Jeden z najgłośniejszych zwolenników eutanazji Peter Singer odszedł od głoszonych przez siebie poglądów, gdy jego matka zapadła na chorobę Alzheimera. Wtedy na własny koszt zorganizował jej 24-godzinną opiekę medyczną. Zagadnięty na temat sprzeczności swego postępowania (gdyż według jego teorii kobieta ta wskutek choroby straciła status osoby i można ją było poddać eutanazji) Singer wyznał: "Myślę, że ta sprawa otworzyła mi oczy na to, że te rzeczy u człowieka są bardzo trudne... Trudniejsze niż dotąd sądziłem, bo jest to coś innego, gdy chodzi o twoją własną matkę".

 

Eutanazja jest przedstawiana jako wybawienie. Mówi się o bezbolesnym zakończeniu życia osoby nieuleczalnie chorej (odczuwającej cierpienie nie do zniesienia, którego nie można wyeliminować) na jej własną prośbę. Tymczasem praktyka (eutanazja od dziesięcioleci jest praktykowana w Holandii i Belgii, gdzie dopiero od niedawna jest legalna) ukazuje, że eutanazja bywa: ani nie bezbolesna, ani dobrowolna, ani przeprowadzana na śmiertelnie chorym. A ból chorego można było wyeliminować.
Nawet jednak gdybyśmy nie znali tych przypadków nadużyć, nie można mieć wątpliwości, że eutanazja jest moralnie niedopuszczalna. Godzi bowiem w największą wartość - życie ludzkie.
Na kolejnych stronach przedstawiono skrótowo szereg argumentów dowodzących, że eutanazja jest złem.

 

 

Diagnozy lekarskie będące podstawą do podjęcia decyzji o eutanazji mogą być błędne. W Stanach Zjednoczonych wskutek błędów lekarskich w 2000 r. umarło 120 tys. ludzi. Każdego roku od 7,5 tys. do 23 tys. osób umiera w Polsce na skutek błędów lekarskich - szacują naukowcy z Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Stephen Hawking znany wybitny fizyk teoretyczny, sparaliżowany z powodu bocznego stwardnienia zanikowego, mimo diagnoz lekarskich z lat 60. dających mu 2 lata życia żyje do dzisiaj i jest jednym z najwybitniejszych współczesnych kosmologów i fizyków.
Najbardziej znanym przypadkiem w Stanach Zjednoczonych był przypadek Karen Quinlan, która znalazła się w stanie śpiączki w 1975 r. Została ona odłączona od aparatury utrzymującej ją przy życiu w 1976 r. Przeżyła będąc cały czas w stanie śpiączki do 1980 r.

 

Mimo wielu obwarowań dopuszczalności praktykowania eutanazji, w krajach, w których jest ona legalna dochodzi do wielu nadużyć.
Zgodnie z Raportem Rządowej Komisji do spraw Badania Praktyk Medycznych dotyczących eutanazji z 1991 r., na 20 500 przypadków zarejestrowanej eutanazji w Holandii tylko 2300 spełniało urzędowe kryteria jej dopuszczalności. 1040 osób zmarło w skutek niedobrowolnej eutanazji, a 8100 przypadków śmierci zaistniało na skutek przedawkowania leków uśmierzających ból.

 

Eutanazja bez woli i wiedzy chorego występuje wtedy, gdy lekarz sam podejmuje decyzję o uśmierceniu pacjenta lub gdy skłania go do tego rodzina lub opiekun chorego. Znany jest przypadek tego typu eutanazji dokonanej w Holandii na kobiecie chorej na raka, która mogłaby przeżyć jeszcze kilka lat, ale jej miejsce w szpitalu było potrzebne dla innego pacjenta. W 1999 r. w Holandii Wilfred van Ooijen został uznany za winnego dokonania eutanazji na kobiecie, która o nią nie poprosiła. Przed Sądem Najwyższym w USA toczyła się sprawa dotycząca lekarza, który zakończył życie zakonnicy, ponieważ "cierpiała z powodu nie dającego się znieść bólu, a przekonania religijne nie pozwoliły jej prosić o eutanazję".