Znaki powołania do kapłaństwa

Przyjaźń z Chrystusem

Podstawowym znakiem świadczącym o powołaniu do kapłaństwa, a jednocześnie warunkiem koniecznym do tego, by szczerze i wielkodusznie pójść za głosem Boga, jest przyjaźń z Chrystusem. Chłopiec czy dorastający nastolatek, który nie jest zaprzyjaźniony z Chrystusem, nie jest w stanie usłyszeć głosu powołania i nie może zrealizować zamysłu, który Bóg ma wobec niego. Chrystus jest Tym, który powołuje, a Jego głos można usłyszeć tylko w czasie bezpośredniego spotkania z Nim. Nikt poza Chrystusem nie może nam objawić naszego powołania.

Co to jednak znaczy, że ktoś jest zaprzyjaźniony z Chrystusem i że się z Nim spotyka?

Przede wszystkim człowiek ten doświadcza, iż jest przez Chrystusa kochany miłością wierną, nieodwołalną i zbawiającą. W konsekwencji pragnie on spotykać się z Chrystusem w prywatnej modlitwie, a także w liturgii Kościoła, zwłaszcza w Eucharystii i w sakramencie pokuty.

Przyjaźń z Chrystusem oznacza ponadto szczere dążenie do wypełniania Bożych przykazań, do formowania swego sumienia w duchu Ewangelii oraz do coraz lepszego poznawania Boga w Osobach Ojca, Syna i Ducha Świętego. Pogłębione poznawanie Boga dokonuje się poprzez lekturę Pisma Świętego i książek religijnych, poprzez uczestnictwo w katechezie, liturgii, rekolekcjach parafialnych i młodzieżowych, poprzez uczestnictwo w pielgrzymkach i studium publikacji z zakresu teologii i duchowości, a także poprzez osobistą modlitwę i wypływanie na głębię człowieczeństwa. Przyjaźń człowieka z Chrystusem sprawia, że Chrystus rośnie w człowieku, a sam człowiek maleje (por. J 3, 30), czyli porzuca własny punkt widzenia, aby spojrzeć na samego siebie oczami Boga.

Jeśli ktoś nie nawiązał tak rozumianej przyjaźni z Chrystusem, ale ma przeczucie, że jest powołany do kapłaństwa, to przed podjęciem decyzji o wstąpieniu do seminarium powinien aktywnie włączyć się w życie swojej parafii oraz w jakiś katolicki ruch formacyjny dla młodzieży, aby pogłębić swą przyjaźń z Chrystusem i mieć możliwość dokonania wstępnej weryfikacji swego powołania.