logo
Pi±tek, 29 marca 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
Rok B - 31 niedziela zwykła

Miłość Boga i drugiego człowieka
Ks. Jacek Wawrzyniak SDS 2006-11-05
Pwt 6,2-6; Hbr 7,23-28; Mk 12,28-34
Na Å›wiecie istnieje wiele różnych religii. Do najwiÄ™kszych zaliczamy islam, judaizm i chrzeÅ›cijaÅ„stwo. Wszyscy wyznawcy tych religii czczÄ… tego samego Boga – StwórcÄ™ i PrawodawcÄ™, choć różnie Go nazywajÄ… i rozmaicie pojmujÄ… Jego wolÄ™. I gdybyÅ›my chcieli wykazać wyjÄ…tkowość chrzeÅ›cijaÅ„stwa na tle innych religii, to należaÅ‚oby by powiedzieć, że polega ona wÅ‚aÅ›nie na tym, iż stosunek czÅ‚owieka do Boga i Boga do czÅ‚owieka wyraża siÄ™ w miÅ‚oÅ›ci. MiÅ‚ość jest charakterystyczna dla chrzeÅ›cijan. PrzypominajÄ… nam o tym dzisiejsze czytania mszalne.
 
W pierwszym czytaniu sÅ‚yszymy sÅ‚owa, które Bóg przekazaÅ‚ narodowi przez Mojżesza: ”Szema Izrael – sÅ‚uchaj Izraelu! Pan, Bóg nasz, Pan jest Jedyny. BÄ™dziesz miÅ‚owaÅ‚ Pana Boga swego, caÅ‚ym sercem swoim, caÅ‚a swojÄ… duszÄ… i caÅ‚ym swoim umysÅ‚em i caÅ‚Ä… swojÄ… mocÄ…” (Pwt 6,4–5). Pan mówi do swego umiÅ‚owanego ludu: Twój Bóg jest Jeden, On ma być twojÄ… pierwszÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ… i twojÄ… jedynÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ…. Na dowód swojej miÅ‚oÅ›ci Bóg obiecuje swojemu ludowi liczne potomstwo i bogatÄ… ziemiÄ™. Oczekuje jednak od narodu odrobiny serca i miÅ‚oÅ›ci. W niej, bowiem zawarte sÄ… wszystkie Przykazania. I do dnia dzisiejszego od trzech tysiÄ™cy lat każdy Å»yd powtarza codziennie te biblijne wersety, które sÄ… dla niego wyznaniem wiary.
 
W Ewangelii Jezus przytacza te same sÅ‚owa w odpowiedzi na zapytanie uczonego w PiÅ›mie: „Które przykazanie jest najważniejsze?” (Mk 12,28). „Pierwsze jest sÅ‚uchaj Izraelu, bÄ™dziesz miÅ‚owaÅ‚ Pana Boga swego...” (Mk 12,30). Lecz nie na tym przykazaniu Jezus koÅ„czy. Podaje jeszcze drugie zaczerpniÄ™te z KsiÄ™gi KapÅ‚aÅ„skiej „BÄ™dziesz miÅ‚owaÅ‚ bliźniego swego jak siebie samego”­ (Mk 12, 31). Na tych dwóch przykazaniach opiera siÄ™ Prawo i Prorocy.
 
Mówimy, że jest to nowe przykazanie. Ale kiedy patrzymy na te dwa teksty ze Starego Testamentu, które Jezus przytoczyÅ‚, znane od tysiÄ…ca lat Izraelitom, powstaje pytanie, czy rzeczywiÅ›cie jest ono nowe? A jeÅ›li tak to co nowego, zatem wniósÅ‚ Jezus w przykazanie miÅ‚oÅ›ci? Czy zasÅ‚uguje ono na Prawo nowego przykazania? Otóż w Starym Testamencie te dwa przykazania wystÄ™powaÅ‚y oddzielenie. Jezus zespala i tworzy z nich jedno przykazanie – miÅ‚oÅ›ci Boga i bliźniego i sÄ… dla Jezusa najważniejsze. Jezus Å‚Ä…czÄ…c te dwa przykazania zespoliÅ‚ w jedno wiele nakazów i zakazów Prawa izraelskiego. W czasach, bowiem Jezusa rabini utrzymywali, że jest 613 przykazaÅ„; 365 nakazów i 248 zakazów. Prosty czÅ‚owiek w tym wszystkim siÄ™ gubiÅ‚. Pytanie, zatem uczonego w PiÅ›mie byÅ‚o uzasadnione: „które jest najważniejsze?”. Odpowiedź Jezusa byÅ‚a zdecydowana zamiast wieloÅ›ci – jedność. Kto ma miÅ‚ość ten ma wszystko.
 
I to, co najważniejszego chciał nam Jezus powiedzieć to to, że prawdziwa miłość Boga jest niemożliwa bez miłości człowieka. Prawdziwa i autentyczna miłość wobec Boga wyraża się w miłości bliźniego. Boga nie osiągniemy bez miłości ludzi, z którymi jesteśmy związani w naszym życiu. Służba Bogu musi się stawać służbą dla drugiego człowieka.
 
Tyle razy sÅ‚yszeliÅ›my kazania o miÅ‚oÅ›ci Boga i bliźniego. Tak czÄ™sto w szkole na lekcjach religii siÄ™ je powtarza. Do tego stopnia, że to najwiÄ™ksze przykazanie jakby nam spowszedniaÅ‚o. WÅ‚aÅ›ciwie to chyba nie zawsze do koÅ„ca wiemy, co to jest miÅ‚ość. OgraniczyliÅ›my jÄ… w ostatnich czasach do kontaktu emocjonalnego miÄ™dzy kobieta i mężczyznÄ…, oraz do sfery fizjologii. Tak rzadko mówi siÄ™ o potrzebie miÅ‚oÅ›ci w życiu rodzinnym i spoÅ‚ecznym, że dorastajÄ…ca mÅ‚odzież uważa, że ojca i matkÄ™ trzeba szanować, sÅ‚uchać, pomagać im, ale kochać można kolegÄ™ czy koleżankÄ™. Za bardzo nam to sÅ‚owo spÅ‚yciÅ‚o siÄ™ i zagubiÅ‚o swojÄ… istotnÄ… treść. A przecież kochać znaczy pragnąć dobra dla kogoÅ›, co wiÄ™cej czynić dobro i to bezinteresownie. To co nazywa siÄ™ miÅ‚oÅ›ciÄ… musi znaleźć wyraz w trosce o wspólny dom, o zapewnienie Å›rodków do życia, w chÄ™ci niesienia pomocy w chwilach trudnych i zapominania o sobie, gdy tego wymaga dobro drugiego czÅ‚owieka. Kochać to pragnąć dobra dla drugich, a nie szukać go dla siebie. Trudne i wymagajÄ…ce ofiary jest przykazanie, jakie przypomina nam dziÅ› Chrystus. Ale bez starania siÄ™ o jego wypeÅ‚nienie nie prawdziwego chrzeÅ›cijaÅ„stwa. Dlatego napisaÅ‚ Å›w. PaweÅ‚ w liÅ›cie do Koryntian: „Gdybym mówiÅ‚ jÄ™zykami ludzi i aniołów, a miÅ‚oÅ›ci bym nie miaÅ‚, staÅ‚bym siÄ™ jak miedź brzÄ™czÄ…ca albo cymbaÅ‚ brzmiÄ…cy(...) I gdybym rozdaÅ‚ na jaÅ‚mużnÄ™ caÅ‚Ä… majÄ™tność mojÄ…(...), lecz miÅ‚oÅ›ci bym nie miaÅ‚, nic bym nie zyskaÅ‚” (1 Kor 13,1.3).
 
Jezus mówi do nas: „Przykazanie nowe dajÄ™ wam, byÅ›cie siÄ™ wzajemnie miÅ‚owali”. Na tym polega nowość tego przykazania, które Jezus powtórzyÅ‚ nam ze Starego Testamentu. Nie ma do Boga lepszej drogi od tej, którÄ… On nam wskazaÅ‚. Nie na wiele nam siÄ™ przyda odmawianie dÅ‚ugich modlitw, a nawet uczestniczenie w nabożeÅ„stwach w koÅ›ciele, jeżeli udziaÅ‚ w Eucharystii nie bÄ™dzie przemieniaÅ‚ naszych serc, jeÅ›li po skoÅ„czonej Mszy Å›w. wrócimy do domu z przekonaniem, że niczego w sobie nie musimy zmieniać, że wszystko jest dobre w naszej postawie wobec Boga i bliźniego.
 
Warto sobie czÄ™sto powtarzać sÅ‚owa, które powiedziaÅ‚ Jezusowi uczony w PiÅ›mie: „MiÅ‚ować Go caÅ‚ym sercem, caÅ‚ym umysÅ‚em i caÅ‚Ä… mocÄ… i miÅ‚ować bliźniego jak siebie samego daleko wiÄ™cej znaczy niż wszystkie caÅ‚opalenia i ofiary” (Mk 12,33). Pan Jezus to potwierdziÅ‚, a widzÄ…c, że Jego rozmówca zrozumiaÅ‚ istotÄ™ problemu, rzekÅ‚ do niego: „Niedaleko jesteÅ› od Królestwa Bożego”(Mk 12,34) . A co Jezus powiedziaÅ‚by dzisiaj nam? Czy jesteÅ›my daleko czy blisko Królestwa niebieskiego? Zbadajmy swoje serce. Daleko od Królestwa jest ten, kto w życiu jest daleko od miÅ‚oÅ›ci Bożej. „Po tym wszyscy poznajÄ… żeÅ›cie uczniami moimi, jeżeli bÄ™dziecie siÄ™ wzajemnie miÅ‚owali” (J 13,35). To jest sprawdzianem naszego chrzeÅ›cijaÅ„skiego życia. Czy inni mogÄ… poznać po nas, po naszej miÅ‚oÅ›ci wzglÄ™dem Boga i czÅ‚owieka, że JesteÅ›my Jego uczniami?
 
Niech ta Eucharystia, która jest cudem Bożej miÅ‚oÅ›ci, miÅ‚oÅ›ci – ofiarowanej na Krzyżu przemienia nasze serca, przemienia nasze życie, niech napeÅ‚ni je miÅ‚oÅ›ciÄ… Boga i czÅ‚owieka, abyÅ›my mogli usÅ‚yszeć sÅ‚owa: „Niedaleko jesteÅ› od Królestwa Bożego”.
 
Ks. Jacek Wawrzyniak SDS