Autor: Jasiek (---.play-internet.pl)
Data: 2020-10-29 15:25
Piszę to nie po to, aby zapytać, co uczynić, bo to akurat wiem doskonale. Piszę te słowa po to, by zrzucić z siebie ciężar i być - być może - jakoś w ten sposób ukoić ból.
Niedawno, 17 października zdradziła mnie żona. Stało się to zupełnie niespodzianie, nie było między nami większych konfliktów, raczej miłość i zrozumienie. Nie spodziewałem się tego w ogóle, ponieważ nasze relacje w tym czasie nawet się nie popsuły. Była ze mną wieczorem 16 października, wieczorem 17 - a po południu siedemnastego - z nim... Na początku niczego nie podejrzewałem, ale mniej więcej od poniedziałku 19 zaczęła mi mówić (i pisać, jeśli byłem poza domem) teksty w stylu: "Nie zasługuję na ciebie", "Jesteś dla mnie zbyt dobry". W środę już się wszystkiego domyśliłem i wieczorem zadałem jej pytanie o sobotę wprost, podając też moją własną hipotezę. Prawdę mówiąc, miałem nadzieję, że zaprzeczy, ale przyznała się... Powiedziała, że mnie zdradziła z człowiekiem poznanym przez facebooka, ale teraz wie, że było to bardzo głupie.
Był to dla mnie szok, ale widząc jej szczery żal przebaczyłem od razu i zacząłem zapominać. Przeżyliśmy piękny weekend, prawie już o niczym nie pamiętałem.
Niestety, w poniedziałek 26 października spojrzałem na jej telefon i dostrzegłem, że nadal koresponduje z nim przez messengera i nawzajem wyznają sobie miłość. Najprawdopodobniej przeżyłem wtedy załamanie nerwowe, w jednej sekundzie poczułem ogarniający mnie chłód i słabość. Chwilę potem zauważyłem, że rośnie mi temperatura i po zmierzeniu okazało się, że mam gorączkę 38 stopni, która utrzymała się przez kolejne dwa dni.
Kiedy jej zapytałem o to, powiedziała, że po raz kolejny zgłupiała i niepotrzebnie mu odpisywała i obiecała, że więcej się to nie powtórzy. Po raz drugi przebaczyłem i zaufałem. Zacząłem powoli dochodzić do siebie, aż do środy 28 października. Okazało się, że cały czas mnie okłamywała, pisząc z nim i cały czas wyznając mu miłość. Jednocześnie mnie też ją wyznawała...
Dość łatwo przebaczyłem pierwszą zdradę, bo myślałem, że dotyczy jedynie ciała. Najbardziej zabolały mnie te dwie kolejne, chociaż ciała nie dotyczyły - ale serca.
Przebaczyłem po raz trzeci, bo nawet nie 7, a 77 razy należy przebaczać. Nie pytam Was o poradę, bowiem, co mam czynić, wiem, co i komu przysięgałem w kościele. Mamy dwójkę wspaniałych dzieci nie byłbym w stanie skazywać ich na koszmar rozwodu i rozstania rodziców. Będę nadal ją kochał i trwał przy niej. Z dwóch powodów: bo nadal ją po ludzku kocham, a dodatkowo pamiętam, co jej przysięgałem.
Dziękuję wszystkim za przeczytanie tych słów, być może dobre słowo, a przede wszystkim - MODLITWĘ! Módlcie się za moją biedną żoną, by miała siłę zerwać z grzechem i naprawdę się nawrócić. Pomódlcie się o za mnie, bym zdołał udźwignąć ten krzyż, bo dwa razy czułem się tak, jak czują się samobójcy. Nie odebrałem sobie jedynie dlatego, że naprawdę wierzę w Boga i kiepskim interesem byłoby zamienić przemijające piekło w wieczne. Mam też odpowiedzialność za moje dzieci, dla których utrata ojca byłaby straszną tragedią.
Dlatego bardzo Was proszę, Moi Drodzy: pomódlcie się za moją rodzinę, aby ta burza jej nie zniszczyła. Ja na pewno nie odejdę, będę trwał, ale módlcie się za moją biedną żonę, by potrafiła stanąć na nogi i odrzucić ostatecznie grzech. Widzę, że chce zostać ze mną i z dziećmi, ale to fatalne zauroczenie ją zniewala. Staram się z całych sił jej pomóc, ale nie wiem, czy dam radę... Staram się zaufać i siłą woli ufam, chociaż w sercu nadal jest niepokój...
|
|
