logo
Niedziela, 09 luty 2025
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
 Tysiącletnie królestwo. Nie pojmuję życia wiecznego.
Autor: Agnieszka (---.play-internet.pl)
Data:   2025-01-21 16:23

Możecie wytłumaczyć mi termin tysiącletniego królestwa?
Czy to oznacza, że po przyjściu na ziemię Pana, jeżeli zostaniemy zbawieni, będziemy żyli przez tysiąc lat i koniec wieczności?
Nie mogę pojąć życia wiecznego.

 Re: Tysiącletnie królestwo. Nie pojmuję życia wiecznego.
Autor: Mateusz (---.nwrknj.fios.verizon.net)
Data:   2025-01-21 16:46

Skoro ludzie nie korzystają z wyszukiwarek, to poniżej, z forowego archiwum podaję na tacy
moderator

Autor: Mateusz (84.38.86.---)
Data: 2021-04-06 13:24

Tysiącletnie królestwo nie jest poglądem katolickim. To typowo protestancki pogląd, zgodnie z którym powtórne przyjście Pana Jezusa na ziemię miałoby się dokonywać "na raty". Według jego założeń, zbawienie ludzi miałoby nastąpić:

a) po okresie ucisku, po którym Pan Jezus wróciłby na ziemię i przebywał na niej przez tysiąc lat, do czasu Sądu Ostatecznego. (premillenaryzm)

b) po tym, jak zakończyłby się ww. ucisk, kiedy to Pan Jezus przyszedłby, aby zabrać z ziemi ludzi, ale tylko "wybranych", z którymi po upływie tysiąca lat i ucisku powróciłby znowu, aby mógł się dokonać Sąd Ostateczny. (premillenarym dyspensacjonalistyczny)

c) postmillenaryzm: po upływie tysiąca lat (który zacząłby się "we właściwym czasie") Pan Jezus powróciłby na ziemię i rozpoczął Sąd Ostateczny

d) amillenaryzm: pogląd uznający, że cały czas od wniebowstąpienia Pana Jezusa do Jego powtórnego przyjścia to millenium (czemu przeczy już sama nazwa, bo milenium to tysiąc lat).

Tak jak zaznaczyłem na początku, to poglądy protestanckie i o ile nie studiujesz religioznawstwa, nie musisz się z nimi bliżej zapoznawać, należąc do Kościoła katolickiego.

 Re: Tysiącletnie królestwo. Nie pojmuję życia wiecznego.
Autor: KKK (---.nwrknj.fios.verizon.net)
Data:   2025-01-21 16:51

Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK) szczegółowo omawia nauczanie o życiu wiecznym w rozdziałach poświęconych eschatologii, czyli nauce o rzeczach ostatecznych. Oto główne punkty nauczania Katechizmu dotyczące życia wiecznego:

1. Czym jest życie wieczne?
KKK 1020: Życie wieczne to stan wiecznej szczęśliwości w obecności Boga. Jest to pełnia życia, do której człowiek został stworzony. Katechizm przypomina, że życie wieczne rozpoczyna się w momencie śmierci, kiedy człowiek przechodzi z życia ziemskiego do wieczności.

2. Sąd szczegółowy i sąd ostateczny
Sąd szczegółowy:
KKK 1022: Po śmierci każdy człowiek natychmiast staje przed Bogiem i zostaje osądzony na podstawie swojego życia i uczynków. Dusza trafia do jednego z trzech stanów: nieba, czyśćca lub piekła.
Sąd ostateczny:
KKK 1038-1041: Na końcu czasów nastąpi powszechne zmartwychwstanie ciał i sąd ostateczny, podczas którego Chrystus ujawni pełnię Bożego planu zbawienia. Całe stworzenie zostanie przemienione.

3. Niebo
Definicja:
KKK 1023-1029: Niebo jest stanem wiecznej wspólnoty z Bogiem, w którym człowiek ogląda Boga „twarzą w twarz” (tzw. wizja uszczęśliwiająca). W niebie człowiek osiąga pełnię szczęścia i miłości.
Droga do nieba:
Tylko osoby, które umierają w stanie łaski uświęcającej i są całkowicie oczyszczone, mogą wejść do nieba.

4. Czyściec
Definicja:
KKK 1030-1032: Czyściec to stan tymczasowego oczyszczenia dla tych, którzy umierają w stanie łaski, ale potrzebują jeszcze uwolnienia od skutków grzechu. Dusze w czyśćcu są pewne swojego zbawienia, ale wymagają oczyszczenia, aby móc wejść do nieba.
Modlitwa za zmarłych:
Kościół zachęca wiernych do modlitwy, ofiarowania Eucharystii i uczynków miłosierdzia za zmarłych, aby skrócić ich czas oczyszczenia.

5. Piekło
Definicja:
KKK 1033-1037: Piekło jest stanem wiecznego oddzielenia od Boga, który jest źródłem życia i miłości. Do piekła trafiają ci, którzy umierają w stanie grzechu śmiertelnego, odrzucając Boga i Jego miłość.
Wolna wola człowieka:
Piekło jest wynikiem świadomego i dobrowolnego wyboru człowieka, który odrzuca Boga aż do śmierci.

6. Zmartwychwstanie ciał
Nauczanie o zmartwychwstaniu:
KKK 988-1004: Wierzymy w zmartwychwstanie ciał na końcu czasów, kiedy dusze zostaną zjednoczone z ciałami. Ciała zostaną przemienione, aby uczestniczyć w chwale (dla zbawionych) lub potępieniu (dla potępionych).

7. Nowe niebo i nowa ziemia
KKK 1042-1050: Na końcu czasów, po sądzie ostatecznym, Bóg stworzy „nowe niebo i nową ziemię”. Będzie to rzeczywistość, w której wszyscy zbawieni będą żyli w pełni komunii z Bogiem, wolni od grzechu i cierpienia.

8. Wezwanie do nawrócenia
KKK 1041: Nauczanie o życiu wiecznym przypomina o potrzebie nawrócenia, życia w łasce Bożej i przygotowania się na spotkanie z Bogiem. Życie ziemskie jest czasem łaski, w którym decydujemy o naszej wieczności.

Podsumowując, Katechizm Kościoła Katolickiego ukazuje życie wieczne jako ostateczny cel człowieka – wieczne zjednoczenie z Bogiem, pełne miłości i szczęścia. Jednak przypomina też o odpowiedzialności człowieka za swoje wybory, które kształtują jego wieczność.

Katechizm Kościoła Katolickiego:
http://www.katechizm.opoka.org.pl/

 Re: Tysiącletnie królestwo. Nie pojmuję życia wiecznego.
Autor: Marcin (---.centertel.pl)
Data:   2025-01-26 10:26

To teoria Świadków Jehowy którzy o tym mówili w czasie wizyt domowych.

 Re: Tysiącletnie królestwo. Nie pojmuję życia wiecznego.
Autor: Marek Piotrowski (---.dynamic.chello.pl)
Data:   2025-01-27 11:35

Wiąże się z literalnym odczytem treści symbolicznych (konkretnie w Apokalipsie, początek 20. rozdziału).
Fragment jest trudny, ale w żadnym razie nie należy go odczytywać jako faktyczne Tysiącletnie Królestwo.

Z komentarzy biblijnych:
"Stałym elementem nadziei mesjańskich, zwłaszcza w apokaliptyce, był okres
szczęśliwych rządów Mesjasza nad swoim ludem po pokonaniu wszelkich wrogów. Rozumiano go często jako pośrednie stadium między obecnym eonem prób a ściśle eschatologicznym szczęściem wiekuistym. Z tej idei szczęśliwego królestwa, jeszcze na ziemi, korzysta św. Jan, by ukazać pod symbolem tysiącletniego królestwa nowy aspekt Kościoła Chrystusowego w doczesności."


"1–3. Nowy obraz „rekapituluje” sąd nad szatanem, którego wątek snuje się od 12,9. Warunkiem szczęśliwego millennium w doczesności jest uwięzienie szatana. Czeluść (zob. 9,11) jest czasowym miejscem jego przebywania. Łańcuch jest wielki – odpowiednio do siły więźnia. Pismo Święte zna więzy zbyt słabe: Samsona (Sdz 16,9.14) czy opętanego (Mk 5,4). Uwięzienie przed karą ostateczną – to motyw znany z Iz 24,22, który powtarza się też w NT z wyraźnym zastosowaniem do zwycięstwa Chrystusa nad szatanem (Mt 12,29; Łk 11,21n; Jud 6; 2 P 2,4). Tutaj sens związania to ograniczenie pełnej możliwości kuszenia (św. Augustyn). Niewątpliwie symboliczna jest liczba tysiąc lat, oznaczająca długie trwanie w przestrzeni i czasie. Chodzi tu o doczesny okres Kościoła aż
po paruzję. Wtrącił – zob. 12,9 z odcieniem prawniczym. Pieczęć – to forma gwarancji, że uwięzienie będzie skutecznym wyeliminowaniem wpływów szatana (Dn 6,17n; 14,11; Mt 27,66). Zwodzenie narodów (12,9; 13,3n) jest główną czynnością szatana, przeciw której wierni Chrystusowi otrzymują środek obrony (1 J 5,18; Ef 6,11n). Zagadkowe ma być uwolniony stwierdza, że to także należy do planów Bożych (por. Łk 22,31; 2 Tes 2,8–12). Krótki czas (6,11) należy zrozumieć jak zawsze – według miary Bożej. Można go tu utożsamić z symboliczną liczbą trzech i pół lat wraz z jej przeliczeniami (11,2n; 12,6.14; 13,5; por. też 17,12–14). Millennium zatem to szczególny aspekt doczesności – nieskuteczne ataki szatana na samą istotę Kościoła (por. 12,14)."


" To „zmartwychwstanie” męczenników (por. Iz 26,19; Ez 37), o czym mowa w
końcowym zdaniu, jest symboliczne: to odnowa Kościoła po zakończeniu prześladowania rzymskiego, odnowa o takim samym czasie trwania jak czas niewoli Smoka. Męczennicy, którzy oczekują pod ołtarzem (6,9-11), są już odtąd szczęśliwi z Chrystusem. „Tysiącletnie królestwo” zatem to ziemska faza królestwa Bożego od upadku Rzymu do przyjścia Chrystusa (20,11n). — Dla św. Augustyna i dla wielu innych „tysiąc lat” liczy się od zmartwychwstania Chrystusa, „pierwsze zmartwychwstanie” oznaczałoby więc chrzest (por. Rz 6,1-11; J 5,25-28). — Począwszy od czasów pierwotnego Kościoła pewien nurt tradycji
interpretował te wiersze dosł.: po pierwszym rzeczywistym zmartwychwstaniu —
zmartwychwstaniu męczenników, Chrystus miałby przyjść na ziemię ponownie, utworzyć szczęśliwe królestwo tysiąca lat w towarzystwie swoich wiernych. Tego dosł. milenaryzmu Kościół nigdy nie przyjął."

"Wiele tekstów żydowskich opisywało pośrednie królestwo, które miało nastać pomiędzy obecnym a przyszłym wiecznym panowaniem.
Ustalenie czy okres ten ma w Apokalipsie znaczenie dosłowne czy przenośne - a jeśli przenośne, to do czego się odnosi - było przedmiotem dyskusji już w pierwszych wiekach historii Kościoła. Dosłowna interpretacja tego fragmentu dała początek tzw. millenaryzmowi, według którego pomiędzy zmartwychwstaniem sprawiedliwych a sądem ostatecznym będzie okres tysiącletniego panowania Chrystusa (doktrynę millenaryzmu podzielali niektórzy Ojcowie Kościoła, np. Justyn, Ireneusz, Tertulian), Ci, którzy, którzy uważają, że owo Tysiącletnie królestwo z Księgi Apokalipsy należy do przyszłości, uznają je za pewny sygnał bliskiego nadejścia końca, co można jednak wyczytać już w Ap 1,3.
Janowa narracja (Ap 19,20; 20,4.10) w naturalny sposób odnosi się do przyszłości, chociaż niektórzy uważają, że taka interpretacja nie pasuje do innych fragmentów biblijnych i wskazują na cykliczną budowę Księgi Apokalipsy.
Dwudziesty rozdział Księgi Apokalipsy i to, co po nim następuje, nawiązuje do ostatnich rozdziałów Księgi Ezechiela: zmartwychwstania Izraela (rozdz. 37), wojny z Gogiem i Magogiem (rozdz. 38-39) oraz nowej Świątyni w Jerozolimie (rozdz. 408)."

 Odpowiedz na tę wiadomość
 Twoje imię:
 Adres e-mail:
 Temat:
 Przepisz kod z obrazka: