logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Michał Wojciechowski
Biblia o świętości
Idziemy
 


Cały szereg wypowiedzi biblijnych dotyczy uświęcenia ludzi przez Chrystusa (J 17,19; 1Kor 1,2; 1,30; 6,11; Ef 5,26n; Hbr 2,11; 10,10.14.29; 13,12). Ma ono wymiar zbawczy, a także moralny i kultyczny. Jezus jest zatem widziany jako źródło świętości, analogicznie do samego Boga. Z kolei u św. Piotra tekst (1P 1,15n), który brzmi: „Według tego, który powołał was, Świętego, sami święci w każdym zachowaniu się stańcie, dlatego, że jest napisane: Świętymi bądźcie, bo ja jestem święty”, stosuje do Chrystusa cytat z Księgi Kapłańskiej (Kpł 19), pierwotnie dotyczący Boga.
 
Chrześcijanie
 
W Nowym Testamencie „święci” to chrześcijanie, członkowie Kościoła. Nawiązuje to niewątpliwie do idei świętości ludu Bożego w Starym Testamencie. Ten sposób mówienia jest dość popularny i ma kilka odmian.
 
W części tekstów chodzi ogólnie o chrześcijan, „braci”, członków wspólnot (Rz 1,7; 1Kor 1,2; 6,1; 14,33; 2Kor 1,1; 13,12; Ef 1,1; 2,19; 3,8.18; 4,12; 5,3; Flp 4,21n; Kol 1, 2.4.26; 3,12; Flm 5.7; Hbr 3,1; 13,24; Jud 3). Dość wyjątkowo występuje liczba pojedyncza, „każdy święty” (Flp 4,21; por. 1Tm 2,21; Ap 22,11). W innych miejscach można jednak odnieść wrażenie, że „święci” stanowią grupę mniejszą; mogliby to być charyzmatycy lub ci, którzy prowadzili życie bardziej ascetyczne, na przykład we wspólnocie jerozolimskiej.

Pewne teksty akcentują moralny wymiar świętości i jej pochodzenie od Boga (Ef 1,4; 4,24; Kol 1,22; 1P 1,15n; por. Ef 4,11n; 1Tes 4,3). Święci to powołani (Rz 1,7; 1Kor 1,2), świętość wiąże się z obmyciem chrztu (1Kor 6,11). Inne wzmianki o świętych dotyczą ogółu zbawionych i mają na względzie czasy ostateczne (Mt 27,52; Rz 8,27; Dz 20,32; 26,18; 1Kor 6,2; Ef 1,18; Flp 4,12; 15 miejsc w Apokalipsie).
 
Jako zadanie zalecane jest chrześcijanom uświęcenie (Rz 6,19; 1Tes 4,3.4.7; 1Tm 2,15; Hbr 12,14), ich właściwym stanem jest świętość (2Kor 7,1; 1Tes 3,13). Św. Piotr (1P 2,5.9n) przypisuje chrześcijanom świętość kapłanów i ludu Bożego Starego Testamentu; świętość tę zawdzięczają Bogu. W Liście św. Pawła do Efezjan (Ef 5,27) święty jest Kościół, wspólnota chrześcijan. Według Nowego Testamentu, nawet będąc grzesznikami, społecznie jesteśmy dzięki bliskości Boga i święci, i powołani do świętości.
 
Cechy świętych
 
Zazwyczaj Pismo Święte nazywa życie moralne „sprawiedliwością”, a więź z Bogiem – „pobożnością”. Mowa też o świętym postępowaniu (2P 3,11) i wierze (Jud 20). Pobożny to modlący się do Boga człowiek, gdyż pobożność nie jest rozumiana wąsko, jako jedna z wielu cnót. Wiąże się też z postępowaniem wobec ludzi, z wiernością Prawu i wiarą, ze sprawiedliwością, miłosierdziem, miłością, ujmowaniem się za ubogimi itd. Skojarzenie sprawiedliwości ze świętością występuje wielokrotnie w Nowym Testamencie (Mk 6,20; Dz 3,14; por. J 17,11.25; Ap 16,5; 22,11; Rz 6,19; 7,12; 1Kor 1,30; 1Kor 6,11; Ef 4,24).
 
Znajdziemy też w Biblii liczne dowody postawy czci wobec bohaterów wiary. Są przedstawiani jako godny pochwały ideał i wzór do naśladowania. Byli wśród nich męczennicy, zwłaszcza w Księgach Machabejskich. Lista takich bohaterów wiary w Mądrości Syracha (Syr 44-50) zaczyna się od słów: „Wychwalajmy mężów sławnych [...] to Pan stworzył wielką tę chwałę”. W Liście do Galatów (Ga 3,6nn) Abraham jest wzorem wiary. List do Hebrajczyków (Hbr 13,7) mówi o niedawnych męczennikach: „Pamiętajcie o swych przełożonych, którzy głosili wam słowo Boże, i rozpamiętując koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę”. W Liście św. Jakuba czytamy: „Za przykład wytrwałości i cierpliwości weźcie, bracia, proroków, który przemawiali w imię Pańskie. Oto wychwalajmy tych, co wytrwali” (Jk 5,10n).
 
Zatem według Pisma Świętego świętość należy pojmować pozytywnie, jako bliskość do Boga; ma ona wymiar kultowy i moralny, wyraża się w pobożności i sprawiedliwości. Teksty biblijne rzadko mówią o świętości pojedynczego człowieka, chociaż chwalą postawę bohaterów wiary i podają ich za wzór. Podkreślają natomiast świętość ludu Bożego Starego Przymierza i świętość chrześcijan, pojętą zbiorowo. Wynika ona z uświęcenia przez Boga i zarazem jest zadaniem. Źródłem i wzorem świętości jest Bóg – a w szczególności Bóg w Jezusie Chrystusie.

Michał Wojciechowski  
 
Zobacz także
o. Wojciech Jędrzejewski OP
„Słowa, słowa, słowa”, pisał w Hamlecie W. Szekspir. Wiele pustych słów unosi się wokół nas jak plewy na wietrze. Wypowiadane bezmyślnie, nic nie mówiące, niezdolne, aby cokolwiek zmienić. Słowa bez dobrej intencji, bez pokrycia, lub bez sensu – nieświadome własnego znaczenia. Gdy zaś Biblia mówi o Słowie Boga, wskazuje na jego siłę zdolną stwarzać i zmieniać rzeczywistość...
 
Janusz Poniewierski
13 listopada ukazała się w księgarniach książka pt. Gesty Jana Pawła II. Jest to zbiór tekstów publikowanych w „Tygodniku Powszechnym”, w których Janusz Poniewierski analizuje tym razem nie słowa, ale gesty i zachowania Jana Pawła II. Uwiecznione na tysiącach zdjęć, są świadectwem Jego świętości i znakiem Bożej obecności równie wymownym jak to, co mówił i pisał. Z autorem tej publikacji rozmawiali na czacie internauci - prezentujemy zapis tego spotkania...
 
Fr. Justin
Co oznaczają charyzmaty? Niektórzy mówią, że chodzi tu przede wszystkim o zjawiska nadzwyczajne - ekstazy, wizje, cuda, przepowiednie, mówienie nie znanymi językami.
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS