___________________

 reklama

Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS

Poniedziałek. Dzień Powszedni

Nowy lekcjonarz: Rdz 28, 10-22a; Ps 91 (90), 1-2. 3-4. 14-15b (R.: por. 2b); Por. 2 Tm 1, 10b; Mt 9, 18-26;
Stary lekcjonarz: Rdz 28, 10-22a; Ps 91, 1-2. 3-4. 14-15ab; por. 2 Tm 1, 10b; Mt 9, 18-26;

PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 28,10-22a)
Sen Jakuba

Czytanie z Księgi Rodzaju.

Kiedy Jakub wyszedłszy z Beer-Szeby wędrował do Charanu, trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdyż słońce już zaszło. Wziął więc z tego miejsca kamień i podłożył go sobie pod głowę, układając się do snu na tym właśnie miejscu.
We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili na dół. A oto Pan stał na jej szczycie i mówił:
„Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe; wszystkie plemiona ziemi otrzymają błogosławieństwo przez ciebie i przez twych potomków. Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz; a potem sprowadzę cię do tego kraju. Bo nie opuszczę cię, dopóki nie spełnię tego, co ci obiecuję”.
A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał: „Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem”. I zdjęty trwogą rzekł: „O, jakże miejsce to przejmuje grozą! Prawdziwie jest to dom Boga i brama do nieba!” Wstawszy więc rano, wziął ów kamień, który podłożył sobie pod głowę, postawił go jako stelę i rozlał na jego wierzchu oliwę. I dał temu miejscu nazwę Betel. Natomiast pierwotna nazwa tego miejsca była Luz.
Po czym złożył taki ślub: „Jeżeli Pan Bóg będzie ze mną, strzegąc mnie w drodze, w którą wyruszyłem, jeżeli da mi chleb do jedzenia i ubranie do okrycia się i jeżeli wrócę szczęśliwie do domu ojca mojego, Pan będzie moim Bogiem. Ten zaś kamień, który postawiłem jako stelę, będzie domem Boga”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 91,1-2.3-4.14-15ab)

Refren: Tobie, mój Boże, ufam całym sercem. 

Kto się w opiekę oddał Najwyższemu *
i mieszka w cieniu Wszechmocnego, 
mówi do Pana: „Tyś moją ucieczką i twierdzą, *
Boże mój, któremu ufam”. 

Bo On sam cię wyzwoli z sideł myśliwego *
i od słowa niosącego zgubę. 
Okryje cię swoimi piórami, *
pod Jego skrzydła się schronisz. 

„Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie, *
osłonię go, bo poznał moje imię. 
Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham *
i będę z nim w utrapieniu”.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tm 1,10b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył, 
a na życie rzucił światło przez Ewangelię. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA (Mt 9,18-26)
Uzdrowienie kobiety i wskrzeszenie córki Jaira

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Gdy Jezus mówił, pewien zwierzchnik synagogi przyszedł do Niego i oddając pokłon, prosił: „Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i włóż na nią rękę, a żyć będzie”. Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim.
Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. Bo sobie mówiła: „Żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa”.
Jezus obrócił się i widząc ją, rzekł: „Ufaj córko; twoja wiara cię ocaliła”. I od tej chwili kobieta była zdrowa.
Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył fletnistów oraz tłum zgiełkliwy, rzekł: „Usuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi”. A oni wyśmiewali Go. Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała.
Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy.

Oto słowo Pańskie.