Sobota. Dzień Powszedni

 Nowy lekcjonarz: Dz 6, 1-7; Ps 33 (32), 1-2. 4-5. 18-19 (R.: por. 22); J 6, 16-21;
Stary lekcjonarz: Dz 6, 1-7; Ps 33, 1-2. 4-5. 18-19; ; J 6, 16-21;

 
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 6,1-7)
Ustanowienie pierwszych diakonów 

Czytanie z Dziejów Apostolskich.

Gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy. 
Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, powiedziało: „Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbali słowo Boże, a obsługiwali stoły. Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa”. 
Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. Przedstawili ich apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce. 
A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę. 

Oto słowo Boże. 

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33,1-2.4-5.18-19)

Refren: Okaż swą łaskę ufającym Tobie. 

Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana, *
prawym przystoi pieśń chwały. 
Sławcie Pana na cytrze, *
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach. 

Bo słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania. 
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski. 

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy czekają na Jego łaskę, 
aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu. 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4,4b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Zmartwychwstał Chrystus, który wszystko stworzył 
i zlitował się nad ludźmi. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 6,16-21)
Jezus chodzi po wodzie 

Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Po rozmnożeniu chlebów, o zmierzchu uczniowie Jezusa zeszli nad jezioro i wsiadłszy do łodzi przeprawili się przez nie do Kafarnaum. Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł; jezioro burzyło się od silnego wiatru. 
Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszyli się. On zaś rzekł do nich: „To Ja jestem, nie bójcie się”. Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali. 

Oto słowo Pańskie.