Autor: Oliwia (15 l) (---.dynamic-ww-04.vectranet.pl)
Data: 2019-07-21 19:42
Mam duże problemy ze spowiedzią. Ogromnie się nią stresuje, sama nie wiem czym, ale chyba najbardziej tym, że powiem coś źle, gdzieś się pomylę, czegoś zapomnę... Gdy byłam młodsza zatajałam grzechy i strasznie tego żałuje. Dziś byłam u spowiedzi, modliłam się, żeby wszystko poszło dobrze, powtarzałam kilkukrotnie rachunek sumienia, żeby wszystko zapamiętać. Spowiadając się myślałam, że już wszystko powiedziałam, wiec zaczęłam mówić regułkę „więcej grzechów nie pamietam” i w trakcie, gdy ją mówiłam przypomniało mi się jeszcze coś, dlatego przerwałam i dopowiedziałam. Znów zaczęłam „więcej grzechów nie pamietam...” i znów coś mi się przypomniało, chyba ponownie w trakcie mówienia tej regułki, ale wstyd było mi znów ją przerwać, wiec stwierdziłam, że powiem to w którymś momencie jak ksiądz będzie mówił pouczenie. I tak czekałam na odpowiedni moment, cały czas było mi głupio przerwać, po prostu nie wiedziałam jak i nie umiałam się wtrącić, żeby to powiedzieć. No i nie powiedziałam, nagle było już rozgrzeszenie a ja nie powiedziałam tego grzechu... Naprawdę nie miałam intencji zatajenia, bardzo nie chciałabym tego zrobić, ale bardzo krępowałam się przerwać i wtrącić ten grzech, chodź wiem ze powinnam to powiedzieć. Przystąpiłam po tym do Komunii. Czy ta spowiedź była ważna?
|
|
