logo
Pi±tek, 29 marca 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
Rok B - 20 niedziela zwykła

Życie, które bierze swoje źródło z Chleba, którym jest Jezus
Ks. Leszek Skaliński SDS 2015-08-16
Prz 9,1-6; Ef 5,15-20; J 6,51-58

Już kolejną niedzielę Słowo Boże zatrzymuje nas na temacie Eucharystii. Wydarzenie  tak ważne, że trzeba o nim wielokrotnie przypominać, aby nam nie spowszedniało.
 
W naszym życiu codziennym wielokrotnie posilamy siÄ™ tym „chlebem powszednim” i jest to nasz najczÄ™stszy i podstawowy pokarm. Jednak jak zauważamy ten „chleb powszedni” nie jest w stanie do koÅ„ca wypeÅ‚nić naszego ludzkiego życia. BudzÄ… siÄ™ w nas gÅ‚ody, których razowym chlebem nie zaspokoimy. GÅ‚odu miÅ‚oÅ›ci, piÄ™kna, dobra nie można zaspokoić nawet najlepszÄ… kromkÄ… ziemskiego chleba. Nie ma na ziemi takiej piekarni, która stanęłaby na wysokoÅ›ci tak ważnego zadania, jakim jest caÅ‚kowite zaspokojenie ludzkiego gÅ‚odu. A to dlatego, że nie kryje siÄ™ on w fizycznoÅ›ci, ale w ludzkim wnÄ™trzu.
 
Tylko Chrystus jest w stanie nas nasycić i zaspokoić wszystkie ludzkie głody, i co więcej, pozwala nam kosztować życia wiecznego.
 
Zobaczmy! Przychodzi do nas Bóg, który staje się dla nas chlebem. Pragnie nas karmić Sobą. Bóg nas zaskakuje, przede wszystkim wówczas, gdy posługuje się skromnymi znakami, aby wprowadzić nas w głębszą rzeczywistość, aż do dotknięcia nieskończonością. 
 
Jak my możemy przeżywać tę Bożą obecność i kosztować Jego daru?
 
DostÄ™p do Chleba życia jest bardzo prosty – znajdziemy go na każdym oÅ‚tarzu!
 
JeÅ›li Jezus mówi, że jest Chlebem życia i zaprasza nas do Jego spożywania, to zaprasza każdego z nas do peÅ‚ni życia. Tutaj pojawia siÄ™ przed nami wielkie zadanie: od tego momentu powinniÅ›my stawać siÄ™ inni. Å»ycie zawarte w Chlebie jest „zaraźliwe”, ta dotychczasowa nasza przeciÄ™tność w przeżywaniu siebie, Å›wiata i Boga, jest poddana najlepszej „dawce życia”. Nikt i nic w wymiarze ludzkim nie jest w stanie dać takiego życia, jakie daje Jezus w Chlebie życia.
 
Każdy z nas wie, że „spożywanie ciaÅ‚a” Chrystusa nie zatrzymuje siÄ™ tylko i wyÅ‚Ä…cznie na zewnÄ™trznych zmianach w naszym życiu, ale poddawani jesteÅ›my wewnÄ™trznej przemianie, która ostatecznie rzutuje na nasze zewnÄ™trzne czyny.
 
Takie połączenie się z Jezusem oznacza wejście z całą konsekwencją w świat Jezusa, przyjęcie Jego sposobu życia, myślenia, uczuć, wartościowania, takiego samego dokonywania wyboru.
 
Tak, jak było w życiu Jezusa, tak i w naszym: powinniśmy nakierowywać nasze życie na innych, być dla innych. Jezus się nam daje, byśmy i my dawali swoje życie innym. Wezwani jesteśmy do uśmiercania w nas egoizmu. To oddawanie swojego życia innym idzie tak daleko, że zaproszeni jesteśmy, by dzielić się życiem z tymi, którzy są nam wrodzy. Im całkiem zabrakło życia, a my możemy być jednymi, którzy nadadzą im na nowo smak życia, poza obszarem wrogości, niszczenia. To co proponuje nam Jezus to właśnie przekazywanie i dzielenie się pełnią życia z innymi. 
 
Od tego momentu, gdy sami karmimy siÄ™ Chlebem życia, stajemy siÄ™ niejako przekazicielami życia już bez poÅ›rednictwa chleba, ale w konkretnych gestach – tak czytelnych i jasnych, że nikt nie może temu prawdziwemu życiu zaprzeczyć. Może nie zawsze drugi czÅ‚owiek wie, skÄ…d sami to życie czerpiemy, ale na pewno zachwyca go miÅ‚ość, dobroć, rzetelność, pokój itd., które znajdujÄ… przeÅ‚ożenie w czynach w maÅ‚ych i wielkich, wobec prostych i znaczÄ…cych ludzi.
 
Jezus w tej dzisiejszej mowie bardzo podkreśla, że każdy kto spożywa Jego ciało i pije Jego krew trwa w Nim, a On w nas. Pojawia się więź niezniszczalna i trwała. I jest to więź, która się nie wyczerpuje. Na pewno tak jest ze strony Jezusa.
 
Mocno intrygujące jest w dzisiejszej scenie szemranie Żydów, którzy nie wyobrażają sobie, jak to możliwe, że Jezus może dać siebie jako pokarm.
 
To szemranie i tak jest niczym w porównaniu z tym, że tak wielu wierzÄ…cych przystÄ™puje do Komunii ÅšwiÄ™tej i posila siÄ™ tym pokarmem, a tak daleko jest od zrozumienia nauki Jezusowej o Jego obecnoÅ›ci w tym Chlebie życia. Przecież gdyby w nas – wierzÄ…cych i przystÄ™pujÄ…cych do Komunii ÅšwiÄ™tej byÅ‚a ta Å›wiadomość, to w nas i wokół nas powinien być caÅ‚kiem inny lepszy Å›wiat.
 
Nawet już poszliśmy dalej od szemrania Żydów, bo ich szemranie było wyrazem ludzkiego rozumowania, nie mogli pojąć, o czym Jezus mówi. Stąd nie skorzystali z karmienia się Chlebem życia. My nawet nie szemramy, tylko spożywamy, a Jezus wciąż czeka, kiedy w nas rozbudzi się pełnia Jego życia. Gołym okiem widać, że mowa Jezusa wciąż ma mało świadomych i rozumiejących słuchaczy.
 
ks. Leszek Skaliński SDS
 
Inne homilie na tÄ™ niedziele
__________________________________________________________________________________________
Propozycje kazań można wysyłać na adres: redakcja@katolik.pl 
Â