PIERWSZE CZYTANIE (Dz 7,51-59. 8,1)
Męczeństwo św. Szczepana

Czytanie z Dziejów Apostolskich.

Szczepan mówił do ludu i starszych, i uczonych: 
„Twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy! Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wyście zdradzili Go teraz i zamordowali. Wy, którzy otrzymaliście Prawo za pośrednictwem aniołów, lecz nie przestrzegaliście go”. 
Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. 
A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy. I rzekł: „Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga”. 
A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: „Panie Jezu, przyjmij ducha mego!” 
Szaweł zaś zgadzał się na zabicie Szczepana. 

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 31,3cd-4.6 i 7b i 8a.17 i 21ab)

Refren: W ręce Twe, Panie, składam ducha mego. 

Bądź dla mnie skała schronienia, *
warownią, która ocala. 
Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, *
kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię. 

W ręce Twoje powierzani ducha mego: *
Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże. 
Ja zaś pokładam ufność w Panu. *
Weselę się i cieszę Twoim miłosierdziem. 

Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą: *
wybaw mnie w swym miłosierdziu. 
Osłaniasz ich Twą obecnością *
od spisku mężów. 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,35)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jam jest chleb życia, 
kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 6,30-35)
Jam jest chleb życia

Słowa Ewangelii według świętego Jana.

W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa: 
„Jakiego dokonasz znaku, abyśmy go widzieli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: «Dał im do jedzenia chleb z nieba»”. 
Rzekł do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu”. 
Rzekli więc do Niego: „Panie, dawaj nam zawsze tego chleba”. 
Odpowiedział im Jezus: „Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie”. 

Oto słowo Pańskie.