Autor: Gosia (---.adsl.inetia.pl)
Data: 2014-02-14 12:37
Fraszko, z pewnością jest wiele racji w Twoich słowach, ale też jest to myślenie czysto ludzkie... A Jezus chyba oczekuje od nas porzucenia stereotypów, wyjścia poza nasze uprzedzenia. "Miłujcie nieprzyjaciół swoich...", "Kto jest bez winy, niech pierwszy rzuci kamień...", nawrócenie celnika... Nowy Testament mnoży nauki, według których mamy odstąpić od pilnowania swoich interesów, a zacząć kierować się miłością do człowieka, nawet jeśli on nie jest uczciwy. ON umiłował wszystkich, a nie tylko uczciwych. Nie jestem znawczynią Pisma Świętego. Moje nawrócenie to całkiem świeża sprawa i czytanie Biblii to też dla mnie nowość. Ale ilekroć po nią sięgam, uderza mnie bardzo jasne przesłanie Jezusa dla nas. Mamy być jak dzieci... Ufni. Ufni, niewinni i radośni. Nawet jeśli ktoś to wykorzystuje. Nagrodę za to otrzymamy nie tu na ziemi, ale w życiu wiecznym. Zostawmy osądzanie Bogu... Kiedyś było we mnie bardzo dużo bólu i pretensji do innych. Wszędzie widziałam przyczynę moich nieszczęść. Rozmawiając z przyjaciółką na przykład, zaczęłam uprzedzać ją, żeby uważała na moją bratową, bo ona jest taka i taka, i może się stać tak i tak... "Po co ty mi to mówisz?" - zapytała moja mądra koleżanka (bardzo bliska Boga katoliczka). Ja byłam tym pytaniem oburzona. No jak to? Chcę jej pomóc, chcę ja chronić przed złym człowiekiem... Ale dało mi to do myślenia. To jej pytanie zapadło mi do serca. I często je słyszę w duszy, kiedy chcę dać upust i ulgę mojemu zatwardziałemu sercu i językowi. "Po co mi to mówisz ?" ... Co się stanie w sercu kogoś, komu opowiem jaka to niegodziwa i nieuczciwa osoba ? Czy pozostanie on tak miło i niewinnie usposobiony do niej, otwarty na nią, jak przed moimi słowami? NIE. Zasiejemy w czyjejś duszy uprzedzenie, nieufność i zatwardziałość. Czy tego oczekuje od nas Chrystus? My mamy być Dziećmi Bożymi. Najważniejszy jest Bóg, Miłość. Skrzętnie zabezpieczając się przed czyimś oszustwem, zaprzeczamy temu powołaniu. Zachowujemy się jak faryzeusze. Tak, Panie Boże. Ja się do Ciebie modlę, oddaję Ci cześć, a Ty mnie chroń i pilnuj, żeby mnie nie ograbili, żebym niczego nie stracił, czego się dorobiłem... Co Pan Jezus powiedział młodzieńcowi, który chciał zabezpieczyć swój majątek, a dopiero potem pójść za Nim?... Oczywiście stosując dosłownie nauki naszego Mistrza, chrześcijanie musieli by się wyzbyć wszystkiego i żebrać na ulicach i w noclegowniach dla bezdomnych... :) Jak zatem pogodzić tę trudną i wymagającą naukę z naszym życiem ? Ano własnie. Powiedzieć innym, że ta osoba jest nieuczciwa, czy miłosiernie przemilczeć, dając jej szansę na poprawę... ? Może porozmawiać z nią? Może pomodlić się za nią? Ale nie obgadywać. Tak mi się wydaje. To bardzo subiektywne moje spojrzenie na ten temat. Nikogo zatem nie zmuszam, aby kierował się moim zdaniem. Wyboru zawsze trzeba dokonać samemu. Ale może ktoś spojrzy na problem pod podobnym kątem, jak ja?
|
|
