Wtorek. Dzień Powszedni

Nowy lekcjonarz: Dz 4, 32-37; Ps 93 (92), 1. 2 i 5 (R.: por. 1a); J 3, 14b-15; J 3, 7b-15;
Stary lekcjonarz: Dz 4, 32-37; Ps 93, 1. 2-5; J 3, 15; J 3, 7-15;

[biały kolor szat]
 

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 4,32-37)
Jeden duch i jedno serce wspólnoty chrześcijańskiej 

Czytanie z Dziejów Apostolskich.

Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy mieli wielką łaskę. 
Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby. 
Tak Józef, nazwany przez apostołów Barnabas, to znaczy „Syn Pocieszenia”, lewita rodem z Cypru, sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i złożył u stóp apostołów. 

Oto słowo Boże. 

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 93,1.2-5)

Refren: Pan Bóg króluje, pełen majestatu. 

Pan króluje, oblókł się w majestat, *
Pan odział się w potęgę i nią się przepasał. 
Tak świat utwierdził, *
że się nie zachwieje. 

Twój tron niewzruszony na wieki, *
Ty od wieków istniejesz, Boże. 
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary, +
Twojemu domowi przystoi świętość, *
po wszystkie dni, o Panie. 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 3,15)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, 
aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 3,7-15)
Trzeba się powtórnie narodzić 

Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Jezus powiedział do Nikodema: 
„Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha”. 
W odpowiedzi rzekł do Niego Nikodem: „Jakżeż to się może stać?” 
Odpowiadając na to rzekł mu Jezus: „Ty jesteś nauczycielem Izraela, a tego nie wiesz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, że to mówimy, co wiemy, i o tym świadczymy, cośmy widzieli, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. Jeżeli wam mówię o tym, co jest ziemskie, a nie wierzycie, to jakżeż uwierzycie temu, co wam powiem o sprawach niebieskich? I nikt nie wstąpił do nieba oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego. 
A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne”. 

Oto słowo Pańskie.