logo
Pi±tek, 19 kwietnia 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
Rok A - 29 niedziela zwykła

Oddać Bogu…
Ks. Jacek Wawrzyniak SDS 2005-10-16
Iz 45,1.4-6; 1 Tes 1,1-5; Mt 22,15-21

"Nauczycielu, wiemy, że jesteÅ› prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz (…) Powiedz nam wiÄ™c, jak Ci siÄ™ zdaje? Czy wolno pÅ‚acić podatek Cezarowi, czy nie?" (Mt 22,16–17). ByÅ‚o to bardzo przewrotne i zÅ‚oÅ›liwe pytanie nieprzyjaciół Jezusa. Byli bowiem przekonani, że cokolwiek powie, zaszkodzi sobie. Trzeba pamiÄ™tać o tym, że w czasach Jezusa Galilea należaÅ‚a do Wielkiego Cesarstwa Rzymskiego i byÅ‚a okupowana przez żoÅ‚nierzy rzymskich. Izraelici musieli sÅ‚uchać Rzymian i pÅ‚acić podatki Cezarowi. Stad to niebezpieczne pytanie. JeÅ›li Jezus odpowie, że trzeba pÅ‚acić, narazi siÄ™ Izraelitom, a jeÅ›li powie, że nie należy pÅ‚acić narazi Rzymowi. I to pytanie skierowane do Jezusa wcale nie miaÅ‚o na celu rozstrzygniÄ™cie sÅ‚usznoÅ›ci takiego czy innego postÄ™powania. Jest to pytanie, które ma podważyć autorytet Jezusa. Tymczasem Chrystus zdemaskowaÅ‚ zÅ‚oÅ›liwość i przebiegÅ‚ość uczniów faryzeuszów i zwolenników Heroda. OdpowiedziaÅ‚ im: "Oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga" (Mt 22,21). W tych sÅ‚owach Jezus streÅ›ciÅ‚ reguÅ‚Ä™ życia każdego czÅ‚owieka. Trzeba wszystko umieÅ›cić na swoim miejscu i każdemu oddać to co siÄ™ jemu należy – zarówno Bogu jak i ludziom.
 
"Oddajcie Bogu, to co należy do Boga" (Mt 22,21), oznacza dać siebie w pełni Bogu, podporządkowując całe swoje życie Temu, który jest największą Miłością. Dziś bardzo często zapominamy, że nasze życie, każdy dzień, każda praca ma być służbą dla Niego. Zapominamy o tym, że chrześcijaninem jestem nie tylko w świątyni, ale także poza jej murami. A więc cały dla Boga, to znaczy mam dawać świadectwo o mojej przynależności do Niego. Tym bardziej, że jak mówi o sobie "Ja Jestem Pan, Bóg twój, Bóg zazdrosny" (Pwt 5,9).
 
SformuÅ‚owanie: "oddać Cezarowi to, co należy do Cezara" (Mt, 22,21), oznacza wywiÄ…zywanie siÄ™ z obowiÄ…zków wobec paÅ„stwa. Po Bogu jest czÅ‚owiek, spoÅ‚eczeÅ„stwo, paÅ„stwo.  Åšw. PaweÅ‚ w swoim liÅ›cie do Rzymian upomina adresatów w sÅ‚owach: "Niech każdy bÄ™dzie poddany wÅ‚adzom, sprawujÄ…cym rzÄ…dy nad innymi. (…) Oddajcie, każdemu to, co mu siÄ™ należy: komu podatek – podatek, komu cÅ‚o – cÅ‚o, komu ulegÅ‚ość – ulegÅ‚ość, komu cześć – cześć"  (Rz 13,1.7).
 
Każdemu co jest jego. Cezarowi co Cezara, a Bogu co Boga. Prawdziwy chrzeÅ›cijanin wypeÅ‚nia jak najlepiej swoje obowiÄ…zki spoÅ‚eczne i obywatelskie. Wystrzega siÄ™, by nie szkodzić spoÅ‚eczeÅ„stwu i paÅ„stwu okradaniem, oszustwem, niesumiennoÅ›ciÄ… i niedbaÅ‚a pracÄ…. Prawdziwy chrzeÅ›cijanin stara siÄ™ je ubogacić swojÄ… solidnÄ… pracÄ…, swoim trudem, uczciwoÅ›ciÄ…, ale nie dlatego, że siÄ™ boi sÄ…du, ale dlatego, ze siÄ™ boi odpowiedzialnoÅ›ci przed Bogiem. BÄ…dźmy przekonani, że wÅ‚aÅ›nie dlatego że współczesny czÅ‚owiek nie boi siÄ™ Boga, okrada zarówno Boga jak i Cezara. My jednak nie chciejmy siÄ™ do nich zaliczać. 

Ks. Jacek Wawrzyniak SDS