Fragment dzisiejszej Ewangelii, który przytoczyłem powyżej posiada bogactwo treści. Skoncentrujemy się jednak dwóch zagadnieniach. Alessandro Pronzato zwraca uwagę na kontekst spotkania Jezusa z niewiastą Samarytańską.  Spotyka się on z nią w samo południe, z osobą która nie ma najlepszej opinii. Takie spotkanie jest łamaniem stereotypów przeciwstawianie się opinii społecznej. Niewiasta była bowiem Samarytanką, a żydzi nie utrzymywali kontaktów z samarytanami. Uważano Samarytan za zdrajców. Kiedy Żydzi zastali wzięci do niewoli Babilońskiej, kilka wieków wcześniej, pewna grupa została i zaczęła współpracować z najeźdźcą.  Żydzi, gdy wrócili z niewoli zerwali wszelkie kontakty z Samarytanami i uważali, że nie wolno utrzymywać kontakt ze zdrajcami. Jezus przeciwstawia się takiemu stanowi rzeczy.

 

Rozmowa z osobą, która ma złą opinię pociąga za sobą pewne konsekwencje. Można bowiem samemu zyskać złą opinię. Jakiś czas temu jeden ksiądz miał duże kłopoty z tego powodu, że zaczął spotykać się z grupą narkomanów. Robił to dlatego by nakłonić ich na leczenie. Część społeczności lokalnej nie rozumiała jednak tego i podejrzewała go o to, że sam bierze narkotyki. Podobnie było w przypadku spotkaniem Jezusa z niewiastą. Jezus mógł zyskać złą opinię, spotkać się po prostu z potępieniem społecznym. Co też nastąpiło, jeden z zarzutów jakie stawiano Chrystusowi to, że jadał z grzesznikami.

 

Płynie z tego pewna nauka, że nie ważna jest opinia publiczne lecz powód dla których podejmujemy pewne działania. W naszym postępowaniu winniśmy kierować się dobrem moralnym a nie opinią ludzi, nawet gdy pójście za dobrem spotka się ze niezrozumieniem otoczenia.

 

Drugą kwestią, która wiąże się z dzisiejszą Ewangelią jest problem reakcji kobiety. Była to osoba która miała kilku mężów, a mężczyzna z którym mieszkała nie był jej mężem. Mówiąc językiem ludzi współczesnych żyła bez ślubu. W trakcie rozmowy z Jezusem czuje się winna, choć ze strony Chrystusa nie padły żadne słowa potępienia. W takiej sytuacji człowiek może na różne sposoby próbować wyjść z kłopotliwego położenia. Może zaatakować tego, który zwraca mu uwagę, że źle robi. Każdy człowiek, który próbuje innego przekonać o jego złym postępowaniu musi się liczyć z kontratakiem., na zasadzie: „co ty jesteś lepszy, też przecież źle postępujesz.” Kościół, a także księża z racji spełniania pewnego rodzaju misji, polegającej na konieczności mówienia co jest dobre a co złe, także będą narażeni na tego typu ataki. Ten mechanizm tłumaczyłby pewne zjawisko, nagłaśniania i wyolbrzymiania, przez media różnych złych wyskoków księży.

 

Innym sposobem poradzenia sobie z niezręczną sytuacją jest zmiana tematu na jakiś kontrowersyjny. Samarytanka użyła właśnie tego sposobu, pytając o miejsce gdzie należy oddać część Bogu. Istniała bowiem różnica przekonań miedzy Żydami a Samarytanami. Współcześnie takim tematem w który się ucieka jest kwestia Radia Maryja, ks. Jankowskiego i wielu innych problemów co do których polskie społeczeństwo jest podzielone.

 

W odpowiedzi na taką reakcję Jezus wskazuje, że przyjdą czasy, że „to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, i takich to czcicieli chce mieć Ojciec.” Ta odpowiedź jest aktualna do dnia dzisiejszego. Najważniejsze jest by czcić Boga w Duchu, który nie zawiera w sobie nienawiści i wrogości do drugiego człowieka. Boga także należy czcić w prawdzie, którą należy ciągle pogłębiać, bo człowiek na ziemi nigdy nie może powiedzieć, że zna całą prawdę.