Autor: Tomek (23 l.) (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data: 2018-06-05 15:34
Witajcie,
Rozważam ostatnio taką sprawę. Mam dziewczynę, której niedługo chce się oświadczyć, mamy wspólne plany, marzenia, razem chcemy założyć rodzinę. W tej chwili pracuję, ale jest to przeciętna praca, bez perspektyw, za niecałe 2000 zł. Na moje potrzeby wystarcza, jestem jednak świadom, że trzeba będzie mieć swój kąt do mieszkania, pieniążki na utrzymanie rodziny. Mam pomysł na siebie i na studia, ale jest taka jakby myśl która mnie blokuje. dajmy na to, ze interesuje mnie praca w logistyce i transporcie międzynarodowym. Do tego są potrzebne języki. Mam akurat do nich talent, więc staram się tak po 1.5 h dziennie uczyć. Nie mogę jednak zdobyć motywacji prawdziwej. nie mogę uwierzyć, tak jakby, że to jest miłe Bogu. Nachodzą mnie takie myśli często, że skąd mam wiedzieć, czy Bogu jest miła ta praca i ten zawód? że może nie powinienem się w niego pchać, bo to nie jest zbyt chrześcijańskie? Czuję taką chęć rozwoju i zdobycia dobrej pracy, żeby spełniać także siebie ale i zapewnić byt rodzinie, ale mam chyba takie myślenie magiczne. że Bóg sam mi pokaże jaką pracę mam wykonywać, żeby była zgodna z Jego wolą, bo inaczej nie będzie nam błogosławił. Mam tak jakby przeświadczenie, że muszę trafić w Boże zamiary i jak mi się uda, to wszystko będzie dobrze. Nie mogę się poświęcić nauce, bo prześladuje mnie wręcz myśl, że to pewnie i tak się Bogu nie podoba i robię to na darmo. Z drugiej strony, dostrzegam że przez to stoję w miejscu i jak tak dalej pójdzie, to zostane w tej pracy całe życie. Po prostu zdaje mi się, że jak będę słuchał Boga, to On mi wszystko poukłada i załatwi. ale chyba tak nie jest nie? Bo w sumie to ja piszę moje życie. Możecie mi pomóc to poukładać? Jak Bóg patrzy na taki samorozwój zawodowy? Dla mnie największą motywacją jest Bóg. Jak sobie wkręcę, że Jemu to nie jest miłe, to, albo moje małżeństwo, to motywacja spada do zera. echh
|
|
