Poza stosowaniem kłamstwa manipulacja może być dokonywana na różne sposoby i trzeba być tego świadomym, aby się przed nią ustrzec. Jednym ze sposobów kształtowania opinii publicznej jest narzucanie hierarchii ważności wydarzeń i informacji  mało ważnych tak, jakby były najważniejsze, przy równoczesnym przemilczaniu spraw istotnych. Można przecież tak układać wydanie dziennika radiowego czy telewizyjnego, nie mówiąc już o redagowaniu gazet, by sprawy mało ważne były wyeksponowane, a informacje ważne potraktowane marginalnie, czy wręcz przemilczane. A wszystko zależy nie od obiektywnego ciężaru gatunkowego spraw, lecz od tego, jak to widzi dziennikarz.

 

Ponieważ można manipulować opinią publiczną w różny sposób i na różny temat, istnieje nagląca konieczność zakreślenia „obszaru tematów chronionych”, to znaczy takich, w których dokonanie wszelkiej manipulacji prawdą jest bezdyskusyjnym złem.

 

 

W jednym z orędzi na światowy dzień środków społecznego przekazu Ojciec Święty Jan Paweł II wymieniał tematy, w których trzeba podjąć szczególny wysiłek, aby wytworzyć moralnie zdrową opinię publiczną. Do nich zostały zaliczone sprawy wiążące się ściśle z dobrem człowieka, czyli wartość ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci, rodziny i nierozerwalnego małżeństwa, pokoju, sprawiedliwości i solidarności między narodami, obojętności religijnej, wartości moralnych i religijnych, a także właściwy pogląd na posłannictwo i dzieło Kościoła. Występowanie przeciwko tym dobrom, manipulowanie opinią publiczną, aby się odwróciła od tych dóbr jest z punktu widzenia etyki chrześcijańskiej działaniem złym.

 

 

Mass media to nie tylko źródło przekazu informacji, lecz także wielki „przemysł rozrywkowy”. Są w tej dziedzinie wielkim dobrem i trzeba to doceniać, choć równocześnie trzeba dostrzegać zagrożenia, jakie czyhają na człowieka z tej strony. Nie wszystkie bowiem formy rozrywki zgadzają się z podstawowym kryterium moralnym, czyli nie wszystkie przybliżają człowieka do celu ostatecznego, co więcej, nie wszystkie formy rozrywki proponowane przez mass media liczą się z godnością osoby ludzkiej tak odbiorców, jak i tych, którzy wytwarzają materiał rozrywkowy. Nie można w imię tzw. prawa sztuki i zasad estetyki przekazywać treści odbiegających od porządku moralnego. Jako przykład wystarczy podać pornografię. Żadne prawa sztuki nie mogą usprawiedliwiać działania, które burzy porządek o charakterze moralnym. Trudno bowiem przypuszczać, aby rozwiązłość seksualna powodowała w człowieku tęsknotę za nieskończonością czy wiecznością. Wiele proponowanych form rozrywki odwraca człowieka od Boga,  uczy egoizmu zamiast miłości bliźniego, użycia zamiast bycia, życia chwilą zamiast patrzeniem w przyszłość sięgającą do wieczności.

 

Rozrywka godziwa to taka, która daje odpoczynek, a równocześnie pomaga człowiekowi nabrać nowych sił w dążeniu do doskonałości ludzkiej, co więcej - podsyca w człowieku pragnienie jej dla siebie.

 

Zaprezentowane spojrzenie na mass media dotyka tylko najważniejszych spraw. Warto jednak mieć na uwadze, że nauczanie Kościoła w tym zakresie nie ma charakteru posunięć cenzorskich, lecz pomaga człowiekowi zrozumieć i zobaczyć prawdziwe dobro.