Problematyka dotycząca rodziny, a także nauka o społeczeństwie pozostają niezmiennie w orbicie szczególnego zainteresowania. Małżeństwo jest rzeczywistością wieloaspektową i dlatego w obrębie wielu nauk wypracowano teorie na jego temat. Swoje miejsce ma tu także teologia, która jest nauką o Bogu i tym wszystkim, co wiąże się z Bogiem. Małżeństwo i życie rodzinne bardzo ściśle związane jest z Bogiem. On bowiem zaplanował małżeństwo dla ludzi, On daje je ludziom jako zadanie życiowe do wykonania.

To właśnie Jezus Chrystus objawia nam, jak być mężczyzną. Chodzi o to, by przyjąć życie, jakim obdarza nas Bóg, i ofiarować je za innych. Tak, jesteś powołany do tego, aby umrzeć za innych, to znaczy przedkładać potrzeby innych nad własne. Czy to nie ekscytujące? Pamiętaj, że taki jak Chrystus, możesz stać się jedynie za cenę swojego życia.

Autor, Brat Moris opisuje swoje spotkania z małymi braćmi, życie w skromnych warunkach fraternii, wrażenia po zetknięciu się z kulturą muzułmańską, liczne podróże i niezwykłą, ciepłą atmosferę wspólnoty Małych Braci Jezusa. Jego wspomnienia układają się w barwną opowieść, pełną zabawnych anegdot i poważnych refleksji...

Ty i ja jesteśmy bardziej niewolnikami aniżeli ludźmi wyzwolonymi. Nasze niewolnictwo polega na tym, że zapomnieliśmy, co oznacza nasza prawdziwa wolność, którą mamy jako dzieci Boże. Często zadowalamy się życiem w wąskich granicach swego niewolnictwa, głównie dlatego, że wszyscy inni przebywają w tym samym więzieniu...

Słowo Boże jest jak pokarm, którym się człowiek karmi i którego ciągle jest spragniony. I tak, kropla po kropli, wpada ono w serca i je rzeźbi... "Rzeźbiona tym Słowem, zanurzająca swe życie w tym Słowie - słuchanym, medytowanym, studiowanym, noszonym w sobie jak oddech na ustach albo uderzenia serca, wyśpiewywanym i celebrowanym, dosłownie «spożywanym» – jak zwój z Księgi Ezechiela – najgłębsza istota człowieka jest przez nie prowadzona, krok po kroku, do zjednoczenia w sobie działania i kontemplacji”. I właśnie coś z atmosfery tego zasłuchania w Słowo chcieliśmy przybliżyć poprzez te tłumaczenia.

Żyjemy w XXI wieku, na małej planecie zwanej Ziemią. Obecne stulecie, w którym widzimy niebywały postęp we wszystkich naukach, nazwaliśmy wiekiem nowoczesności. Ale wciąż łamiemy sobie głowę nad czymś, co wydarzyło się trochę ponad 2000 lat temu. Był to czas, kiedy Imperium Rzymskie znajdowało się u szczytu swej potęgi. Wtedy nastąpiło zagadkowe zdarzenie – narodziny dziecka, które podawało się za wcielonego Boga. Historia przekazuje, że to dziecko miało na imię Jezus i że dorastało w małym, żydowskim mieście Nazaret...

Są to rozważania człowieka walczącego, z zapałem angażującego się w działanie, który sam zapłacił wysoką cenę za doświadczenie szczęścia, o jakim odpowiada. Francois Gervais jest wychowawcą. Głęboko wierzy w istotę ludzką. Zwraca się do nas wszystkich, szczególnie jednak do młodych, ponieważ wie, że są oni zdolni znacznie przerosnąć siebie. Zamysłem tych kartek jest przebudzić, tak jak to tylko jest możliwe, i przebudzeniu wytyczyć drogę.

Kiedy nadchodzą takie chwile, że nie umiemy się modlić... Wtedy możemy zrobić coś bardzo prostego: skoro Jezus jest w moim sercu, niech On się modli, niech On mówi do swego Ojca w ciszy mego serca. Ponieważ ja nie potrafię mówić, będzie mówił On, ponieważ ja nie potrafię się modlić, On będzie się modlił...

Po przeczytaniu książki "Dzień z Chrystusem" życie w świętości wyda się nam proste i dostępne, czego pragnie Pan. I nie będziemy mieli już powodów, by unikać owego Bożego wymogu świętości, który jest jednocześnie naszym szczęściem i zbawieniem świata. Było to oczywiste dla kanonizowanych, którzy uwielbiali Boga nie tylko i nie jedynie poprzez cuda, ale także poprzez wszystkie zwyczajne czynności wykonywane w trakcie dnia z Chrystusem, przez Chrystusa i w Chrystusie...

Na drzwiach jednego z kościołów znalazłem kartkę: "Wejdź! Tu znajdziesz odpowiedzi". Jeżeli chodzi o mnie, to wolałbym poprosić osobę poważnie zajętą poszukiwaniem, aby zwróciła się tam, gdzie stawiają pytania, co jest o wiele trudniejsze. Pomimo pozorów uspokajające odpowiedzi wcale nie są pocieszające albo są takie tylko prowizorycznie, na chwilę. Kłopotliwe pytania okazują się bardziej uspokajające i pocieszające. A więc czy chcesz spotkać Jezusa?