Autor: AsiaBB (---.play-internet.pl)
Data: 2020-06-27 11:10
Nie możesz zrobić zupełnie nic, żeby zmienić rodziców. To podstawowa prawda, która musisz przyjąć, jeśli chcesz, żeby sytuacja uległa poprawie. Nie możesz zrobić nic, żeby oni zrozumieli, zaczęli liczyć się z twoim zdaniem i uznali Cię za dorosłego. Dopiero jak się z tym pogodzisz, będziesz mógł zacząć odzyskiwac wpływ na własne życie i zacząć żyć tak jak Ty tego chcesz. Swoje życie i myślenie masz moc zmienić. Tylko i wyłącznie swoje. Samodzielność jest dobrym pomysłem, tak jak ci już tu pisano - wynajęcie pokoju ze współlokatorem nie jest bardzo drogie, tym bardziej że pracujesz. Ale przestanie być wygodnie - obiad trzeba będzie sobie samemu ugotować a nie po prostu zjeść ten, co zrobiła mama, jak sobie nie wyprasujesz koszuli do pracy, będziesz musiał pójść w pomiętej, jak w miesiącu będzie jedna impreza za dużo, to potem do wypłaty będziesz jadł bułki i jogurt. I tak ze wszystkim. Ale co zyskasz? Na obiad zjesz to na co masz ochotę i kiedy zechcesz, nie będziesz musiał tłumaczyć się z każdego kroku i z tego na co wydajesz pieniądze. Będziesz przyjeżdżał do domu odwiedzić rodziców na własnych zasadach, stawiając im granice - dorosły człowiek ma nie tylko do tego prawo ale obowiązek. Będziesz czuł się szanowany, bo będziesz sam siebie szanował. Znal poczucie własnej wartości i potrafił wyjść z domu jak mama albo tata przekroczą twoje granice i wrócić do SWOJEGO domu. Masz obowiązek zająć się własnym życiem, odnaleźć swoje powołanie i je zrealizować. Nie być wdzięcznym synem i z tej wdzięczności dać się stłamsić. Przemyśl na modlitwie sytuację, w której 12 letni Jezus zgubił się w Jerozolimie i co On powiedział swoim rodzicom, jak Go zaniepokojeni szukali. Powodzenia i dużo siły, bo to nie jest łatwe. Wiem co mówię, bo uwolnilam się mentalnie od kontrolującej mnie mamy po trzydziestce i wiem, że sama wyprowadzka nie wystarczy, trzeba zmienić swoje myślenie i nauczyć rodziców nowej relacji z Tobą. Sami się nie domyśla, to Ty musisz rozdać karty. Mnie bardzo pomoglo prawie rok pracy ze stalym spowiednikiem, który mnie uczył odróżniać, gdzie jest grzech wobec rodziców a gdzie powinnam im postawić granice jako dorosła osoba bez żadnych wyrzutów sumienia.
|
|
