logo
Pi±tek, 29 marca 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
Rok C - 27 niedziela zwykła

Prośba o wiarę, która staje się służbą
Ks. Leszek Skaliński SDS 2010-10-03
Ha 1,2-3;2,2-4; 2 Tm 1,6-8.13-14; Lk 17,5-10

Dzisiejsza Ewangelia rozpoczyna się od prośby apostołów skierowanej do Jezusa o przymnożenie w nich wiary. Tę prośbę kierują wszyscy apostołowie. Skierowana przez tak licznych uczniów prośba wyraża poczucie słabości w ich dotychczasowym życiu z Jezusem, w posłudze i w myśleniu o przyszłości. Są słabi więc proszą Tego, który może tę słabość pokonać i wzmocnić ich poprzez przymnożenie w nich wiary

ApostoÅ‚owie teraz gÅ‚Ä™biej zaczynajÄ… rozumieć, z czym zwiÄ…zana i jaki ma sens ich misja – nie chodzi o cuda, o uzdrawianie chorych, o spektakularne wyrzucanie zÅ‚ych duchów, ani o ich osobistÄ… wielkość i wyróżnienie, ale o wielkie uniżenie i sÅ‚użbÄ™ zagubionym grzesznikom szukajÄ…cych miÅ‚osierdzia Bożego. Nie chodzi w tej proÅ›bie o ilość, ale o jakość. Wiara (siÅ‚a) to osobista pewność Boga, Jego miÅ‚oÅ›ci i miÅ‚osierdzia, która szczególnie weryfikuje siÄ™ w kontakcie z najsÅ‚abszymi. A uczniowie czujÄ… siÄ™ najsÅ‚abszymi w pierwszym rzÄ™dzie. Wiara to siÅ‚a wynikajÄ…ca bardziej z zaufania mocy miÅ‚oÅ›ci i miÅ‚osierdzia Boga niż z „mocy” wÅ‚asnej inteligencji, zapobiegliwoÅ›ci, używania wÅ‚asnych Å›rodków.

Każdy z nas przez chrzest stał się uczniem Jezusa i zaproszonym do wypełniania Jego misji. Jak my się czujemy jako uczniowie, jak nam wychodzi wypełnianie codziennie zleconej nam misji, jak widzimy naszą przyszłość? A może i my powinniśmy przyjąć postawę uczniów i prosić o większą wiarę?
O możliwościach wiary, o tym, czego może ona dokonać nie decyduje ten, kto wierzy, ale Ten, Komu się wierzy, Kto jest jej podmiotem. Jezus mówi swoim uczniom, żeby nie patrzyli na siebie i swoje możliwości idąc na misję, ale patrzyli na Tego, który ich posyła i na Jego możliwości. Wówczas rzeczy, po ludzku niemożliwe, stają się takie proste i łatwe, jak wyrwanie morwy z ziemi i przeniesienie w morze.

Nie przypadkiem prośbę o przymnożenie wiary ilustruje ziarnko gorczycy. To co jest w nim najbardziej interesujące, to nie wielkość (a właściwie małość), ale dynamika życia - zdolność rozwoju, przemiany w wielkie drzewo, które staje się schronieniem dla ptaków.
Czy moja wiara rozwija się dynamicznie, mocno i szybko, jak ziarnko gorczycy i staje się schronieniem mocnym i pożytecznym dla innych?

Bardzo ważne sÅ‚owa padajÄ… na koÅ„cu dzisiejszego fragmentu z ust Jezusa: „Gdy uczynicie wszystko, co do was należy, mówcie: 'SÅ‚udzy nieużyteczni jesteÅ›my; wykonaliÅ›my to, co powinniÅ›my wykonać'”. Te sÅ‚owa uczÄ… nas, żebyÅ›my pod żadnym pozorem, nie przypisywali sobie zasÅ‚ugi, że jesteÅ›my jakimiÅ› nadzwyczajnymi dobroczyÅ„cami Pana Boga. Musimy pamiÄ™tać, że gdy żyjÄ™ wedÅ‚ug Bożych przykazaÅ„ i korzystam z sakramentów, to na tych dziaÅ‚aniach nie tyle zyskuje Pan Bóg, ale ja sam. Bóg sam w sobie jest najbogatszy i to co siÄ™ dokonuje, jest Jego dzieleniem siÄ™ swoim bogactwem ze wzglÄ™du na każdego z nas.

Nasza służba wynika z dobrej bliskości z Panem. My wypełniamy to, co Pan, jako dobry, od nas oczekuje. I absolutnie nie jest to wymóg, czy kaprys Pana Boga wobec nas. To jest zachęta do tego, co może być najlepsze dla naszego życia i posługi drugiemu człowiekowi.
Widzimy, jak bardzo powiązana jest wiara z pokorną służbą. Nieustanne pomnażanie wiary, to równocześnie głębsze rozumienie, czym tak naprawdę jest służba. Stąd musimy budować wiarę nie odrzucając postawy służby. Dzisiaj za dużo w nas jest ambicji, potrzeby ważności w oczach swoich i innych jak też oczekiwania, by inni nas też doceniali.

Od razu ukazuje się bezinteresowna miłość Pana Boga. Jeśli zaufał mi sam Bóg, to muszę przedstawiać wielką wartość. Jestem kimś wielkim, skoro darzy mnie zaufaniem sam Bóg. Ktokolwiek to dostrzegł, ten już nie straci z oczu godności człowieka. W akcie zawierzenia Bogu, a ściśle mówiąc w dostrzeżeniu wzajemnego zawierzenia Boga i człowieka, jest zawarte skuteczne i jedyne lekarstwo na groźne choroby dzisiejszego świata - osamotnienie, zagubienie, kryzys godności człowieka. Stąd też wszyscy winniśmy uczynić swoją codzienną modlitwą prośbę Apostołów: "Panie, przymnóż nam wiary".

Ks. Leszek Skaliński SDS



  Inne homilie na tÄ™ niedzielÄ™