Autor: kuba9131 (20 l.) (---.v37.interkam.pl)
Data: 2020-11-30 12:48
Mam 20 lat. Jestem praktykującym katolikiem. Zastanawiają mnie dwie sprawy. Chciałbym się dowiedzieć dlaczego masturbacja czy nieczyste myśli są grzechem, przecież nie jest robiona krzywda nikomu natomiast z jakiegoś powodu jest to grzech ciężki, nie ma w tym nic dziwnego że dla wielu ludzi jest to solą w oku, bo co ludzie uznają za zło, otóż to gdy krzywdzi się kogoś fizycznie i psychicznie i dlatego nawet ateista wie że np. morderstwo, kradzież czy gwałt jest zły natomiast psychologicznie jest w tej sytuacji sprzeczność tzn. nie robi się nikomu krzywdy a jednak jest to grzech i to ciężki. Kiedyś się masturbowałem lecz od kilku miesięcy tego nie robię ale to tylko ze strachu przed piekłem, nie podoba mi się to że nie mogę tego robić no ale wizja piekła na mnie podziałała. Mam bojaźń niewolniczą i zastanawiam się w sumie czy takie wymuszone niegrzeszenie jest dobre, choć gdybym zrozumiał dlaczego jest to grzechem to miałbym bardziej szlachetne motywacje do unikania tego niż tylko lęk przed piekłem. Jak już wspomniałem nie podobają mi się te zasady etyki seksualnej, no ale wiedząc że jest to grzech ciężki doszedłem do wniosku że lepiej dla mnie jak się nie ożenię, dlaczego, otóż dlatego że żeby to zrobić droga do tego przychodzi przez to że musiałbym mieć dziewczynę, później narzeczoną a prawdopodobnie w takiej sytuacji bym zgrzeszył, być może nawet czymś więcej ale nawet jeśli nie to i tak musiałbym uważać np. żeby nie mieć tzw. spojrzenia nieczystego bo to grzech ciężki, przecież od tego zwariować można, już teraz gdy w pracy czy nawet na ulicy widzę dziewczyny muszę uważać i zastanawiam czy nie spojrzałem ,,źle", wydaje mi się że nie ulegam tzw. nieczystym myślą czy spojrzeniom no ale i tak od samej walki z tym można zwariować a jakbym miał tworzyć związek to chyba moje zdrowie psychiczne by całkowicie ucierpiało. Prawda jest taka że w obecnych czasach droga do małżeństwa wiedzie najczęściej przez to co Kościół uznaje za grzech, gdyż większość nie patrzy na katolicką etykę seksualną, ja w każdym razie z tego powodu postanowiłem że się nie ożenię i będę starym kawalerem. To jest główny powód choć też nie jedyny, chodzi też o to że małżeństwo to postawienie wszystkiego na jedną kartę np. trzeba małżeństwo musi mieć dzieci a jak nie (albo za mało dzieci niż może) to grzech ciężki, żeby nie było sam wolałbym mieć dzieci gdybym był w małżeństwie ale dlatego że chce a nie dlatego że muszę; przymus nie jest lubiany, psychologia działa tak że nakazy i zakazy - szczególnie te niezrozumiałe dla ludzi - powodują że ludzie działają często na odwrót (nie tylko w kwestiach religijnych); z kolei wiem teoretycznie że gdyby małżeństwo zrobiło wszystko jak trzeba z odpowiedzialnym i religijnym wychowaniem dzieci to miałoby się duże szanse na niebo, no okey ale to jak wspomniałem postawienie wszystkiego na jedną kartę, z kolei nie żeniąc się pozostając bezdzietnym kawalerem nie robię niczego dobrego ale też niczego złego, jest to neutralne, a przynajmniej unikam okazji do grzechu. Trochę smutno mi że nie wejdę w małżeństwo, wszakże były dziewczyny które mi się podobały, do teraz smutno mi jak widzę na ulicach idących razem chłopaka i dziewczynę ze świadomością że mnie to nie spotka ale uznałem że tak będzie lepiej.
Wiem, pewnie wielu pomyśli że jakiś idiota napisał to, wszakże nie często się takie rzeczy czyta. Po prostu ostatnimi czasy mam wiele przemyśleń psychologiczno-filozoficznych, często porównując do swojego życia i mentalności ludzkiej.
|
|
Re: Unikam grzechu z powodu wizji piekła. nowy
Re: Unikam grzechu z powodu wizji piekła. nowy
