logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
EXULTET
 


Najnowszy spektakl Teatru "A" to kolejna próba twórczej adaptacji języka spektakli ulicznych. Ogień i woda będą głównymi tematami obrzędowego widowiska, rozgrywającego się na pograniczu teatru i ekstatycznego misterium. Spektakularne piękno tych pierwotnych żywiołów – to estetyczny obszar, w jakim rozgrywać będzie się widowisko "Exultet".
 
Aktorzy Teatru "A" chcą zaprosić widzów do przeżycia wyjątkowego zdarzenia teatralnego, odwołującego się do najbardziej pierwotnych doświadczeń człowieka. Widowisko jest podróżą do świata dawno zapomnianego – pamięć o nim trwa jednak w najgłębszych pokładach podświadomości. W warstwie treściowej spektakl inspirowany jest tzw. "rytami przejścia" – obecnymi w kulturach różnych ludów ceremoniami inicjacji, umierania i rodzenia się na nowo, zmiany statusu społecznego i religijnego jednostki. Człowiek poprzez nie stawał się "kimś nowym", obrzędy te "namaszczały" go do pełnienia nowych funkcji w społeczności, precyzyjnie określały jego nową tożsamość.
 
Spektakl opowiada historię człowieka – "everymana". Jego "stawanie się" i "ostateczna przemiana" dokonują się w symbolicznej podróży, inspirowanej legendami o poszukiwaniu Ognistego Ptaka. Topos wędrówki, objawianie się "Nadprzyrodzoności", "exodus" i ostateczny moment mistycznej "przemiany" to podstawowe elementy składające się na teatralną opowieść. Uniwersalność tematu w głównej mierze zasadzać się będzie na przenikaniu się i syntezie tradycji obecnych w różnych przekazach kulturowych – począwszy od ekstatycznych, pierwotnych obrzędów magiczno-religijnych, a skończywszy na tradycji judeo-chrześcijańskiej z jej koncepcją Paschy i Sakramentów.
 
Scenariusz, reżyseria: Mariusz Kozubek, scenografia, choreografia: teatr A, kostiumy: Marek Stecko, muzyka: Jacek Dzwonowski, obsada: Małgorzata Grund, Magdalena Kocur, Piotr Chlipalski, Marcin Dzwonowski, Mariusz Kozubek, Marek Stecko, Leszek Styś, zespół muzyczny: Jacek Dzwonowski, Grażyna Styś
 
Premiera polska:
24 września 2005 r., godz. 20.30, Plac Krakowski, Gliwice, wstęp wolny. Premiera niemiecka miała miejsce 20 sierpnia 2005 na starym rynku w Oberhausen. spektakl trwa 40 minut.
 
TEATR A
Teatr "A" jest jedynym w Polsce zawodowym, autorskim, offowym, muzycznym teatrem religijnym. Działając od 1996 r. w swoim dorobku ma 12 autorskich premier: musicale "Jonasz", "Tobiasz", "Pieśń nad Pieśniami", spektakle muzyczne "Pasja", "Pastorałka", "Bajka o Smoku Kubie", parakabaret biblijny "5 Przypowieści", oratorium "Benedicti", formę oratoryjno-baletową "Pelikan" oraz widowiska uliczne: "Apokalipsa", "Genesis" i "Exultet".
 
Spektakle uliczne Teatru gościły w Oberhausen (Niemcy) i Gotteborgu (Szwecja) oraz na zaproszenie festiwali: FLORA (Ołomuniec, Czechy), FETA (Gdańsk), MALTA (Poznań), Sztuka Ulicy (Warszawa), Na Pomostach (Olsztyn), La Strada (Kalisz), A Part (Katowice). Widowisko "Pelikan", powstałe na tę właśnie okazję, gościło w sierpniu 2005 na Światowych Dniach Młodzieży w Kolonii, w czerwcu 2005 partyturę i scenariusz widowiska otrzymał Papież Benedykt XVI. Teatr "A" stara się łączyć popularny język teatru muzycznego z doświadczeniami europejskiej awangardy teatralnej, sięga do polskiej kultury ludowej, łączy autorskie teksty z tekstami biblijnymi lub staropolskimi, czerpie obficie z dorobku literackiego innych kultur, inspiruje się muzyką i choreografią tańców ludowych.
 
Zespół szuka piękna i sacrum. Podejmując ważne tematy stara się komunikować z widzem językiem jak najbardziej uniwersalnym. Wychodząc od spektakli dramatyczno-muzycznych Grupa wciąż poszukuje nowych form wyrazu – korzysta z języka teatru ulicznego, nie stroni od groteski, szuka inspiracji w średniowiecznych misteriach – zmierzając nieuchronnie w kierunku teatru totalnego. Zespół od samego początku jest "teatrem w drodze" - wierny swojej "pielgrzymiej" tradycji cyklicznie organizuje tournee w kraju i za granicą. To programowe "wychodzenie do widza" kształtuje formę teatralnego przekazu – klarownego, czasem dowcipnego, acz nie rezygnującego z kulturowych podtekstów i wielopłaszczyznowości.