Autor: wdzięczny (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data: 2011-09-23 19:52
Różaniec obecny był w moim życiu od zawsze. Od dawna miałem przekonanie o dużej mocy tej modlitwy, ale nigdy jej tak naprawdę nie lubiłem. Chwytałem się jej, w ramach hasła "jak trwoga to do Boga", wtedy gdy naprawdę potrzebowałem łaski od Boga, np. przed egzaminami. Znacząca zmiana nastąpiła wówczas gdy poznałem Nowennę Pompejańską.
Kilka lat temu, przeżywałem trudny czas. Generalnie waliło mi się wszystko i w życiu osobistym i zawodowym. Wtedy także, niemal równocześnie pewna bliska mi osoba popadła w, nazwijmy to - złe towarzystwo. Zupełnie straciłem z nią kontakt. Nie mogłem nic zrobić. Postanowiłem wtedy, że jedyne co mogę zrobić to prosić Boga o łaskę dla niej i o to, że jeśli faktycznie to co się u tej osoby dzieje jest złe, (bo tak to wyglądało) to żeby Bóg nie dopuścił, że zepsuje sobie życie. Postanowiłem, że w tej intencji zamówię Msze świętą - bo w końcu, jest to najwspanialsza z wszystkich modlitwa. Tak też zrobiłem. Mimo to, ciągle coś nie dawało mi spokoju i mówiło, że powinienem jeszcze w jakiś sposób za tamtą osobę się modlić. Nie wiedziałem, co jeszcze mogę zrobić, skoro zamówiłem już Mszę. Pewnego dnia wałęsałem się po mieście, w myślach prosiłem Boga by jakoś tę całą sytuację rozstrzygnął Wtedy też - "przypadkiem" - wszedłem do pewnego kościoła, na krótką modlitwę. W gablocie zobaczyłem informacje o Nowennie Pompejańskiej i sposób jej odmawiania.
Przeraziłem się tym, jak bardzo wymagająca jest ta modlitwa. Trzy części różańca przez 54 dni, codziennie. Pomyślałem, że nie dałbym rady. Z drugiej jednak strony, coś nie dawało mi spokoju, w mojej głowie coraz bardziej wyraźniej pojawiała się myśl by spróbować odmówić tę modlitwę w intencji tej mi bliskiej osoby. Później poczytałem w internecie trochę o dokładnym sposobie odmawiania nowenny o jej sile. Zaczynając ją, ufałem że Matka Boża pomoże.
W trakcie odmawiania miałem różne chwile. Czasem wątpiłem, czasem wydawało mi się że moja modlitwa jest taka marna, a ten różaniec to tylko takie klepanie zdrowasiek, zupełnie niczym dewotki w Kościele. Mimo wszystko jednak dotrwałem, do końca. W dniu w którym zaczynałem część dziękczynną, w opisie gg osoby, za którą się modliłem pojawiło się sformułowanie "Czas na oczyszczenie". Nie wiedziałem co to znaczy, straciłem z nią kontakt, od chwili gdy zacząłem być przeciwny jej nowemu towarzystwu. Ufałem jednak, że to za sprawą Matki Bożej. W jakiś czas po skończeniu całej Nowenny, gdy rozmawiałem z tamtą osobą na gg, po zapytaniu co u niej słychać, odpisała praktycznie dokładnie w taki sposób w jaki formułowałem intencję modlitewną, każdego dnia odmawiając Nowennę. To bardzo mnie zaskoczyło. Jeszcze bardziej zaskoczyło mnie to, jak w kilka godzin po tej rozmowie na gg sprawdziłem datę w kalendarzu. Okazało się wtedy, że w tym dniu było Święto MB Różańcowej. Wiem, że Matka Boża mnie wysłuchała i że oprócz wysłuchanej modlitwy spotkało mnie bardzo wiele innych łask – nie jako przy okazji. Jeszcze jak dziś wspomnę ten moment, gdy zobaczyłem tę datę w kalendarzu to czuje ciary na plecach. Jestem strasznie wdzięczny Matce Boskiej i wiem, że ta Nowenna, Nowenna nie do odparcia i sama modlitwa różańcowa, ma wielką moc. Jest bardzo skuteczna. Ot tamtego czasu, jeszcze kilkakrotnie odmawiałem tę Nowennę. Zawsze zostałem wysłuchany, choć czasem nie od razu i czasem w sposób zaskakujący, czy nawet zadziwiający.
W tej Nowennie, jest jeszcze coś. Gdy się ją odmawia człowiek otrzymuje wiele łask. Zupełnie niezależnych od intencji w jakiej się tę modlitwę odmawia. Człowiek dostaje takiego duchowego kopa. Dla mnie te okresy gdy odmawiałem tę Nowennę to takie osobiste rekolekcje. Za każdym razem, gdy zaczynam tę Nowennę, w jej trackie Bóg zsyłał mi łaski, o jakie nawet nie śmiałem prosić, ba nawet nie wiedziałem, że są mi potrzebne. Nawet powiem więcej, Bóg za przyczyną Matki Bożej pomaga walczyć z swoimi słabościami, także z grzechem nieczystości. Wiem że to wielka łaska od Matki Bożej.
Różaniec też, otwarł mi drogę do bardziej osobistej relacji z Bogiem. Dawniej myślałem o Nim jako o Kimś, kto jest gdzieś daleko w Niebie, w kościele. Kimś mitycznym, dalekim, surowym. Dziś wiem, że jest z Nami, jest blisko i jest konkretną, choć niepojętą, realną Osobą, która działa w naszym życiu, jeśli tylko Mu na to pozwolimy i zechcemy by to On miał nas w swojej opiece.
Wszystkim bardzo polecam tę Nowennę i Różaniec.
|
|
