Autor: Estera (---.146.161.128.nat.umts.dynamic.t-mobile.pl)
Data: 2018-11-05 13:43
Każdy sakrament jest zaproszeniem do pogłębiania więzi z Bogiem, ukazania jakiejś szczególnej cechy Boga, zaproszeniem do większego zjednoczenia z Nim w konkretnym aspekcie. Sakrament małżeństwa ma być obrazem miłości i jedności Boga. Miłość jest ze swojej natury płodna: chce być przekazywana dalej, głębiej i bardziej. Miłość wiąże się też z poświęceniem, czasem zaparciem się siebie dla dobra innej osoby. W Twojej miłości brakuje tego aspektu poświęcania, rozdawania i przekazywania, dlatego jest niepełna, poniekąd egoistyczna, nastawiona na chwilę obecną - i jako taka nie może być uświęcona.
Zastanów się, skąd ta niechęć do dzieci: może to wynikać ze stosunków w rodzinie, w jakiej się wychowałaś, może byłaś zmuszana do zajmowania się dziećmi kiedy nie miałaś na to ochoty i kojarzą Ci się głównie z wrzaskiem i zmęczeniem, może boisz się ciąży i porodu. To są tematy do przepracowania samemu albo z psychologiem.
Co Kościół na ten temat:
Sobór Watykański II
Gaudium et spes /cz II/
48. " (Świętość małżeństwa i rodziny). Głęboka wspólnota życia i miłości małżeńskiej ustanowiona przez Stwórcę i unormowana Jego prawami, zawiązuje się przez przymierze małżeńskie, czyli przez nieodwołalną osobistą zgodę. W ten sposób aktem osobowym, przez który małżonkowie wzajemnie się sobie oddają i przyjmują, powstaje z woli Bożej instytucja trwała także wobec społeczeństwa. Ten święty związek, ze względu na dobro tak małżonków i potomstwa, jak i społeczeństwa, nie jest uzależniony od ludzkiego sądu. Sam bowiem Bóg jest twórcą małżeństwa obdarzonego różnymi dobrami i celami. Wszystko to ma ogromne znaczenie dla trwania rodzaju ludzkiego, dla rozwoju osobowego i wiecznego losu poszczególnych członków rodziny, dla godności, stałości, pokoju i pomyślności samej rodziny oraz całego społeczeństwa ludzkiego. Z samej zaś natury swojej instytucja małżeńska oraz miłość małżeńska nastawione są na rodzenie i wychowanie potomstwa, co stanowi jej jakby szczytowe uwieńczenie. W ten sposób mężczyzna i kobieta, który przez związek małżeński "już nie są dwoje, lecz jedno ciało" (Mt 19,6), przez najściślejsze zespolenie osób i działań świadczą sobie wzajemnie pomoc i posługę oraz doświadczają sensu swej jedności i osiągają ją w coraz pełniejszej mierze. To głębokie zjednoczenie będące wzajemnym oddaniem się sobie dwóch osób, jak również dobro dzieci, wymaga pełnej wierności małżonków i prze ku nieprzerwalnej jedności ich współżycia.
|
|