A jak będzie wyglądała liturgia Statio Orbis, która tradycyjnie stanowi szczytowy, najważniejszy moment Kongresu?

Oczekuje się, że ponad 80 tysięcy osób weźmie udział w celebrowaniu Statio Orbis – Mszy Świętej na zakończenie Kongresu, zaplanowanej na stadionie w Croke Park, w niedzielę, 17 czerwca. Mszę Świętą będzie sprawował legat papieski, kard. Marc Ouellet, prefekt Kongregacji ds. Biskupów. Ksiądz Arcybiskup Diarmuid Martin bardzo cieszy się z tej nominacji, ponieważ kard. M. Ouellet, zanim został prefektem watykańskiej Kongregacji ds. Biskupów, był arcybiskupem Quebecu, czyli gospodarzem 49. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego. Wówczas musiał zmierzyć się on z bardzo podobnym społecznym i duszpasterskim kontekstem do tego, jaki mamy teraz w Dublinie, gdzie tradycyjny katolicyzm jest kwestionowany przez gwałtowną sekularyzację. Kongres Eucharystyczny w Quebec, choć skromny w zewnętrznej oprawie, był silnym głosem Kościoła w zmieniającej się sytuacji. Wywarł znaczący wpływ na Kościół i społeczeństwo, wspierając jedności i odnowę ewangeliczną. Może jednym z owoców Kongresu w Quebec jest fakt, że ponad tysiąc pielgrzymów z Kanady przyjedzie do Dublina.

Zapewne wielu spodziewało się obecności Ojca Świętego…

Być może niektórzy są niezadowoleni, że Papież osobiście nie przybędzie do Dublina. Jednak uważam, że przygotowujemy się na spotkanie z Chrystusem! Jesteśmy szczęśliwi, że Ojciec Święty Benedykt XVI będzie uczestniczył w jubileuszowym Kongresie podobnie, jak uczynił to podczas Kongresu w 2008 roku w Quebec. Właśnie podczas Statio Orbis wygłosi homilię transmitowaną z Watykanu przez satelitę i prezentowaną na dużych ekranach.

 
Czy miasto będzie udekorowane w specjalny sposób na czas trwania Kongresu Eucharystycznego? Czy to, co zobaczymy, będzie porównywalne z dekoracjami Dublina z 1932 roku, które zrobiły niezatarte wrażenie na wszystkich przybyszach z tamtego okresu, o czym można przeczytać w ówczesnych doniesieniach prasowych?

Irlandia w roku 2012 bardzo mocno różni się od Irlandii z roku 1932. Wprawdzie otrzymaliśmy sporą pomoc od wielu różnych instytucji publicznych, takich jak Rada Miejska, ministerstwo spraw zagranicznych, policja. Jednocześnie obecne społeczeństwo Irlandii jest bardziej zsekularyzowane niż było w 1932 roku. Nie łatwo zauważyć dzisiaj jakieś bezpośrednie związki między Kościołem a państwem, jak to było wówczas. Prawie wszystko, co dokona się w tym wymiarze, będzie zależało od inicjatywy prywatnej, zresztą podobnie jak w tamtym czasie. Ciekaw jestem, ile osób podejmie się tego zadania. Dzisiaj ludzie przejawiają mniejszą skłonność do manifestowania swej wiary na zewnątrz. Liczymy na to, że Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny będzie zachętą do działań w tym kierunku. Jednak jest wielu i takich, którzy obawiają się o to, co inni o nich pomyślą. Podejrzewam, że aktywność społeczeństwa będzie tu znacznie skromniejsza niż w 1932 roku. Z naszej strony przygotowaliśmy transparenty do wszystkich kościołów, które przyjmą różne grupy językowe. Archidiecezja dublińska przygotowała dekoracje do swoich świątyń. Prokatedra w Dublinie swoim wyglądem świadczy, że faktycznie coś ważnego się tam dzieje.

W jaki sposób zostanie podkreślona unikalna tradycja Kościoła w Irlandii?

Jeśli chodzi o element irlandzki podczas Kongresu, trzeba wspomnieć w tym miejscu o kilku elementach. Pierwszym będzie ten, który ujrzymy podczas ceremonii powitania w niedzielę. Będą to elementy zaczerpnięte z kultury i muzyki irlandzkiej, a także odniesienie do tradycji kultu irlandzkich świętych. Wtedy właśnie zostanie skierowane zaproszenie do przedstawicieli wszystkich diecezji w Irlandii, aby przybyli na spotkanie z Chrystusem. Dalej, we czwartek, Msza Święta o godzinie 16.00 będzie celebrowana w języku irlandzkim przez kard. Sean Brady. W Croke Park przewidziane jest zakończenie uroczystości. Wówczas znowu pojawią się elementy kulturowe, które poznamy na początku Kongresu. Celebrację w Croke Park pragniemy wykorzystać jako wezwanie do podjęcia misji. Wierni, którzy przyjdą do Croke Park, zostaną potraktowani jak uczniowie w drodze do Emaus. Po usłyszeniu Pism, wysłuchaniu wyjaśnienia i po uczestnictwie w łamaniu chleba z odnowionym sercem powrócą do swoich wspólnot, przynosząc im dobrą nowinę o zmartwychwstaniu Chrystusa. Zatem pragniemy, aby zakończenie Kongresu nie było jego faktycznym zamknięciem, ale nowym początkiem. Temu wydarzeniu będzie towarzyszyła muzyka irlandzka. Jesteśmy jednak świadomi, że Kongres jest wydarzeniem w Kościele powszechnym, stąd międzynarodowy aspekt będzie w tym momencie również bardzo mocno podkreślony.

Rozmawiał ks. Stanisław Hajkowski SChr
25 kwietnia 2012

Sandymount Building, RDS
Simmonscourt Road
Dublin 4 - IRELAND