Agnieszki, Amalii, Teodora, Bereniki, Marcela – wyślij kartkę
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
Rok wydania: 2011
ISBN: 978-83-932619-0-1
Format: 148×210
Stron: 250
Rodzaj okładki: twarda
Nadprzyrodzoność czy reakcja?
Opowieść ta pojawiła się jako odpowiedź dla tych, którzy przybywali, aby sprawdzić Mahometa ("I będą cię pytać o Zu'l Karnajna"). Fachr Ar-Razi w swym tafsirze wyjaśnia: "Żydzi nakazali bałwochwalcom, aby zapytali Wysłannika Bożego (s) o historie towarzyszy z groty i Zu'l Karnajna oraz o Ducha"[1]. Samo już pytanie sugeruje, że opowiadanie to było znane innym ludziom, i w konsekwencji to, co powie Mahomet, nie będzie niczym nowym ani cudownym, o czym nikt by nie wiedział.
Historia ta pojawia się również w kasydzie Umajji bin Abi As-Sulta[2]:
Był już Zu'l Karnajn przede mną poddany,
władzę wzniósł na ziemi bezdrożnej.
Chciał dotrzeć do Wschodu i Zachodu,
oto powody władzy szlachetnego pana.
Ujrzał słońce znikające w miejscu swego odpoczynku,
w źródle chmury bezdeszczowej.
Przypisy:
[1] Komentarz Ar-Raziego, cz. 21, s. 295.
[2] Wiersz ten znajduje się w zbiorze Umajji, lecz niektórzy przypisują go Tab'owi Al-Hamiriemu.
Kadzidło, jako element sprawowanego kultu, było znane w wielu religiach, a także w obrzędach świeckich. W liturgii chrześcijańskiej zaczęło być używane stosunkowo późno, jednak Stary Testament opisuje obrzędy judaistyczne, w czasie których używano kadzidła. Było ono znakiem obecności samego Boga, bezpośrednim nawiązaniem do Jego obecności w obłoku podczas wędrówki Ludu Wybranego do Ziemi Obiecanej. Było również znakiem ofiarowania, oczyszczenia i wznoszącej się modlitwy.
