Kiedy zostaje zamknięta księga życia ziemskiego Jezusa i On sam wstępuje do nieba, na ziemi zostaje otwarta księga druga, dziejów Kościoła czyli księga życia świadków Jezusa. 

 

„Pierwszą Księgę napisałem Teofilu…” (Dz1,1). Tak rozpoczynają się Dzieje Apostolskie.  Pierwsza księga, o której wspomina św. Łukasz to Ewangelia. Opowiada „o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku…” (Dz1,1). „Czynił i nauczał…”. Dobra Nowina to słowo i czyn Pana Jezusa na świecie. To droga Jezusa w Duchu Świętym, ponieważ na początku drogi Jezusa, „na pierwszej stronie” Ewangelii, kiedy Jezus rusza w drogę, jest zstąpienie Ducha Świętego i głos Ojca - nad Jordanem. W Duchu Miłości Jezus przeszedł swoja ziemską drogę. Księga Ewangelii – pierwsza i wzorcowa, która mówi o Pierworodnym i Jedynym Synu Boga pokazuje jak żyć w Duchu Świętym: zwrócić się całym sercem (nawrócić się) do Boga, który jest Dobry i czeka na każdego, pozostawić troski o bogactwo jako cel życiowy, żyć prosto, radośnie, przebaczać, umiłować Ojca w modlitwie – bo „nie ma w Nim żadnej ciemności”, umiłować ludzi jako dzieci Boga i ciągle odnajdywać tego jednego zagubionego, ukazać, że każdy jest kimś ważnym w oczach Boga. To jakby kolejne karty tej pierwszej Księgi. Na końcu drogi Jezusa po śmierci, powstaniu z martwych i wstąpieniu do nieba, kiedy zamyka się ostatnia karta księgi Jezusa na tej ziemi, równocześnie Duch Święty otwiera księgę drugą –  Dzieje Apostolskich, księga dziejów Kościoła, w pewnym sensie księgę moją, ucznia, który ma kontynuować dzieło Jezusa „po krańce świata” (Mk 15,16), w każdym pokoleniu.

 

Bardzo chora na raka kobieta, miała sen, który stał się początkiem hymnu Wspólnoty Miłości Ukrzyżowanej (znanej w Polsce Wspólnoty, której charyzmatem jest kontemplacja Jezusa Ukrzyżowanego i ewangelizacja). Sen o krzyżu, raczej o Ukrzyżowanym, który objął tę osobę swoimi ramionami, a Krew Jezusa połączona z cierpieniem tej osoby błogosławiła ziemię. Druga zwrotka tego hymnu, nie mniej wymowna, jest owocem charyzmatycznej modlitwy samej wspólnoty – opowiada o jedności dłoni i serca Ukrzyżowanego z każdym, który odda się Jezusowi Panu. Owocem tej komunii jest również odkrycie, iż w każdym upadku – jest płomień miłosierdzia, a w każdym powstaniu - zwycięstwo nadziei. Nie tylko ta pieśń, ale wiele pieśni Wspólnoty Miłości Ukrzyżowanej przynosi wiele dobrych owoców w życiu ludzi.   

 

Nie ma sytuacji, w której nie moglibyśmy świadczyć, czyli zapisywać nowe karty historii łaski dzięki Duchowi Świętemu: „Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi” (Dz 1, 8).Drugą księgę pisze również Duch Święty. Księga Dziejów Kościoła to przecież historia łaski poszczególnych uczniów Jezusa, to moja księga.

 

Jak nie oczekiwać, nie pragnąć i nie przyzywać Ducha Pańskiego? Św. Paweł prosi, aby Bóg dał nam, dał każdemu z nas, ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego, aby dał nam światłe oczy serca tak, byśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących - na podstawie działania Jego potęgi i siły (por. Ef 1,18-19).

 

Zapytasz jak często i jak długo tak się modlić lub w podobny sposób? Tak długo, aż zobaczysz podobieństwo dwóch ksiąg. Księgi życia Jezusa i księgi dziejów Kościoła, która ma być Twoja księgą. Modlić się do czasu, aż „bazgroły życiowe” zaczną przyjmować kształt księgi dziejów łaski, Ewangelia dotrze „na krańce ziemi”, najpierw ziemi mojej a potem bliźniego.

 

Dwie Księgi, choć tak różne, mają opowiadać tę samą Dobrą Nowinę. Kto zobaczy, przeczyta i uwierzy – będzie zbawiony, kto nie uwierzy – będzie potępiony (por. Mk 16,16). Żadne inne Księgi ku ocaleniu nie będą już nam dane do przeczytania.