logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
o. Marek Machudera OFMCap.
Co mi daje Bóg?
materiał własny
 


Dziadku, co daje mi Pan Bóg?
 
Jest to usprawiedliwione pytanie, gdyż coraz więcej ludzi nie potrzebuje w swym życiu Pana Boga.
 
Dwadzieścia lat temu zostałem wysłany do Austrii, aby z ramienia zakonu wesprzeć tutejszych kapucynów borykających się od kilku dziesiątków lat z brakiem powołań do zakonu. Pierwsze, co mnie uderzyło, to w porównaniu do parafii w Polsce mała liczba osób na niedzielnej Mszy Świętej i to na ogół podeszłych wiekiem. Do dziś zdumiewa mnie, kiedy jadę na zastępstwa na Mszę do różnych parafii w okolicy, że z miejscowości zamieszkałych przez kilka setek czy tysięcy osób na Mszę Świętą niedzielną przychodzi zaledwie grupa kilkudziesięciu wierzących. Wiara w Boga i życie wieczne w większości jakby zaniknęła. 
 
Inna historia miała miejsce w Nowej Soli. Parę tygodni temu w czasie niedzielnego obiadu u znajomych zapytał dziadek wnuka, który pracuje na stałe za granicą i przyjechał na urlop do rodzinnego miasta, czy tam chodzi do kościoła. Wnuk z całą szczerością przy wszystkich biesiadnikach odpowiedział: „Dziadku, co daje mi Pan Bóg? Po co mi Pan Bóg?”
 
Jego kolega, do niedawna ministrant twierdzi obecnie, że jest ateistą. A dobra koleżanka jest też osobą wierząca, a raczej po swojemu wierzącą, bo od kilku lat żyje w związku partnerskim bez ślubu. 
 
W domu byli wychowani po chrześcijańsku. Kto zabrał im Boże przykazania, Pana Boga, i pozwolił im o Nim zapomnieć? Rozeznanie rozumowe? Ogólny trend w społeczeństwie? Przyjaciele? Doświadczenie uczy, że kto z kim się przystaje takim sam się staje. 

Kto zabrał Pana Boga?
 
Jako chrześcijanin jestem głęboko przekonany, że wiara w Jezusa niesłychanie ubogaca nasze życie na ziemi, a po śmierci zapewnia nam szczęśliwe istnienie na zawsze. Nadzieja, że ci młodzi ludzie kiedyś uwierzą i znajdą Pana Boga, oraz że będą mogli doświadczyć tego, co ON im daje jest duża. Człowiek szuka Pana Boga i Bóg pozwala się znaleźć. Wystarczy do wyszukiwarki internetowej wpisać hasło „świadectwo nawrócenia”, by się o tym w wieloraki sposób przekonać. Bóg szuka też i czeka na człowieka. Opowiada o tym Jezus w piętnastym rozdziale ewangelii Łukasza, kiedy to opowiada przypowieść o zagubionej owcy, zagubionej drachmie i synu marnotrawnym.
 
Odważyłbym się nawet powiedzieć, że człowiek w swej istocie jest niejako „zaprogramowany” na Pana Boga – na szukania Go i znalezienie jako prawdy i dobra, jako sens i ostatecznego celu życia. Skąd to przekonanie? 
 
Otóż nasza ludzka godność, nasza ludzka wielkość z woli Stwórcy zakłada się w naszej rozumności – ukierunkowanej na szukanie prawdy i w naszej wolnej woli – kierującej się sumieniem, tym wewnętrznym głosem, który w naszej głębi da się słyszeć: „czyń dobro-zła unikaj”. 

Logika wiary
 
Logika wiary Istnieje pewna zasadnicza logika wiary. Dorastającemu człowiekowi nasuwają się pytania i on szuka odpowiedzi na nie. Najważniejsze pytanie jest pytaniem o samego Pana Boga: czy wierzę, że istnieje Istota która jest początkiem i końcem mojego istnienia? Czy utożsamiam tę Istotę z Bogiem, który objawił się ludziom w narodzie żydowskim? Czy wierzę, że to Objawienie zostało zapisane w Biblii? Czy wierzę, że jako drogę do wiary, prawdy, dobra i uwalniania człowieka od zła Pan Bóg dał ludzkości Jezusa, swego syna Boga i Człowieka? 

Jeśli tak jawi się dalsze pytanie: Co daje człowiekowi Jezus? Jezus daje ludzkości nauczanie od Boga i dzieło zbawienia. Nauczanie o samym Bogu, które ON przyniósł to Objawienie. Żadna nauka nie ma takich możliwości, by Pana Boga poznać. Objawienie przekazane nam przez Jezusa mówi, że Bóg jest Bogiem w Trzech Osobach, i że jest Bogiem pełnym miłosierdzia, Bogiem pragnącym zbawienia każdego człowieka Jezus daje nam dalej genialną naukę o tym jak mamy postępować i rozwijać się wewnętrznie. Jego nauczanie to najgłębsza psychologia i pedagogia, świadectwo dogłębnej znajomości człowieka. W centrum tego nauczania jest miłość-dobroć wobec drugiego człowieka i konieczność przebaczania. Iluż ludzi cierpi dlatego, że nie potrafi przebaczyć winowajcy doznanych od niego uraz czy niesprawiedliwości? Każdy z nas popełnia błędy i potrzebuje przebaczenia od innych. Jezus uczy, żeby prośbę o darowanie grzechów, którą w Modlitwie Pańskiej kierujemy do Ojca Niebieskiego, poprzedzało darowanie przewinień naszym winowajcom: "przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczymy tym, którzy przeciw nam zawinili" (Mt 6,12) 
 
Na zakończenie modlitwy "Ojcze nasz" Pan Jezus przypomniał: "Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień" (Mt 6,14-15). 
 
1 2  następna
Zobacz także
o. Jerzy Zieliński OCD
Jeśli chcemy usłyszeć drugiego człowieka, potrzebne jest powietrze, które umożliwia rozchodzenie się falom głosowym. Jeśli go zabraknie, na nic zda się doskonale rozwinięty organ mowy. By usłyszeć Boga i móc wypowiedzieć do Niego własne słowa, potrzebna jest atmosfera wewnętrznego milczenia. 
 
ks. Przemysław Bukowski SCJ
Trzeba żyć. W jakiś sposób nawet musimy żyć. Życie jest bowiem rzeką, w którą w pewnym momencie historii wpadliśmy i płyniemy z jej nurtem. Czas płynie i z nim upływa nasze życie. Ale to, co stanowi jego najlepszy smak, jego nowość i świeżość jest czymś więcej niż wyłącznie uznaniem, że „trzeba” czy „muszę” żyć. Życie bowiem to przede wszystkim jakaś szkoła tego, co „mogę”. 
 
Ks. Andrzej Orczykowski SChr
Po refleksji dotyczącej priorytetów apostolskich ad intra instytutów życia konsekrowanego w Polsce - podejmijmy analizę priorytetów apostolskich ad extra. Priorytetami działalności apostolskiej ad extra instytutów życia konsekrowanego w Polsce są: bycie dla innych z wyobraźnią miłosierdzia, duszpasterstwo parafialne, posługa w sanktuariach, misje ludowe, misje zagraniczne, komunia ze świeckimi, działalność na polu edukacji, służba życiu, świat mediów, podejmowanie wielkich dialogów...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS