Autor: Soraya (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data: 2019-06-26 11:39
Mam przyjaciela, z którym znam się już wiele miesięcy. Jest Brazylijczykiem młodszym ode mnie o 6 lat, mamy ze sobą jednak bardzo bliski kontakt. Piszemy ze sobą codziennie. Od pewnego czasu nasz kontakt niestety się pogorszył. Kiedyś mój przyjaciel potrafił pisać ze mną całe dnie, nawet znajdywał czas, kiedy był zajęty. Wysyłał mi wiadomości głosowe, pisał, mówił o mnie wszystkim swoim przyjaciołom, mówił mi że chce przyjechać do Polski pewnego dnia, że się spotkamy, zawsze życzył mi dobrej nocy i dobrych snów zanim szłąm spać, z rana witał się ze mną, później zawsze oznajmiał, że wrócił ze szkoły, mówił każdą rzecz, którą robił. Każdy nasz temat był interesujący. Obecnie z jakiegoś powodu nasz kontakt się oddalił, a ja boję się, żeby nie oddalił się jeszcze bardziej. Boję się, że za dużo się żalę i narzekam, że go nie ma, przez co jeszcze bardziej go oddalam. Staram się być spokojna i opanowana i udawać, że wszystko jest dobrze, ale nie potrafię długo trzymać w sobie emocji i prędzej, czy później wyrzucam je z siebie. Mój przyjaciel pisze cały czas, że nie może pisać, bo jest zajęty, sprząta dom, uczy się, itp. Jednak kiedy chcę odejść, chce żebym została. Jeden raz nie odpisywałam mu przez cały dzień. Odpisałam dopiero następnego dnia. Martwił się, gdzie byłam, ale sytuacja się nie zmieniła i nadal odpisuje jedną krótką wiadomość co kilka godzin. Nie interesuje go nic co do niego mówię. Jednak zawsze mnie wspiera, daje rady, mówi, że wszystko będzie dobrze i mówi również co robię źle i co powinnam robić, żeby poczuć się lepiej. Czasami zachowuje się jakby mnie nie znał, czasami chętnie rozmawia. Zmienił się z charakteru. Kiedyś dużo mówił o Bogu, teraz chce zaimponować innym, stał się buntownikiem odkąd poszedł do szkoły średniej. Ale ja nic nie rozumiem z jego zachowania. Z jednej strony chce, z drugiej strony nie chce być.
Chciałam jeszcze powiedzieć, że kiedy go poznałam przez chwilę zastanowiłam się, czy Bóg chce tego. Zawsze byłam dość samotna, pomyślałam, że może Bóg chce żebym pozostała sama. Zapytałam się Boga i poprosiłam, żeby stała się jego wola, a nie moja. I w tym samym czasie otworzyłam Pismo, gdzie było napisane o przyjacielu. Przesłanie do mnie, żebym rozmawiała z przyjacielem i, że nigdy mnie nie odrzuci. Później cały czas dostawałam od Boga odpowiedzi dotyczące mojego przyjaciela i rzeczy, które się wydarzą. Wiele z tych rzeczy już się wydarzyło. Ufam każdemu słowu, które słyszę od Boga. Wierzę, że Bóg może wszystko. Proszę o pomoc i o modlitwę za naszą przyjaźń.
|
|
