Autor: Magda (24 l.) (---.play-internet.pl)
Data: 2020-11-22 22:09
Piszę tutaj, bo chcę zrozumieć sens tego, co się stało. Jeszcze około półtora roku temu studiowałam medycynę, miałam wokół mnie znajomych, moje życie normalnie się toczyło. Potem przyszła depresja, po raz drugi w moim życiu i nie byłam w stanie się uczyć, zrezygnowałam ze studiów i wróciłam do domu rodzinnego. Po kilku miesiącach próbowania różnych leków trafiłam wreszcie na ten, który pomógł mi wyjść z depresji. I teraz zaczęłam inne studia, zaocznie Rachunkowość i finanse, chociaż nie interesuje mnie to, ale możliwe, że po 3 latach studiowania przynajmniej znajdę w miarę dobrą pracę. Na studia medyczne dostałam się po kilku latach próbowania, teraz powrót do nich wiązałby się z ryzykiem, (bo to długie studia, depresja mogłaby powrócić po kilku latach i zrobić to samo, dlatego krótsze studia są łatwiejsze dla mnie do przejścia). Mam 24 lata. Nie mam studiów, dziękuję Bogu, że po pół roku szukania wreszcie znalazłam pracę kilka dni temu (na produkcji, niestety do innej nie mam wystarczających kwalifikacji). Swoich przyjaciół, znajomych, przez ostatnie lata poznawałam na studiach, teraz w okolicy mojego rodzinnego miasta nie mam nikogo, stare znajomości się pokończyły. Czuję się samotna, nie mam do kogo się odezwać oprócz rodziny. Po prostu czuję, jakby moje życie się posypało. Moje dawne, dobre życie.
Wiem, że mam dużo, mam nogi, ręce, zdrowie mi wróciło, więc mam za co dziękować Bogu. Jednak czuję się straszliwie samotna i tęsknie za dawnym życiem. Nie rozumiem, dlaczego moje życie tak bardzo się zmieniło :(
|
|
