logo
Pi±tek, 29 marca 2024
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 
Uroczystości i Święta - Wniebowzięcie NMP (15 sierpnia)

Podwójne święto
Ks. Jacek Wawrzyniak SDS 2004-08-15
Ap 11,19;12,1.3-6.10; 1 Kor 15,20-26; Lk 1,39-56
DziÅ› Maryja zostaÅ‚a wziÄ™ta do nieba, radujÄ… siÄ™ zastÄ™py aniołów”. „Niepokalana Dziewica, zachowana od wszelkiej zmazy grzechu… z ciaÅ‚em i duszÄ… zostaÅ‚a wziÄ™ta do chwaÅ‚y niebieskiej i wywyższona przez Boga jako Królowa wszystkiego, aby bardziej upodobniÅ‚a siÄ™ do swego Syna, Pana panujÄ…cych, oraz zwyciÄ™zcy grzechu i Å›mierci” (por. LG, 59).
TÄ™ prawdÄ™, którÄ… dziÅ› uroczyÅ›cie wyznajemy, ogÅ‚osiÅ‚ papież Pius XII w roku 1950 jako dogmat o WniebowziÄ™ciu NajÅ›wiÄ™tszej Maryi Panny. Znany niemiecki teolog pisaÅ‚: że ten „dogmat o WniebowziÄ™ciu posiada znaczenie nie tylko mariologiczne, eklezjologiczne, ale przede wszystkim eschatologiczne”. A papież Jan PaweÅ‚ II nazywa MaryjÄ™: „IkonÄ… EschatologicznÄ…”. Eschatologia – co to jest? To nauka o wydarzeniach ostatecznych, a wiec o koÅ„cu Å›wiata, o niebie, o czyśćcu, piekle.
 
Maryja jest „obrazem eschatologicznym KoÅ›cioÅ‚a” (Sobór WatykaÅ„ski II). To znaczy, że Ona wskazuje nam miejsce, gdzie pójdziemy po Å›mierci. Maryja idzie do nieba, ale nie sama. Idzie tam, aby pokazać, że niebo jest dla nas. ZaÅ› Jej WniebowziÄ™cie, to obraz naszej wiecznoÅ›ci, tylko żebyÅ›my chcieli za NiÄ… iść.
Opowiadano o Å›mierci pewnego rolnika, ojca licznej rodziny. Przez caÅ‚e życie ciężko pracowaÅ‚. ByÅ‚ naprawdÄ™ dobrym, kochajÄ…cym ojcem i mężem. Å»yÅ‚ dla domu, żony i dzieci, które dobrze i wychowaÅ‚ i wyksztaÅ‚ciÅ‚. ByÅ‚ pomocny także dla sÄ…siadów. Kiedy ciężko zachorowaÅ‚, poprosiÅ‚ ksiÄ™dza. Po spowiedzi, Komunii ÅšwiÄ™tej i przyjÄ™ciu sakramentu chorym powiedziaÅ‚: „proszÄ™ ksiÄ™dza proboszcza, ja za kilka dni umrÄ™. CaÅ‚e życie modliÅ‚em siÄ™ codziennie na różaÅ„cu, i oddawaÅ‚em cześć Matce Bożej, wierzÄ™, że umrÄ™ w sobotÄ™ lub w Jej Å›wiÄ™to, i że Ona zabierze mnie do nieba”. Tak też siÄ™ staÅ‚o. ZmarÅ‚ w drugÄ… sobotÄ™ wrzeÅ›nia, a w trzy dni później odbyÅ‚ siÄ™ jego pogrzeb w Å›wiÄ™to Imienia NMP. Czy już wiÄ™c wiemy, co to znaczy, że Maryja jest „obrazem eschatologicznym KoÅ›cioÅ‚a”?
 
Maryja – jak pisze Jan PaweÅ‚ II w ‘Redemptoris Mater’ – sama w peÅ‚ni zbawiona i wyniesiona do nieba, nie tylko poprzedza KoÅ›ciół pielgrzymujÄ…cy, ale go nieustannie wspiera na drodze ku ostatniej peÅ‚ni królestwa, kiedy Bóg bÄ™dzie wszystkim we wszystkich” (RM 41).
Trzeba nam zapatrzeć się w Jej wniebowzięcie, aby uświadomić sobie, że ziemia to tylko fragment, to tylko przejście do wieczności. Ale nie ma innej drogi do nieba, jak tylko przez życie ziemskie.
 
Nasi ojcowie tÄ™ trudnÄ… prawdÄ™, przeÅ‚ożyli na bardzo proste, czytelne, a gÅ‚Ä™boko wymowne znaki. Bo to wÅ‚aÅ›nie dziÅ› przynosimy polskim zwyczajem, do naszej Å›wiÄ…tyni, snopy zbóż, kwiaty i owoce i kÅ‚adziemy je u stóp Tej, którÄ… nazywamy dziÅ› MatkÄ… BoskÄ… ZielnÄ…. To przecież Ona, która jest najpiÄ™kniejszym Kwiatem polskiej ziemi, godna jest otrzymać dożynkowy wieniec od tych, którzy siali we Å‚zach, pocie czoÅ‚a i zbierali z radoÅ›ciÄ…. Polskie przysÅ‚owie mówi: „Na WniebowziÄ™cie – pokoÅ„czone żeÅ„cie”. Przynosimy wiÄ™c plony ziemi. I czujemy w naszej Å›wiÄ…tyni zapach żniwnego pola. KapÅ‚an odmawia modlitwÄ™ bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwa: „Udziel obficie tego bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwa nam i tym wiÄ…zankom, ziół kwiatów i owoców, które z dziÄ™kczynieniem przedkÅ‚adamy, i w tÄ™ uroczystość w imiÄ™ Twoje bÅ‚ogosÅ‚awimy, dozwól, aby dostarczaÅ‚y zaradczych Å›rodków ludziom i zwierzÄ™tom przeciw chorobom i wszelkim niebezpieczeÅ„stwom; niechaj sÅ‚użą jako ochrona przeciw szataÅ„skim podstÄ™pom; abyÅ›my zaopatrzeni w dobre uczynki, dla zasÅ‚ugi bÅ‚ogosÅ‚awionej Maryi Dziewicy, której uroczystość WniebowziÄ™cia obchodzimy, zasÅ‚użyli na przyjÄ™cie tam, dokÄ…d Ona zostaÅ‚a wziÄ™ta”. SpadajÄ… krople wody Å›wiÄ™conej i tak dopeÅ‚nia siÄ™ obrzÄ™d uÅ›wiÄ™cenia ludzkiego trudu. PoÅ›wiÄ™cone wieÅ„ce zabierzemy do domu i poÅ‚ożymy na godnym miejscu; zwyczajem ojców za Å›wiÄ™tym obrazem, aby móc po nie siÄ™gnąć, gdy zajdzie tego potrzeba.
 
Takie to dzisiaj mamy podwójne Å›wiÄ™to naszej Ojczyzny w niebie i tu na ziemi. Niech ten „wielki znak, który ukazaÅ‚ siÄ™ dziÅ› na niebie – Niewiasta obleczona w sÅ‚oÅ„ce” bÄ™dzie dla nas wskazaniem, że zdążamy do nieba wraz z MaryjÄ…. I niech nam to uÅ›wiadomi, że nasza Ojczyzna jest w niebie, ale idziemy do niej kroczÄ…c po tej ziemi – naszej polskiej. I trzeba nam wpierw ja ukochać, aby później ukochać niebo.  Podążajmy wiÄ™c z MaryjÄ… „przez polskÄ… ziemiÄ™ do Bożego nieba” (kard. WyszyÅ„ski).
 
Ks. Jacek Wawrzyniak SDS