Forum Pomocy Katolika - Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie.

Czwartek, 25 kwietnia 2024

Posłuchaj Radyjka

News Pomoc Czytelnia Modlitwa Spowiedź VOD Dyskusje Kartki Katalogi Sklep Radio Studio

Informacje o Forum

Najciekawsze tematy:
Spowiedź generalna
Odpusty
Grzech przeciw Duchowi Świętemu
Grzech zapomniany
Brak żalu za grzechy
Lęk, wstyd przed spowiedzią
Przebaczenie, pojednanie
Przekleństwo
Modlitwa o męża/żonę

Nowy temat | Spis tematów | Przejdź do wątku | Wyświetlaj płasko | Szukaj

Poprzednie wiadomości | Następne wiadomości

Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie.

Autor: Sas (---.dynamic.chello.pl) Data: 2018-05-11 13:24 Udaję przez całe życie, że jest ok, choć bywa różnie. Na pewno napiszecie, żeby udać się do psychologa, ale i tak tego nie zrobię. Można inaczej? Choruję przewlekle, próbuję się jakoś kurować, ale bez mówienia ludziom wokół, co mi jest. Taką mam osobowość, że nikt nic o mnie nie wie, jestem zamknięta w sobie i nie chcę mówić. Chcąc niechcąc paru znajomych jednak "coś tam wie" i np. ostatnio zostało mi polecone czasopismo, jak pielęgnować obłożnie chorego (nie jestem w takim stanie i mam nadzieję, nie będę). Czyli postrzegam to jako błąd, że owi znajomi wiedzą o chorobie, bo już nie postrzegają mnie "normalnie". Nie umiem "odszczeknąć", że nie potrzebuję tego, więc urywam kontakty. Staram się od dłuższego czasu o dziecko i nic, modlę się itd., nawet przypadkiem dowiedziałam się, że w mojej okolicy będzie niedługo specjalna msza z modlitwą o potomstwo, a po niej spotkanie z doradcami, psychologami itd. Ale - normalnie nie ma tej mszy w grafiku, więc jeżeli tam się udam, to ktoś (może znajomy?) spojrzy na mnie i będzie wiedział. Nie chcę też komukolwiek na zewnątrz pokazać, że mam jakiś problem. A już tym bardziej, jak będzie tam sztab specjalistów. Więc lepiej nie... Kiedyś, gdy byłam na mszy o uzdrowienie ludzie podnosili do góry ręce, kto przyszedł z chorym kręgosłupem, kto z migrenami itd. Ja nie podniosłam ręki, bo po co miałby ktoś wiedzieć (a jakby był ktoś znajomy?), choć były zapytania, z którymi się utożsamiałam. Mój mąż wierzy i praktykuje, bo pochodzi z takiej rodziny i ja ogarniam wspólne chodzenie do kościoła. Ja jednak nie umiem swoim życiem dawać świadectwa wiary. Generalnie są wokół ludzie niewierzący i ja tylko słucham, jak oni "bluzgają", nie komentując nic. Modlę się tak, by nikt nie widział i nie słyszał. Jak mam więc otrzymać łaski (zdrowie i dar potomstwa) o które proszę, skoro nie potrafię świadczyć? Odmawiałam ot choćby kilka razy Nowennę Pompejańską i tam powtarzałam słowa "ile mi sił starczy, będę rozszerzać cześć Twoją, o Dziewico Różańca Świętego", a wiem, że tego nie potrafię robić i nie robię. Jak Pan Jezus ma przyjść do mnie ze swoimi łaskami? Jak ja mam żyć?

Odpowiedz na tę wiadomość

Nowszy wątek | Starszy wątek

Tematy	Autor	Data
Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	Sas
Re: Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	Sas
Re: Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	dssfd
Re: Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	grześnica
Re: Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	Hanna
Re: Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	MM
Re: Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	jk
Re: Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	Sas
Re: Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	Kitty
Re: Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	Ј
Re: Wstydzę się wiary i wszystkiego o mnie. nowy	Sas

Redakcja Serwisu Katolik.pl moderuje (sprawdza przed opublikowaniem) wszystkie zamieszczane na Forum wpisy. Dlatego treści niezgodne z prawdą i nauką Kościoła Katolickiego nie będą publikowane. Bardziej szczegółowe odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania znajdują się w odpowiednich działach tematycznych naszego serwisu (linki po lewej stronie) oraz w dziale ZANIM ZAPYTASZ.