Autor: Megi (---.adsl.inetia.pl)
Data: 2022-04-11 16:27
Wśród bliskich mi osób jest taki problem, że mąż, jak coś pójdzie nie po jego myśli przestaje się odzywać do żony i milczy dniami, a nawet tygodniami. Niszczy w ten sposób święta, długie weekendy, rocznice ślubu, urodziny. Jest to ciężkie dla żony, która nawet nie wie co jest powodem milczenia. Czuje się źle we własnym domu. Przyczyną i to nawet nie oczywistą zazwyczaj są błahe sprawy, typu: była poćwiczyć, zamiast spędzać czas ze mną, nie odpisała kilka godzin na moją wiadomość, nie wiem co robiła - to na pewno są przykrywki większego problemu, który nie wiadomo za bardzo jaki jest, można się tylko domyślać, że chodzi o poświęcenie się pracy, a co za tym idzie dużą dysproporcję w zarobkach. Być może jako mężczyzna czuje się z tym źle (twierdzi, że nie). Kobieta owszem, angażuje się w pracę, zawód ma taki, że ma możliwość zarobienia dużo i zarabia dużo. Mąż zarabia bardzo mało, ale nic nie robi w kierunku, żeby zarabiać więcej. Żonie nie przeszkadza, że mąż zarabia mało. Cieszy się, że mają pieniądze na wszystko i że dobrze im się finansowo powodzi. Dla ich obojga pieniądze nie są wartością. Było już to przegadane z mężem, wie, że takie zachowanie nie jest ok, a mimo to robi to samo i to się cyklicznie powtarza, coraz częściej. Żona chodzi na terapię, terapeutka twierdzi, że problem może być w dysproporcji zarobków, ale nie zna męża. Mąż oczywiście na terapię nie chce chodzić. Trwa to już kilka lat. Żona myśli o rozwodzie, ale kocha swojego męża, nie chciałaby tego robić. Jestem w tym przy żonie, ale sama się trochę miotam i zastanawiam się jakie stanowisko powinnam obrać, bo boję się trochę "doradzać rozwód", dlatego, że jestem im przeciwna, ale czy to nie jest przemoc? Czy uświadamiać żonie, że powinna odejść, jeśli okaże się, że nie da się naprawić, czy powinna trwać w tym przy mężu i w tym powinna się przejawiać jej miłość do niego?
|
|
