logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Henryk Wieja
Błogosławieństwa ojca rodziny
Życie Duchowe
 


Następny element to wytyczanie szczególnej przyszłości. U tych, których kochamy, możemy wzmocnić poczucie bezpieczeństwa, powołując się na Boże obietnice. Obietnice połączone z wiarą wzbudzają nadzieję, że Bóg będzie im błogosławił, chronił i kierował ich życiem. Jakub zarysowywał przed Manassesem i Efraimem wspaniałą przyszłość: będą błogosławieni przez Boga i staną się wielkim narodem.
 
Bardzo istotny element to czynne zaangażowanie. Wymaga ono od nas wytrwania w postawie błogosławiącej, pomimo rozczarowań, jakie mogą spotkać nas ze strony osób, które błogosławimy. Słowa połączone z dotykiem nie wyrażają błogosławieństwa całkowicie. Każda intencja udzielenia błogosławieństwa wymaga od nas trwania w modlitwie przed Bogiem, gdyż tylko On jest dawcą i sprawcą błogosławieństwa i zapewnia ochronę.

Kiedy składamy komuś życzenia Bożego błogosławieństwa, pamiętajmy, że Bóg powołał nas, byśmy siebie nawzajem błogosławili: „Błogosławcie, gdyż na to powołani jesteście, abyście odziedziczyli błogosławieństwo” (1 P 3, 9). Nie wypowiadajmy zatem tych słów lekko, przykładajmy do nich wagę. Przyjmijmy właściwą postawę, świadomi mocy Bożego błogosławieństwa. Afirmujmy, akceptujmy, okazujmy szacunek i miłość, wnośmy pociechę i zachętę. Nie tylko w czasie świąt, urodzin, ślubu, ale codziennie.
 
Bóg polecił nam, ojcom, by nad swoimi dziećmi ogłaszać i proroczo proklamować to, w co wierzymy i czego oczekujemy. Możemy zobaczyć w modlitwie oczami wiary, kim nasze dziecko może się stać w Bogu, jak może rozkwitać, i właśnie to mamy nad nim proroczo ogłaszać. Tym jest proklamowanie błogosławieństwa.
 
Błogosławienie następnego pokolenia
 
W Księdze Liczb czytamy, że sam Bóg zwrócił się do Mojżesza, by ten poinstruował Aarona, a on z kolei swoich synów, jak mają błogosławić następne pokolenia. Bóg w sposób bardzo zobowiązujący zwrócił się do Mojżesza i Aarona: „Tymi słowami będziecie błogosławić następne pokolenia. Gdy wy będziecie to proroczo nad nimi ogłaszać, wtedy Ja będę im błogosławił”. Bardzo dobrze znamy te słowa, a mimo to niewielu zastanawia się nad ich znaczeniem. W oparciu o nowotestamentowe nauczanie słowa te nie są zarezerwowane tylko dla duszpasterzy i kapłanów.
 
Każdy z nas może rozpocząć w swojej rodzinie pokoleniowy przekaz błogosławieństwa, gdy zacznie wypowiadać słowa: „Niech ci błogosławi Pan i niechaj cię strzeże; niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad tobą i niech ci miłościw będzie; niech obróci Pan twarz swoją ku tobie i niech ci da pokój” (Lb 6, 22-26). Gdy ojcowie wypełniają to polecenie, Bóg obiecuje, że będzie błogosławił ich dzieciom. Dziś tak niewielu ojców poważnie traktuje polecenie samego Boga, aby zabiegać o błogosławieństwo dla swoich dzieci.
 
Dlaczego jest to tak ważne? Ponieważ Bóg mówi do ojców każdego następnego pokolenia: te słowa muszą być przez was ogłoszone, abym mógł je wypełnić. To wielkie wyzwanie dla ojców. W dzisiejszych czasach większość ojców nie ma o tym pojęcia. A to potężna Boża obietnica. Gdy ojcowie będą wypowiadać te słowa nad swoimi dziećmi, sam Bóg zobowiązuje się je wypełnić.
 
Tak wiele dzisiaj cierpienia, a tak mało szczęścia, powodzenia i obfitości w życiu, gdyż ojcowie przestali błogosławić swoje dzieci, które tego błogosławieństwa potrzebują. Jak mamy to czynić? Mówmy do swojego dziecka słowami Bożych obietnic: „Synu, córko! Bóg ma o tobie dobre myśli, chce ci błogosławić. On ma myśli o pokoju, a nie o niedoli, aby zgotować ci przyszłość i natchnąć cię nadzieją. Chce cię strzec, chce chronić cię prawicą sprawiedliwości, chce być twoim cieniem, wszędzie, dokądkolwiek idziesz. On mówi do ciebie: Nikt cię nie wydrze z mojej ręki” (por. Jr 29, 11-14). Dalsze słowa to: „Niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad tobą”.
 
Innymi słowy: „Synu, córko! Gdy Bóg na ciebie patrzy, chce się rozpromienić. On chce się tobą cieszyć. On chce się cieszyć twoją obecnością, ilekroć do Niego przychodzisz. Nie ma większej radości dla Ojca ponad tę, gdy do Niego przychodzisz i wyciągasz ręce, żeby cię przytulił i zaspokoił każdą potrzebę według Jego bogactwa w chwale, w Jezusie Chrystusie. Wtedy Jego twarz rozpromienia się nad tobą, a z tego spływa na ciebie powodzenie, szczęście i spełnienie”.
 
Rozpromieniona twarz Ojca w niebie
 
Kiedy nasz syn Paweł był małym, bardzo ruchliwym chłopcem, można go było dłużej przytulić tylko wtedy, gdy się uderzył i przychodził wypłakać się na moich kolanach. Wtedy mogłem wziąć go na ręce i powiedzieć, jak bardzo go kocham. Gdy po chwili płaczu spojrzał w moją twarz pełną miłości i radości z tego, że trzymam go w ramionach, zapominał o bólu i łzach. Często my, dorośli, postępujemy podobnie. Przychodzimy do Boga dopiero wtedy, gdy jest nam ciężko, potrzebujemy pociechy i pomocy. Jego rozpromieniona nad nami twarz uśmierza ból i zabiera cierpienie.
 
Zobacz także
Andrzej Marniok
Powołanie człowieka nie polega w pierwszym rzędzie na tym, aby coś osiągnąć. Najgłębsze powołanie człowieka polega o wiele bardziej na tym, aby urzeczywistnić ów jedyny w swoim rodzaju obraz, jaki Bóg ma o tym człowieku. Zadaniem każdego jest wyrycie na tym świecie owego niepowtarzalnego osobistego śladu. A to może stać się również udziałem człowieka, który jest dotknięty cierpieniem fizycznym czy psychicznym.
 
Anna Błasiak
Strach jest zachowaniem wrodzonym, stanowi pewnego rodzaju sygnał ostrzegawczy. Człowiek potrzebuje go, by mógł reagować na sytuacje trudne pojawiające się w jego życiu. Wówczas broni się, szuka schronienia lub pomocy. Dzieci uczą się przeżywać strach poprzez obserwację zachowań innych osób, przede wszystkim rodziców. Natomiast lęk jest procesem wewnętrznym, który istnieje tylko w umyśle lub w wyobraźni. Nie jest on reakcją na aktualne wydarzenie... 
 
Barbara Trzos
Bóg nie ogranicza się do dania człowiekowi tylko rodziny naturalnej i jedynie materialnego miejsca zamieszkania. On pragnie wprowadzić człowieka do własnego domu i to nie w charakterze sługi, lecz jako syna. Dlatego właśnie zamieszkawszy pośrodku Izraela, w świątyni, posłał jedynego Syna, by zbudował z kamieni żywych mieszkanie duchowe, dostępne dla wszystkich ludzi.
 
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS