Kapłaństwo wspólne
To prawda, że wszyscy ochrzczeni są Kościołem, a nie tylko papież i biskupi, "kasta" duchownych lub jakaś warstwa kierownicza. Jednak o tej prawdzie przez długie czasy nie pamiętano. Do dziś jeszcze wielu proboszczów uskarża się, że trudno im pozyskać do współpracy świeckich, i na odwrót. Na czym zasadza się współodpowiedzialność chrześcijan świeckich za wzrost i uświęcenie Kościoła?
Ta współodpowiedzialność opiera się na wspólnym kapłaństwie wszystkich ochrzczonych. Sobór Watykański uczy, że przez chrzest i bierzmowanie mają oni udział w prorockim, kapłańskim i królewskim urzędzie Jezusa Chrystusa (por. Konst. dogm. o Kościele, nry 30-38). "Szczególnym ich zadaniem jest tak rozświetlać wszystkie sprawy doczesne, z którymi ściśle są związani, i tak nimi kierować, aby służyły chwale Stworzyciela i Odkupiciela" (nr 31).
Ważną dziedziną apostolstwa świeckich jest przede wszystkim małżeństwo i rodzina. To one są niejako Kościołem w miniaturze, Kościołem domowym. Dochodzi do tego dziedzina wychowania, środowisko społeczne, środowisko pracy, nauka, sztuka, literatura, gospodarka i polityka. Kościołowi trzeba dziś przede wszystkim charyzmatyków świeckich w takich dziedzinach, jak: nauka, sztuka, technika, polityka, wychowanie, publicystyka, aby wiara chrześcijańska przeżywana była jako skuteczny przykład pośród świata.
Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/
Obserwując czasem tych, którzy w sztafecie pokoleń idą za nami, mamy ochotę podwinąć rękawy, zacisnąć pięści i wymierzyć sprawiedliwość. Błędy, grzechy, zło – to wszystko nie może przecież pozostać bezkarne. Trzeba wyrwać chwasty, by nie zagłuszyły dobrego plonu. Historia Jeremiasza pokazuje, że to nie do nas należy sądzenie. My mamy pozostać ludźmi wołającymi na pustyni…