Autor: B. (---.191.99.205.ipv4.supernova.orange.pl)
Data: 2019-10-02 07:23
"15 Wdzięk nad wdziękami skromna kobieta i nie masz nic równego osobie powściągliwej." Syr 26,15
W zacytowanym przez Ciebie fragmencie zwróć uwagę na słowo "AMULETY", które kobiety nosiły.
W kontekście tego fragmentu występują także inne słowa świadczące o ścisłych związkach ówczesnego Izraela i Judy z praktykami pogańskimi, czyli z przekraczaniem (notorycznym) pierwszego Przykazania „Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną”.
Czyli chodzi o zdradę Boga, Biblia nazywa to „uprawianiem nierządu z bogami obcymi” (por. np. Wj 34,15-16).
W zacytowanym przez Ciebie rozdziale mowa jest także o „wieszczkach” (werset 2), magii, i znających czary (w. 3). O takich praktykach Bóg mówi, że to „obrzydliwości” (patrz np. Pwt 18,9-14).
Mowa jest tam też o uciskaniu ubogich i rabowaniu ich mienia. Bóg pyta „Jakim prawem uciskacie mój lud”?
„14 Pan wchodzi na rozprawę
ze starszymi swego ludu i z jego książętami:
«To wyście spustoszyli winnicę,
coście biednemu zrabowali, jest w waszych domach.
15 Jakim prawem uciskacie mój lud
i przygnębiacie oblicza ubogich?»”
Pycha kobiet i ich bałwochwalstwo to była część tej strasznej rzeczywistości.
Izajasz, którego cytujesz, zapowiadał zagładę królestwa Izraela i Judy jako karę za niewierność Bogu. Ze wstępu do tej księgi:
"Jako prorok-kaznodzieja i wychowawca narodu Izajasz walczy o dobre obyczaje w życiu publicznym i prywatnym. Piętnuje wady panoszące się w różnych sferach społeczeństwa judzkiego, zwłaszcza pychę i zbytek, zepsucie moralne, wyzysk i ucisk klas niższych, niesprawiedliwość w wyrokach sądowych i w nakładaniu świadczeń publicznych, praktyki wróżbiarskie i formalizm w zewnętrznym kulcie Boga."
Izraelska kobieta mogła nosić biżuterię i piękne szaty, ale.... Przykładem jest dzielna i mądra Judyta (bardzo dzielna, zachęcam do przeczytania księgi Judyty).
Judyta „7 Była piękna i na wejrzenie bardzo miła. Mąż jej Manasses pozostawił jej po sobie złoto, srebro, sługi, służące, bydło i rolę. A ona tym zarządzała. 8 I nie było nikogo, kto by powiedział o niej złe słowo, ponieważ bardzo bała się Boga.” Jdt 8
W rozdziale 10 jest opis ubioru Judyty, gdy poszła zabić podstępem Holofernesa, dowódcę wojsk, które oblegały miasto i groziły zagładą:
„zrzuciła z siebie ubranie wdowie, obmyła ciało w wodzie i namaściła cennym olejkiem, uczesała włosy na głowie i włożyła zawój, i ubrała swój strój radosny, w który ubierała się w czasie, gdy żył jej mąż Manasses. 4 Włożyła też sandały na nogi, ustroiła się w łańcuszki, bransolety, pierścienie i kolczyki, i we wszystkie swoje ozdoby. A ukazała się tak bardzo piękna po to, aby ściągnąć1 na siebie oczy wszystkich mężczyzn, którzy ją zobaczą.”
Jak widzisz, gdy żył mąż, Judyta ubierała się pięknie, dla męża i pod jego opieką.
Po co się tak pięknie ubrała, gdy ruszała na swoją „akcję”? Aby ściągnąć1 na siebie oczy wszystkich mężczyzn, którzy ją zobaczą. Aby wódz Holofernes zachwycił się nią i aby miała w ten sposób okazję go zabić, a tym samym uratować swój lud.
Jak widzisz, nie zawsze piękny strój i ozdoby wiążą się z pychą i wynoszeniem się nad innych.
Serce Judyty było dobre, przy swoim bogactwie była skromna i pobożna, szlachetna i mądra. Cieszyła się powszechnym szacunkiem i wdzięcznością.
Brząkadełka i kółka w nosie noszone z pychą i połączone z bałwochwalstwem na pewno nie mogą się Bogu podobać.
Generalnie: "9 Podobnie kobiety - w skromnie zdobnym odzieniu, niech się przyozdabiają ze wstydliwością i umiarem, nie przesadnie zaplatanymi włosami albo złotem czy perłami, albo kosztownym strojem, 10 lecz przez dobre uczynki, co przystoi kobietom, które się przyznają do pobożności." 1 Tm 2:
Pozdrawiam :)
|
|