Bóg jest miÅ‚oÅ›ciÄ…, miÅ‚ość jest z Boga, Bóg sam pierwszy nas umiÅ‚owaÅ‚ – czytamy w 1 liÅ›cie Å›w. Jana ApostoÅ‚a. I Å›ledzÄ…c dzieje Narodu Wybranego w Starym Testamencie oraz losy Apostołów w Ewangelii możemy dostrzec prawdziwość tych natchnionych słów. ÅšledzÄ…c karty Pisma ÅšwiÄ™tego bez problemu dostrzeżemy przejawy Bożej miÅ‚oÅ›ci w rzeczach wielkich i maÅ‚ych, w caÅ‚ym narodzie wybranym i u poszczególnych ludzi, w ciÄ…gu historii i każdego pojedyÅ„czego dnia. Stworzenie Å›wiata i ludzi, raj w dyspozycji czÅ‚owieka, nieustanne zawieranie i odnawianie przymierza, wyzwolenie z niewoli, Ziemia Obiecana – Kanaan – wszystko to z miÅ‚oÅ›ci do czÅ‚owieka. To tylko nieliczne przykÅ‚ady. W sposób szczególny jest to widoczne w chwilach próby czy kryzysu. Nie okÅ‚amujmy siÄ™. Stworzony przez miÅ‚ujÄ…cego Boga Å›wiat nie zawsze realizuje peÅ‚en miÅ‚oÅ›ci plan, nie zawsze ten Å›wiat jest dobry. Jednak Bóg, wciąż na nowo, próbuje uratować swoje dzieÅ‚o, które poszÅ‚o wÅ‚asnÄ… drogÄ…, próbuje podnieść czÅ‚owieka, który upadÅ‚ nadużywajÄ…c daru wolnoÅ›ci. Wspomina o tym autor KsiÄ™gi MÄ…droÅ›ci, wychwalajÄ…c Bożą miÅ‚ość sÅ‚owami: „miÅ‚ujesz bowiem wszystkie stworzenia i niczym siÄ™ nie brzydzisz co uczyniÅ‚eÅ›, ..., oszczÄ™dzasz wszystko, bo to wszystko twoje, miÅ‚oÅ›niku życia,..., dlatego nieznacznie karzesz upadajÄ…cych i strofujesz,..., by wyzbywszy siÄ™ zÅ‚oÅ›ci, w Ciebie Panie uwierzyli”. SÅ‚yszeliÅ›my o tym w dzisiejszych czytaniach. Po siedemdziesiÄ™ciu latach niewoli, oczyszczony doÅ›wiadczeniami Izrael odzyskuje wolność i wraca do Ziemi Obiecanej. Na pustyni, rebelianci przeciwko Bogu i Mojżeszowi, majÄ… możliwość spojrzenia na wiszÄ…cego na szczycie wysokiego pala miedzianego węża i odzyskajÄ… zdrowie.

 

A szczytem samoobjawienia siÄ™ Boga i Jego miÅ‚oÅ›ci jest Jezus. „Tak bowiem Bóg umiÅ‚owaÅ‚ Å›wiat, że Syna swego Jednorodzonego daÅ‚, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginÄ…Å‚, ale miaÅ‚ życie wieczne.” – sÅ‚yszeliÅ›my w odczytanej przed chwilÄ… perykopie z Ewangelii wedÅ‚ug Å›wiÄ™tego Jana, we fragmencie rozmowy z Nikodemem. BÄ™dÄ…c obrazem Boga niewidzialnego i jedno z Ojcem ukazuje w swojej osobie dobroć i  miÅ‚ość Tamtego. Jezus, zanim postanowiliÅ›my wybrać Boga, wyszedÅ‚ nam pierwszy na spotkanie. On nas pierwszy przygarnÄ…Å‚ w swoje ramiona, zanim my wyciÄ…gnÄ™liÅ›my rÄ™ce ku Niemu. On już przebaczyÅ‚, zanim my skoÅ„czyliÅ›my wymawiać nasze „przebacz”. On otworzyÅ‚ nam drogÄ™ ku nieskoÅ„czonej gÅ‚Ä™bi Bożej miÅ‚oÅ›ci. „Albowiem Bóg nie posÅ‚aÅ‚ swego Syna na Å›wiat po to, aby Å›wiat potÄ™piÅ‚, ale po to, aby Å›wiat zostaÅ‚ przez Niego zbawiony”. – poucza Jezus Nikodema w dzisiejszym fragmencie Dobrej Nowiny. A apostoÅ‚ PaweÅ‚ doda, że przez tego Syna znów pozostanie pojednane wszystko ze sobÄ…: i to co na ziemi i to co w niebiosach.

 

A najciekawsze w tej historii Jezusa jest to, że jest ona bardzo podobna do historii matki z opowiadania Ferrero. Bowiem do życia, do bycia przyjacielem Boga i Jego umiÅ‚owanym dzieckiem nie zostaliÅ›my wybrani za nasze zasÅ‚ugi. To Bóg, bedÄ…c bogaty w miÅ‚ość, przez tÄ… miÅ‚ość jakÄ… nas umiÅ‚owaÅ‚, nas wybraÅ‚ i zbawiÅ‚. A zbawienie od Boga otrzymaliÅ›my za darmo, jako Å‚askÄ™ otrzymanÄ… jako dar – o czym pisze nam Å›w. PaweÅ‚ w drugim czytaniu.

 

Bóg, bogaty w miłość, pragnie każdemu z nas z osobna, w każdej chwili, ofiarować darmowo, dar łaski zbawienia. Bóg z tym darem czeka i zaprasza do odebrania go. W tą niedzielę Laetare, kiedy połowa okresu pokuty za nami, a Wielkanoc coraz bliżej, spróbujmy dostrzec tą wielką prawdę Bożej miłości. I uwierzmy w nią, abyśmy osiągnęli zbawienie, abyśmy wierząc w Jezusa osiągnęli życie wieczne.