryt, zdolności ludzkiego umysłu, ale gubi z pola widzenia to, co najważniejsze – nie odnosi się do całości naszej egzystencji. Baśń tymczasem przekazuje istotną prawdę psychologiczną, wychowuje, przygotowuje niedojrzałą dziecięcą świadomość do rozumienia problemów i wyzwań, jakie niesie dorosłość, ma działanie terapeutyczne. W baśni tkwi ziarno prawdy archetypowej, z której można korzystać na wiele sposobów.    Z dr. Zenonem Waldemarem Dudkiem, psychiatrą, psychoterapeutą, rozmawiają Sławomir Rusin i Marcin Jakubionek

Można z nostalgią patrzeć wstecz i być smutnym, a nawet wściekłym, bo zmienia się rola Kościoła i upada jego znaczenie. Ale można też patrzeć do przodu. I wydaje mi się, że to jest istotą chrześcijańskiego stosunku do życia. Wtedy zobaczymy nowe formy Kościoła, co napawa nadzieją i energią, która jeszcze nie wybrzmiała   – mówi benedyktyn o. Laurence Freeman w rozmowie z Anną Bednarkiewicz i Katarzyną Jabłońską

Człowiek nie umie milczeć i skupiać się w sobie, a od tego przecież zależy stan jego wyobraźni i pamięci. Roztargnienia związane są głównie z wyobraźnią i pamięcią. Bywa, że dopuszcza je sam Bóg. Wówczas cierpliwe i wytrwałe ich znoszenie staje się środkiem oczyszczenia, drogą duchowego wzrastania.   Rozmawa Jerzego Zielińskiego OCD, która powstała w oparciu o teksty św. Jana od Krzyża

O funkcjach religii i o tym, jak jest przeżywana, można dys­kutować. Inaczej jest, gdy przyj­muje się tezę, że religia nie mogła powstać bez interwencji nadprzy­rodzonej. To jest granica, która definiuje podejście do genezy religii. Gdy pojawia się odniesienie do nadprzyrodzoności, to między wierzącym a niewierzącym mogą być tylko punkty zgody w pew­nych szczegółach, ale nie w kwestii zasadniczej – jej istnienia bądź nieistnienia.   Z Janem Woleńskim i Jackiem Prusakiem SJ rozmawia Mateusz Burzyk